򮠦̦%41%40%40%41%40%40%41 Veneris antistita Cupra @1 @@@@{1PRO L. AELIO LAMIA}1 󮦠itaque numquam per Ciceronem mora fuit, quin eiu-raret suas esse quas cupidissime effuderat orationes in Anto-nium; multiplicesque numero et accuratius scriptas illis con-trarias edere ac vel ipse palam pro contione recitare pollice-batur. @@@@{1PRO M. AEMILIO SCAURO}1 numquam fore credidi, iudices, ut, reo Scauro, ne quid in eius iudicio gratia valeret, precarer. 㮠⮠̦turturellas. @@@@{1PRO LIBURNIA}1 mater mea, quae mihi tum carissima tum dulcis-sima fuit quaeque mihi vixit bisque eodem die vitam dedit . . . , exheres esto. audisne? furiosum, inquam, non inofficiosum te-stamentum reprehendimus. @@@@{1PRO URBINIAE HEREDIBUS}1 figulatum. 򮠦̦Clipeus praetextae imaginis positus. @@@@{1CONTRA MALEDICTA ANTONII}1 򮠦̦volitantque urbe tota catilli. @@@@{1IN VALERIUM}1 򮠦̦pugillares @@@@{1INCERTAE SEDIS}1 hos lodices. si, Caesar, ex omnibus mortalibus, qui sunt ac fuerunt, posset huic causae disceptator legi, non quisquam te potius optandus nobis fuit. fimbriatum. 򮠦̦vectigaliorum rei publicae curam esse habendam. 㮠̦sed cum ob ea, quae speraveram, dolebam, conso-labar ob ea, quae timui. 㮠̦nanciscor . . . nactum 㮠⮠̦caminus @@@@{1FRAGMENTA}1 @@@@{1LIBRI NOTANTIS SALLUSTIUM}1 in eam rem adiutorium ei fecit maxime quidem Ateius Praetextatus nobilis grammaticus Latinus, de-clamantium deinde auditor atque praeceptor, ad summam Philologus ab semet nominatus. @@@@{1EPISTULAE AD PLANCUM}1 쮠ήtransgressus . . . a transgrediendo dicitur idque ipsum ab ingressu et a pedum gradu appellatum. @@@@{1HISTORIAE}1 󮦠Huius ergo uiri tot tantisque operibus mansuri in omne aeuum praedicare de ingenio atque industria superua[2cuum est]2. natura autem atque fortuna pariter obsecuta est ei, si quidem facies decora ad senec-tutem prosperaque permansit ualetudo, tum pax diutina, cuius instructus erat artibus, contigit. namque ad priscam seueritatem iudiciis exactis maxima noxiorum multitudo prouenit, quos ob-strictos patrocinio incolumes plerosque habebat. iam felicissima consulatus ei sors petendi et gerendi (magna munera deum!) consilio industriaque: utinam moderatius secundas res et fortius aduersas ferre potuisset! namque utraeque cum euenerant ei, mutari eas non posse rebatur. inde sunt inuidiae tempestates coortae graues in eum certiorque inimicis adgrediendi fiducia; maiore enim simultates adpetebat animo quam gerebat. sed quando mortalium nulli uirtus perfecta contigit, qua maior pars uitae atque ingenii stetit, ea iudicandum de homine est. atque ego ne miserandi quidem exitus eum fuisse iudicarem, nisi ipse tam miseram mortem putasset. 㮠̦Cuius experta uirtus bello Germaniae traducta ad custodiam Illyrici est.