ļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģįć’Ÿō’@@@@{1DECLAMATIONVM EXCERPTA}1 ‘‰ō@@@@{1Uxor tyrannicida}1 &7Quinque cum tyranno proximi familiae puniantur.& Quae habebat €duos filios et tyrannum virum, tyrannicidium fecit. praemio €impunitatem liberis postulavit; meruit, ex his alter occupavit €arcem. et eum mater occidit. petit alteri impunitatem; contra-€dicitur. €"Occidam" inquit. quanta nobis ante patienda sunt, dum €occidere tyrannum femina possit et mater velit! "non possum €mortem filii mei videre." hoc est ergo, quare illum velimus €occidere. ‰Šō@@@@{1Pars altera}1 ˆŠPetit praemium, non quod accipiat, sed quod accepit. ‰ō@@@@{1Natus Aethiops}1 Matrona Aethiopem peperit. arguitur adulterii. €Expers iudicii est amor; non rationem habet, non sanitatem; @1 €alioquin omnes idem amaremus. Nonnumquam incredibiliter €peccare ratio peccandi est. "Non semper" inquit "similes €parentibus liberi nascuntur." quid tibi cum isto patrocinio est, €nisi ut appareat te peccasse securius? Miramur hanc legem €esse naturae, ut in sobolem transeant formae, quas quasi €descriptas species custodiunt. sua cuique genti etiam facies €manet: rutili sunt Germaniae vultus et flava proceritas; Hispa-€niae [2 . . . ]2 non eodem omnes colore tinguntur. ex altera parte, €qua convexus et deficiens mundus vicinum %mittit orientem, €illic effusiora corpora, illic collectiora nascuntur. diversa sunt €mortalium genera, nemo tamen est suo generi dissimilis. "Quid €ergo?" inquit "amavi[t] Aethiopem?" est interdum, iudices, €malarum quoque rerum sua gratia, est quaedam %formarum €voluptas. miraris, si aliquis non sapienter amat, cum incipere €amare non sit sapientis? da mihi sanos mulieris oculos: nemo €adulter formosus est. periturae pudicitiae minima in eo est €sollicitudo, quemadmodum pereat. proprium est profanae €libidinis nescire, quo cadat. ubi semel pudor corruit, nulla €inclinatis in vitium animis ruina deformis est. is demum libidini €placuit, in quem non posset mariti cadere suspicio. ‰—ō@@@@{1Pars altera}1 ˆ—Ita non maius est argumentum pudicitiae, quod parere voluit, €quam impudicitiae, quod [2in]2feliciter peperit? vides partum €laesis fortasse visceribus excussum: multum fortunae etiam €intra uterum licet. vides sanguinis vitio perustam cutem; co- @1 €lorem putas: istud fortasse infantis iniuria est. hoc ipsum, quod €alte infuscatam cutem livor infecit, dies longus extenuat. nivea €plerumque membra sole fuscantur, et corpori pallor excedit; €quamvis naturaliter fuscos artus umbra cogit albescere. tantum €tempori licet, quantum putas licere naturae. ‰ō@@@@{1Miles Marianus}1 Miles Marii adulescens propinquum Marii tribunum vim sibi €inferentem peremit. reus est caedis. C D. €"Propinquus" inquit "imperatoris occisus est." macte virtute, €adulescens, et Marium vindicasti. Ubicumque periclitatur pudi-€citia, suam legem habet. Quid agis, tribune? tibi nondum vir €est, qui Mario iam miles est? Non longe ab eo est miles, ut €promittat stuprum, qui rogatus tantummodo negat. Crede, €imperator, male de te iudicasset miles tuus, si tribuno peper-€cisset. Hanc vim Verginius Parricidio fugit, propter hanc €Lucretia pectus suum ferro fodit. pudet me, imperator: feminae €exemplis militem tueor. Stuprum minatus est militi tuo: minus €est quod nobis Cimbri minantur. ‰ō@@@@{1Pars altera}1 ˆMiles tuus, imperator, iam aliquid impudici habet quod ad €impudicitiam placet. Tu gladium commilitonis tui cruore €tinxisti, quem satis fuit minari. @1 ‰ō@@@@{1Parricida carcerem petens}1 &7Damnatus parricidii anno custodiatur.& Qui sub noverca dam-€natus est, vult illum pater domi custodire. ille petit, ut publico €carcere servetur. €Iubete quam primum ad illas me impiorum tenebras trahi. €liceat impetrare quod non licet recusare. Ego me umquam €crederem tam infelicem, ut mihi aliquis etiam carcerem in-€videat? Parum est tibi in cruciatus meos annus et carcer; €vereris, ne quem gemitum miseri aures tuae perdant, ne non €singulis tormentis meis paterni oculi fruantur, ne laxata vincula €desit qui astringat. Non potes adversus damnatum iure patris €uti: iam non larem habeo, non sacrum, non patrem, ac, ne €damnatum esse paeniteat, non novercam. Video carcerem €publicum, saxis ingentibus structum, angustis foraminibus €tenuem lucis umbram recipientem. in hunc rei abiecti robur €Tullianumque prospiciunt, et, quotiens iacentes ferrati postis €stridor excitat, exanimantur, et alienum supplicium [ex]spec-€tando suum discunt. sonant verbera, cibus recusantibus spurca €manu carnificis ingeritur. sedet ianitor inexorabili pectore, qui €matre flente siccos teneat oculos. inluvies corpus exasperat, €manum catenae premunt. Quid est, quod me lex anno reservat, €nescioquid diu cogitat? nimirum de parricidio, etiam cum @1 €creditur, non liquet. Aestimate, iudices, quid fugiam, qui hoc €postulo! Quid hoc est, iudices, a patre parricida non timeor? €Dicam "saevite" cum rogem? dicam "miseremini" cum car-€cerem rogem? ‰šō@@@@{1Pars altera}1 ˆšEgone secretum isti conscientiae dabo et ibi te patiar includi, €ubi non erubescas? dignus es, parricida, dignus es videre €patrem, si tam grave putas, ut vel carcerem malis. Debeo, €iudices, debeo tandem agere mitius pater, si tam graviter sibi €damnatus irascitur. Mirabar, si quis tantum sceleris auderet, €qui[2n]2 contemnere carcerem posset. Fugit, odit, avertitur et €limen patris execratur: ignoras profecto sortem tuam, si putas €aliud iudices debere respicere, quam quod nolis. hanc lucem €patere, si gravis est, hunc diem, si odisti, vide. Nihil illi adversus €patrem liceret, si parricida non esset. ‰ō@@@@{1Leno}1 Iuvenes frequenter ad lupanar veniebant. cum his leno fre-€quenter denuntiasset, ne accederent, foveam fecit et complevit €ignibus. adulescentes cum venissent, exusti sunt. accusatur a €parentibus eorum leno laesae rei publicae. €"Denuntiavi" inquit: dii boni, quantum ausus est, cui ne post €denuntiationem quidem creditum est! Fuit in illis summa €pietas: placuere patribus; summa frugalitas: displicuere lenoni. @1 €Tu te iure audes defendere? nihil ei licet, in quem nihil non €licet. "Denuntiavi" inquit: novimus lenonum minas venales. €"Iniuriam" inquit "faciebant mancipiis meis." quid enim aliud €in his quam iniuriam vendis? ‰Œō@@@@{1Pars altera}1 ˆŒVbi quid futurum est denuntiatum, culpa patientis est. ‰ō@@@@{1Decreto reditu exul occisus}1 Adulescens dives nobilis hospitatus apud exulem. exul scripsit €senatui velle se indicare de affectata tyrannide. senatus revo-€candum censuit hoc divite contradicente. dum revertitur exul, €occisus est. accusatur dives affectatae tyrannidis. €Intercepisse te putas indicium? ipse fecisti. Secundum sen-€tentiam divitis pauper non est reversus. Dicturum se de tyran-€nide pollicetur: quid vis suspicemur? Tu nihil nuntias, sed, €unde venisti, venerunt epistulae consecutae. sed cur de publico €statu mandare hospiti noluit? Putatis illum contradixisse? €confessus est. Sceleratis ingeniis et plus quam civilia cupientibus €non dominari instar servitutis est. iam pridem [te] arci nostrae €tua fortuna minitatur. supra civilem hanc peraequationem €divitiae te elevaverunt. Non sine exemplo timemus: in Manlio €quondam potuisse damnatum est. @1 ‰ō@@@@{1Pars altera}1 ˆNon intellego, quemadmodum infamet iste sententiam meam; €ego si auditus essem, ille non esset occisus. Inquieta res est €homo, cui iam in deterius nihil superest. Egerat mecum illic €multa de iudicibus, de ignominia sua. prodam necesse est af-€fectus hospitis mei: hoc tyrannis videbatur. ‰ō@@@@{1Dives imperator}1 Pauper et dives inimici. pauperi duo filii. dives imperator crea-€tus. rumor ortus est prodi rem publicam a pauperis filiis. €utrumque torquens pernegantem necavit, corpora eorum extra €vallum proici iussit. quae hostes sepelierunt et recesserunt. €pauper accusat divitem caedis. €Numquam, iudices, contra istum tutior veni: quicquid auferri €potuit, amisi. Soli omnium torti sunt, donec mentirentur. Ita €laniatos miseros, ita confusis lineamentis proici iussit, ut iam €nec pater posset agnoscere. miramini, si ab hostibus sepulti €sunt? nullos sic ab isto esse tortos nisi captivos putarent. Pro-žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģįć’—ˆ‹ditores putas, quos tam misere tamque crudeliter punitos €hostis non vindicavit? "Pauperes erant" inquit "et ideo potuere €corrumpi." age, qui nescit illos ideo perisse, quod divitias €nimis oderant? Super eculeum corpus extenditur, et irato im-€peratori tortor non sufficit. uritur, et flagella ignibus adiuvan-€tur. quaeritis exitum? pernegavit. tortor inimicus tamen, quod @1 €quaerebat, invenit, nos proditores, qui pro te, patria, etiam €sub isto militavimus. ‰“ō@@@@{1Pars altera}1 ˆ“Negas potuisse corrumpi? pauperes fuerunt. negas voluisse €prodere? inimici. Non possum tibi proditionis argumentum €afferre praesentius: quamdiu vixere, pugnatum est. Cum mihi €civitas mandaret imperium, quo malo laboraret, intellexit. im-€peratorem me fecit inimicus. ‰ō@@@@{1Demens ter triumphalis}1 Ter triumphalis, ter consularis, cum haberet liberos aeque ter €triumphales, ter consulares, suspendit se. liberatus a liberis ab €iisdem reus fit dementiae. €Omnium calamitatum materia est homo diu felix. nesciunt €stare successus, et quotiens prodire felicitas non potest, redit. €Mori volo; quid me iam fortuna custodit? ‰‡ō@@@@{1Pars altera}1 ‡Ter consulatum gessisti, ter triumphasti; licet iam velit fortuna €mutari, in illius potestate non est fuisse. Quis timeret fortunam, €nisi prodisset? ‰ō@@@@{1Pater excaecatus}1 Cum luxurioso filio pater abdita matre secessit in secretum. €excaecatus rediit. petit a filio talionem. mater se fecisse dicit. @1 €Invenit, iudices, pessimus adulescens, quomodo utrumque ex-€caecaret parentem. Quid te secreto fecisse credamus? matrem €in foro excaecas. Non vis pro matre verum dicere, cum illa pro €te mentiatur. In tantam iuvenis processit amentiam, [ut] propter €illum pater ut perderet oculos, mater odisset. Tu me, mulier, €excaecare potuisti, quae nec parricidam potes? Vt innocens €sis; dum excaecaretur pater, exspectasti? "Non feci" inquit. €non crederem, si confitereris. talis es, adulescens, ut excaecare €volueris patrem, ut et excaecari velit mater. quam sceleratus es. €plus te pater odit, quam eum, a quo excaecatus est. Tantum €ausus est integro patre; quid facturus est inter duos caecos? €Quam miser est pater, cui verum dicendum est, quam misera €mater, cui mentiendum! Non eruit oculos quisquis laborat, ut €hoc fecerit. Cuius crimen est excaecasse patrem, patrocinium €excaecare matrem. Qui fieri potuit, ut mala fuerit uxor, quae €tam bona mater est? "ego feci." non sceleris, sed matris ista €confessio est. ‰”ō@@@@{1Pars altera}1 ˆ”Si neganti, iudices, non vultis, quod proximum est, credite con-€fitenti. Sed si difficile est fateri, etiam cum feceris damni €paulum, [2 . . . ]2 @1 ō’@@@@{1Pater receptis oculis}1 Cui erant tres filii, amissis duobus flendo oculos perdidit. €somniavit se recepturum oculos, si tertius filius perisset. somni-€um uxori indicavit, illa filio prodidit. suspendit se adulescens, €pater recepit oculos. repudiat uxorem. agit illa iniusti repudii. €Ante omnia hoc ad vos meae defero infelicitatis, quod videre €coepi, si spectatores oculi tertiae redeunt orbitatis; qui calami-€tatibus cesserant, parricidio reverterunt. Mirabar profecto, €quod in utriusque orbitate solus pater oculos perdidisset. €Iussus sum videre, postquam spectatorem tertia orbitas non €habebat. Numquid discutiunt recti necessitatem, qui aliquid €amore fecerunt? Cessate parumper, exhausti fletus, differ ali-€quantum, saucium lumen: decet esse oculos duriores, qui €scelere reverterunt. Nullum in tali calamitate ab uxore solacium: €miserationem meam tunc habuit, post[2quam]2 coepi monere €de filio. horret referre animus quod paenitet indicasse. Nec €remedia quaerenda sunt, ubi maior[2is]2 supplicii sanatio. €"Gratulandum patri est, quod non filius somniavit, debet hoc €sola mater audire, vel ut filio caveat, vel ne mariti doleat €caecitatem." arcesso coniugem: "iam" inquam "esse caecus €cupio. Etiam nunc apud me latet quod sola tu nosti." Subito €aspectu somnii in metus veni, et, fateor, de filio quidem timui, €sed de matre non credidi. Nullum impatientius malum est quam €invidia cum calamitate. qui, ut scelerate viderem, non recepi €oculos, sed perdidi caecitatem, vidi miser primum quod ulti- @1 €mum videram: pendebat extinctus, et contentus laqueus €adulescentis colla tenuabat. pro nefas! haec in filium cum €oculis meis venerant. O quam putasti nec maritum posse €sanari! Iam tempus est fletuum, immo iam tempus est caeci-€tatis. ō’@@@@{1Damnati adoptivi}1 Pauper et dives inimici. pauperi tres filii. quodam tempore visi €sunt amici. petit dives a paupere filios in adoptionem et accepit. €unus in adulterio deprehensus est et occisus, alius affectatae €tyrannidis reus factus est damnatus. tertium pauper repetit. €dives contradicit. €Nihil tamen praeter luctus meos gravius quam quod, ubi odia €nihil fecere, videatur amicitia plus nocere. Quicquid esse potuit €in paupere, totum dives accepit. qui si bonum animum in €adulescentes meos tenuit, filios ambo perdidimus. Novum €audaciae genus: tyrannidem affectat pauperis filius. Vtinam sic €filios perdidissem, ut queri de fortuna liceret! dolere integre €non potest, qui urgetur irasci. Scio, quales habuerim: et inimico €et diviti placere potuerunt. Divitiae inconstantium animo-€rum [in] summa pernicies. [2 . . . ]2 vel velle ad me redire vel nolle: €si vult, non delectat qui retinetur invitus; si non vult, iam timeo, @1 €quod divitias amare coepit. Permissae licentiae magna securitas €est potestas cum moderatione. Recordare, quantis meis re-€demerim malis, ne adhuc videremur inimici! ō’@@@@{1[2 . . . ]2}1 &7Veneficii rea torqueatur, donec conscios indicet.& Amissa uxore, €ex qua habebat filium, duxit alteram et de ea suscepit filiam. €adoleverunt ambo infantes. repente ambiguis signis perit €adulescens. pater uxorem accusavit et damnavit. cum torque-€retur, filiam sibi consciam dixit. petitur puella ex lege ad poe-€nam. adest ei pater. €Noverca filios nostros aut insimulatione persequitur aut veneno, €quae scelus suum et in domo veneficae et in suppliciis docuit €parricidae. Adoleverunt ambo, sed minor filia et praeter sexum €multo fratre simplicior. In uno utriusque mortem videtis: cum €periit adulescens, et fratri venenum datum est et sorori. O €novercae stulta crudelitas: amasset et consciam putaremus? €pro nefas! conscia dicitur, cui frater perit! Cur, postquam ado-€levit puella, est interemptus adulescens? tamdiu ergo fuit €novercae quieta crudelitas, quamdiu aetas illius ad persuasio-€nem conscientiae perveniret? modum non habet iracundia €metiendi. @1 ō’@@@@{1Medicus tyrannicida}1 &7Tyrannicidae praemium.& Tyrannus suspicatus sibi venenum €datum ab eo medico, quem in arce habebat, torsit eum; ille €pernegavit. misit ad medicum civitatis. dixit datum illi ab illo €venenum, sed se remedium daturum. dedit poculum, quo ex-€hausto statim periit tyrannus. contendunt de praemio. €Absit, sanctissimi iudices, ut hanc vos fidem tyrannicidii detra-€hatis, quam et medicus confirmaverit et tyrannus. Confingunt €nocendi voluntatem, postquam sanandi rationem perdiderunt. €Poenas meas hinc cogitate, in quibus nec ira nec natura €cessavit. tolerabilis vis est, ubi ad consuetudinem mali causa €necessitatis emergit. Praemium consequitur qui ausus est et €confirmare meum venenum et suum remedium polliceri? Vltio €quidem illa, non quaestio. tyrranus venenum quaesivit? se €vindicavit! O quam facile %gerunt persuasiones illecebramque €in contrarium transferuntur %virus serpebat interius et artus €omnes longa poenarum dilatione languebant: veneficium iam €tyrannus agnoverat. quia instantem interitum sentiebat, festi-€nans medicum flagitabat. Vnde venenum tam celeriter prae-€parasti? dicis forte "maior mihi dandi veneni fiebat occasio, €quae ex ipsius voluntate veniebat". nativum hoc genus @1 €[2ti]2moris est, ut ex sensu priore ad cuncta cautior sollicitudo €procedat. nonne iam apud tyrannum cuncta suspecta praesens €formido faciebat? Medicum tota arce clamabat, quasi ego de €tyrannicidio non negassem. in arce me nec animus deseruit nec €venenum. žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģį撘Žō’@@@@{1Abdicatus patrem liberans}1 &7Addictus feneratori serviat. Abdicatus de bonis paternis nihil& €&7habeat. Libertorum bona ad patronos pertineant.& Quidam ex €duobus liberis alterum abdicavit. [2abdicatus]2 addictum postea €creditori patrem redemit et manumisit. quo mortuo ambigunt €de bonis abdicatus iure patroni et filius, qui in familia perman-€sit. €Equidem nec avarum me fuisse nec impium docui, nam et re-€demi patrem et manumisi. "Abdicatus es" inquit. en quem €putes doluisse casum meum! Filius dicit beneficio parentis se €esse nutritum, eius indulgentia libertatem civitatemque sorti-€tum; at haec ipsa patronus liberto suo contulit, quae filius a €parente percepit. proinde beneficium hereditatis filio datur, €patrono redditur. Addictus numquam sperat libertatem; negli-€genter enim et contumaciter servit, qui servire non novit. Quid €mihi abdicatorum obicis legem? ego si quasi filius experirer, €merito ut abdicatus expellerer; utor patroni actione, non filii. @1 €Quid enim, si non esset manumissus? peculium servi mei pe-€teres? specta defuncti condicionem, quae fuit mortis tempore, €non quae aliquando praecessit. Sistitur venalis pater; non festi-€nat hic bonus filius? non denique metuit, ne illum redimat €abdicatus? filius incolumi dignitate non potuit explicare €quantum abdicatus explicuit? Quotiens se pater paenitere con-€fessus est, quotiens de huius impietate conquestus! utinam €licuisset addicto exercere ius patrium! esset hic abdicatus, hic €filius. Bona ipsa meo sunt labore quaesita; unde senex testari €noluit, ne mihi quasi suum relinqueret, quod meum sciret. tu €illud prius consumpsisti patrimonium, illud amplum, illud €quod [2d]2uobus parabatur heredibus. ego postulo tenue, liber-€tinum, quod vix sufficit ipsius funeri. hic enim quando sepeliet €iacentem, qui noluit redimere venalem? ō’@@@@{1Ter fortis desertor}1 &7Desertor capite puniatur. Ter vir fortis militia vacet. Praemium& €&7victor imperator accipiat.& Ter virum fortem imperator coegit €ad bellum. coactus deseruit. imperator praemio impunitatem €desertoris petit. desertor contradicit. €Aequo animo imperator ferat, si, quem virum fortem senserat €obsequentem, desertorem videat contumacem? Nec poenam €possum recusare post culpam nec veniam sustinere post €gloriam. Miserum me, cuius nec infamia potest latere nec €gloria! Non ante rem publicam quam me ipse deserui: et armis @1 €et telis honestissimum corpus oneravi et, quod non sine piaculo €factum est, consecrata iamdudum arma deposui. Sto et pugno €pro legibus; aliter enim fortiter facere iam in hac aetate non €possum. Grata sunt ei crimina desertoris, apud quem nihil €valuerunt privilegia viri fortis. Novum genus damnationis €ignoscere. [2Mori]2 volo. cur enim dubitem per infamiam senex €emori, qui etiam iuvenis optavi saepe [2per]2 gloriam? ō’@@@@{1Rapta tacens}1 &7Lex raptarum.& Rapta producta ad magistratus tacuit et flevit. €magistratus de raptore supplicium sumpsit. puella se interemit. €reus est magistratus, quod causa mortis fuerit. €Reum caedis unius arcesso, qui duos pariter occidit. Aditus €huic reo misericordiae clausus est; quid enim sperare poterit a €lacrimis? Iuvenis etiam facie liberalis, qualem nemo non sibi €aut filium optet aut generum. is cum puellae peteret nuptias, €diu peteret et iam sperare coepisset, festinavit ut amator et_ €quid dicam_"rapuit" an "duxit"? virgo, quod solum potuit, €nihil questa est. Quis non inhorruit, quis tecum, puella, non €flevit? Dicat nunc "libuit et licuit": civis haec, an regis oratio €est? nec erat arbiter iudicii sui sed minister alieni. "tacuit" €inquit; o mira et muta sententia! omnes sciunt lacrimas ex uno @1 €misericordiae fonte manare, in amore vel maxime, nam isdem €oculis, quibus amatur, et fletur. Miser ille, quem nullo accusa-€tore punisti, miserior illa, quam te vindicare simulasti. Quis te, €oro, poterit aut liberare flentem aut flere damnatum? ō’@@@@{1Paedagogus cruciarius}1 &7Civitatem peregrinus usurpans veneat.& Pauper et dives inimici. €visi sunt in gratiam redisse. pauper accusatus peregrinitatis €venit, emit eum dives et paedagogum filio dedit. adulescens in €adulterio deprehensus occisus est. agitur paedagogus in crucem. €appellat tribunos de iniusto supplicio. €Equidem, iudices, propitium mihi divitem semper optavi. to-€tum me divitis fidei, et ante quam redimerer, addixi. Audio €me subito peregrinum, quod nec pater ipse nec mater aliquando €prodiderat, nec denique umquam inimicus dives obiecerat. Filio €me luxurioso iam et petulanti dedit, quamvis omnia pater ipse €curaret et regeret. Imploro auxilium, quod vestri maiores servis €iam natis reliquerunt. unum non est in servitutem nasci et liber-€tate multari. Statim credidisti fidum et idoneum iudicasti, sed €non esse felicem iam tum scire potuisti. "Occisus est" inquit €"filius meus". si iniuria, interfectorem argue, si iure, leges. Ego €illum adulterum feci, credo, luxuria mea servus novicius et €pauper ante quam servus. Multa largiebaris, indulgebas omnia, €nihil umquam negabas. @1 ō’@@@@{1Armati abdicati}1 Abdicati ad curiam convenerunt armati petentes revocari. unus €ex patribus contradixit. filius eius se interemit. idem suadet, ut €recipiantur. €Peto, ne indulgeatis irae domesticae, cum me videatis publicae €paenitere sententiae. nam, sicut in vita numquam errare felicis €est, ita errorem quam primum emendare sapientis. Parentum €illa deliberatio fuit, haec iam cunctatio parricidarum est. €"Aetate lapsi sumus, egestate correcti. in hoc vos exoramus €loco, in quo etiam hostes superati non frustra supplicaverunt." €Ego ille tristis et saevus, cum abdicarem tamen flevi et semper €ex eo, licet tacitus, ingemui et opportunum ius restitutionis €optavi. restituet nobis filios auctoritas publica tamquam alia €natura. Vereor iam, P. C., ne sapientior videatur et cautior ille €abdicatorum senatus. fateor, armatorum facie non immerito €terremur; [2minantur]2 enim suam mortem. Quemadmodum €possum, te, fili carissime, vel in morte revocabo, inferam €maiorum sepulcris et elogio, quod optasti, nomen inscribam. ō’@@@@{1Abdicatus immolandus}1 In pestilentia responsum est finem futurum immolato eo, qui €patrem non haberet. offert se abdicatus. qui abdicavit, contra-€dicit. @1 €Amplexus sum mortem usque adhuc necessariam, nunc etiam €gloriosam. Mori prohibes et intervenis, quominus spiritum, €quem fortunae meae debeo, patriae profundam. Quotiens te €video, totiens me scio patrem non habere. ō’@@@@{1Prostitutus ex geminis}1 Ex duobus geminis alter prostat, alter reddit in senatu causas €mortis voluntariae. €Vtinam quidem, P. C., mori vellet frater! Homini verecundo €cur necesse est, ut ea de germano meo dicam, quae tanti habeo €perire ne videam? nostis nos, P. C.; etenim pluribus noti €sumus, quam et aetas et verecundia postulat. Raptus est mihi €frater pessimis comitibus et perditis. duce namque luxuria et €subremigante seu potius velificante nequitia in illos impudicitiae €scopulos et ipsa famae suae naufragia delatus. Pro deum atque €hominum fidem! qua in civitate prostitui licet, mori non licet? €an utrumque congruere aestimatis huic ordini, et vitam turpem €permittere et ab honesta morte prohibere? Vivere non susti-€nerem, si hoc in mea vel sorore vidissem. Improbi flagitatores, €qui detrimenta pueritiae suae mutuo dedecore compensant. ō’@@@@{1Pictura viri fortis}1 &7Virorum fortium facta pingantur. Viri fortes de praemio armis& €&7contendant.& Fratres fortiter fecerunt. pater a minori petit, ut €maiori cederet. non impetravit. proelio interfecit maiorem @1 €minor. petit praemio, ne facta pingantur. pater contradicit. €Si quid precibus contra filium meum possem. domi monere €quam publice maluissem. nihil audeo filio dicere, quam quod €ab ipso nuper audivi: leges uti valeant. Fuit ille amator et €cultor suorum et qui mori mallet quam quicquam mali facere. €"Cede fratri, cede vel patri; victor eris, mihi crede, si cesseris." €Didici salvis legibus parricidium posse committi. cetera iam €non sunt narranda, pingenda sunt. Vana et inepta formido est €videre non posse quod feceris et colorem timere peius quam žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģį撘•ˆsanguinem. simuletur hoc factum non tantum colore, sed aere, €si possit, et lapide et quaecumque nostrorum corporum materia €vel ars aemula est. Infecta quemadmodum possunt esse quae €facta sunt? picta quidem interim non sunt, sed in omnibus €pectoribus incisa sunt, in oculis, in animis, in ipsis denique tuis €manibus. Tu victoria clarus es, ille innocentia. ō’@@@@{1Privignus tyrannicida}1 &7Tyrannicidae praemium. Praemio cedere liceat.& Qui novercam €habebat, occidit tyrannum. cessit novercae praemio. illa pri-€vigni nuptias petit. contendunt, quis contradicat, maritus an €privignus. €Cum suo parente contendit, ut mihi videatur melior adhuc €privignus esse quam filius. coepit et hic me sic habere despectui, €ut, qui novercae beneficium se dedisse laetatur, a me nec €accipere dignetur. Ego primus in domo mea, fateor, erravi, @1 €qui uxorem duxi senex, cum iam esset in domo filius et quidem €iuvenis. dum nimium confido pietati, oculos mulieris incestos €et infanda desideria nutrivi. Novercae praemio cessit, cum €haberet in domo patrem, cui nemo praeferret in tali honore €vel matrem. Non privignum ante temptavit? quis, rogo, fructus €est impetrare nuptias hominis inviti? Vter [vos] vobis actor €utilior vide[re]tur et verior, maritus an caelebs? filius familias €an pater? senior an iuvenis? qui repudiatur an qui praeponitur? €qui beneficium dedit an qui accepit iniuriam? mea uxor €abducitur, tu quis es? meum cubile deseritur, ad te dolor iste €quid pertinet? "Ego" inquit "praemio cessi." tu ergo non potes €revocare quod dederis eamque reprehendere quam paulo ante €laudaveris. Cavendum tibi est, ne, si victus, ut sunt iudiciorum €incerta, dicesseris, dicaris iudicio quoque sic cessisse quasi €praemio. sic est livoris ingenium: omnia suspicantur qui nihil €[2l]2audant. Das amanti solacium: affers in amore vel iurgium. ō’@@@@{1Peregrinus cruciarius}1 &7Civitatem peregrinus usurpans veneat. Liceat in matribus& €&7adulteria vindicare et de iniusto supplicio tribunos appellare.& Qui €videbatur de civibus natus, cum absente patre eam, quae mater €videbatur, in adulterio deprehensam insequeretur armatus, ait €illa "non es meus". perseveravit et occidit. postea iudicio €peregrinus pronuntiatus emptus est ab interfectae patre. ab €eodem agitur in crucem. reversus peregre is, qui pater vide-€batur, appellat tribunos de iniusto supplicio. @1 €Vixdum reversus in patriam si tamen hanc adversarii vel meam €patriam esse concedunt, parabam, tribuni, cognito filii mei casu €appellare vos de iniusto supplicio servitutis. Sed quatenus socer €saevit, ut nec generum velit agnoscere nec nepotem, det et mihi €veniam doloris, si non desum filio bene de me, bene de legibus €merito, cum ipse vindictam quaerat exigere filiae vel nocenti. €huius ego legibus filiam duxi eamque praegnantem simul vidi-€mus et uteri decem menses ambo numeravimus et natum ex ea €pignus accepimus. Sed cum me necessitas peregrinationis ab-€duceret, commendavi avo filium meum. adulescentulo prae-€cepi, in domo [2patris]2 partibus fungeretur, et, ut plus illi €necessitatis imponerem, sententiam vestrae legis ingessi. de-€nuntiavi postremo futurum ipsius crimen, si non patri paruisset €et legi. Adulteram, quae per insanam libidinem stimulis tanti €furoris exarserat, ut nec suos agnosceret, interemit. Peregrinus €esse filius meus post adulterium matris suae coepit. "Occidit" €inquit "filiam meam." grave est, tribuni, in servitute defendere €quod in libertate commiseris. Merito mulier suos iam negabat €esse quos laeserat. ipsa post tantum furorem iam sua non erat. €Illa dixit "meus non est", at ego dico "meus est". mater arma-€tum timuit, sed pater servientem, quod est maius, agnoscit. ō’@@@@{1Indemnatus carnificem recusans}1 Lege indemnatorum interficiendum pater filium carnifici tradi- @1 €dit. ille vult manu patris interfici. pater ipse, qui fuerat offensus, €ultro se non posse facere quod coeperat, confitetur. €Quam morigerum sibi filium senex iste formarit, nolo aliud €indicium, quam quod, ne patrem laedere[2m]2, nec mortem €recusavi[t]. Mori iussus adulescens in primis adhuc annis, quo €tempore et vita carissima est et mors acerba, non quaero €vitam. si potest, feriat hostiam, quam dis penatibus vovit, satis €sibi faciat meo sanguine, immo et ipse suo, dummodo ne per €manum vilem ius pietatis infuscet; quia nec iuris ratio per-€mittit, ut adhibeatur adversum eum carnifex, in quem non fuit €iudex. Faciat vitae finem qui originem fecit. non de morte cum €patre sed de mortis [patris] genere dissentio. eripere vis vitam, €quam dedisti; non infitiabor. quid per alterum petis? ius, quod €tibi vindicas, experire, nemo te prohibet. occide, si potes, con-€fitere, [2si]2 non potes. Nemo umquam magistratum fecit €vicarium nec in alio militavit nec sacra gentilicia insitiva stirpe €corrupit. Vita mihi tollitur, sed manus paterna debet[2ur]2. non €potes, pater, legis eiusdem et inrogare supplicium et denegare €solacium. Placabo dexteram meam; cedo tantisper exosculer: €o manus olim mea, quae me parvulum saepe gestasti, quam €saepe lacrimis puer lavi! Erras, pater, qui facilius existimas €huiusmodi caedem videre quam facere. ō’@@@@{1Fortis duo praemia}1 &7Viro forti duo praemia. Raptarum lex. Poena raptoris in diem& @1 €&7tricesimum differatur.& Ex duobus fratribus unus rapuit. rapta €mortem optavit. poena dilata est. alter fortiter fecit. primo €praemio petit fratris incolumitatem; impetravit. secundo raptae €mortem postulat. frater contradicit. €Dum dies computo et a rapta bonum nuntium spero, subito €nuntiatur fratrem meum venisse victorem. petitam mihi et €veniam putavi pariter et nuptias. Nec dii sinant, ut converso iure €pro raptore rapta teneatur. Interdum praestat ad gloriam non €certare quam vincere. Ego nisi rebus ipsis ostendo, quod amavi, €confiteor iniuriam me fecisse, quod rapui. Lex dicit: raptor aut €pereat aut ducat. ergo raptori si poena dimittitur, rapta[e] €debetur. ō’@@@@{1Tria praemia sacerdotis}1 &7Viro forti praemium. Vicarium poenae liceat offerre. Sacerdos& €&7Martis damnatum liberet.& Sacerdos Martis fortiter fecit. tres €liberi eius deseruerunt. unum servavit privilegio sacerdotis, €alterum praemio viri fortis. offert se pro tertio vicarium. €Facilius fuerat amittere filios quam eligere. Hos enim pueros in €ipsis sacris deum et altaribus educavi. ea propter nimis fretus €auxiliis deorum in aciem duxi pueros adhuc teneros, quorum €pater adeo iuvenis inventus est, ut et militare posset et vincere. €Resisto orbitati suo iure vel sanguine. Dulcis est omnibus vita €et iucunda vel miseris huius lucis usura, nec invenio, quis @1 €possit vicarius esse nisi filii. mihi videtur et ille, qui primus €hanc condidit legem, nihil aliud cogitasse quam patrem. Meum €nunc sanguinem fundo, quem fundere in bello volui. num €iniquum est, aeque ut patiar pro liberis meis quod sum passus €paene pro vestris? Magis religio polluitur funestato quam €mortuo sacerdote. quod si religio vos tenet, etiam liberis €sacerdotis moneo parcatis: ipsi quoque omnia semper in €templo pro sacerdote gesserunt. Agricolae antiquas arbores €exstirpant, ut novas inserant. horum virtus spectabitur, nostra €delabitur. melior quidem fama seniorum, spes tamen minor-€ibus maior est. Recordatio veniae magnus est stimulus indus-€triae. Non interest, orbitas, uno me vulnere ferias an pluribus. €Dedisti mihi liberos, fortuna, rapuisti; concedit alios res €publica; nec hos relinques? Quis me feriet? carnifex innocentem, €an commilito laureatum? ubi denique? hic inter aras et altaria, €ubi publica vota suscepi, an in campo, ubi nuper aquilas et €signa protexi? Vos, duo liberi, omnibus in vita bonis, hunc et €ipsi vitae meae praefero. factus est mihi suo periculo carior, €sed et meo: vos mihi honore[m] praestantes, hic sanguine. Si €mihi non licet pro filio, peribo cum filio. ō’@@@@{1Fortis inimicum divitem servans}1 &7Viro forti praemium. Desertor capite puniatur.& Pauper et dives €inimici. belli tempore dives se promisit fortiter facturum, si €sibi mors pauperis decerneretur. decreta est. ambo processerunt @1 €in proelium: pauper fortiter fecit, dives deseruit. petit pauper žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģį撘›…praemio divitis incolumitatem. dives contradicit. €Sero coepit hic miles, iudices, mortem contemnere. Ego tacui €cum peterer, hic vivere iubetur et queritur. Expectavi diu €divitem, ut ille potius quod promisit, impleret. Ab ipso quoque €divite inire debeo maximam gratiam: quod ille debebat, ego €solvi. Idem in praemio facio quod in proelio: servo civem, €commilitonem meum protego. Idem eris in aevum, qui semper €adhuc fueris. ō’@@@@{1Dives fortis inimicus duorum}1 Dives duobus pauperibus inimicus. promisit se fortiter factur-€um, si sibi mors unius decerneretur. decreta est. alter C. D. €dives fortiter fecit. petit praemio mortem illius, qui contra-€dixerat. alter C. D. €Ego quidem verba facturus in alterius periculo nuper in meo €tacui, cum praemium peteret iniustum, qui per leges necdum €posset petere vel iustum. Per tot innocentium capita grassatur: €hunc relinquit, hunc arripit; hunc timore punit, hunc morte. ō’@@@@{1Fortis dives inimici alteram filiam petens}1 Pauper et dives inimici. pauperi duae filiae. belli tempore pro-€misit se dives fortiter facturum, si in matrimonium sibi pauperis €una filia daretur. populus tacente paupere decrevit. dives €fortiter fecit. puella se interemit. petit dives aliam. pauper C. D. €Priusquam fortiter faceret, postulavit, confisus id sollicito @1 €extorquere se populo, quod impetrare a victore non posset. €Ducat dives aliquam, sed aequalem, ducat volentem. Velis €enim nolis, suspecta res est amator inimicus. squalor et maeror, €gemitus et luctus: inimici filia talis adamatur? pauper et dives: €iniquum est matrimonium. ne pecora quidem iugum nisi paria €succedunt. Ego autem quid faciam? laqueum filiae solvam, an €flammeum superponam? facem nubenti praeferam, an rogum €iacentis accendam? Aliter enim merces in timore promittitur, €aliter honos in pace praestatur. Festinabit ad laqueum, pro-€perabit ad mortem. non creditis patri? credite vel sorori. si €vicerit, ad patrem revertetur, si victa fuerit, ad sororem. ō’@@@@{1Nepos ex meretricio susceptus}1 Qui habebat filios frugi et luxuriosum, [2luxuriosum]2 ob €amore[2m]2 meretricis abdicavit. abdicatus se ad meretricem €contulit. illic cum aegrotare coepisset, misit ad patrem et €commendavit illi filium de meretrice susceptum rogans, ut eum €in familiam recipiat, et obiit. vult illum senex in familiam re-€cipere. reus est alteri filio dementiae. €Necesse est me hodie in hac causa amplius dolere quam dicere. €Pius est sine dubio filius, qui in patre mentis errorem morbo €potius assignat et fato quam moribus. miseranda potius in meo €patre quam accusanda dementia est. Multum potest abdicatio, €cum timetur; post ex pudore iam liberius erratur. Vos interrogo, @1 €iudices, utrum sit sanus, qui et suos abdicat et adoptat alienos. €Adoptio sancta res est, quidni, quae beneficia naturae et iuris €imitatur. In quo puero nescio, quid sit indignius, utrum patris €origo quod est dubia, an matris origo quod certa est. Dixit €ille suum filium, dixit ut amator, dixit immo ipse iam parum €sanus. ō’@@@@{1Adulterae soror et mater}1 &7Et matres et sorores in adulterio deprehensas liceat occidere.& €Quidam cum sororem deprehendisset, occidit. furorem passus €resipiit. invenit et matrem. non occidit. abdicatur a patre. €Soror erravit, insaniendum est; mater adulteravit, domo patria €carendum est. Hic exitus venit, ut, ex quo malo furor coeperat, €ex eo sanitas nasceretur. Voluit me explorare fortuna, an €agnoscerem meos. Si haec poena adulterae, quid pudori super? €o importuna sanitas, ideone redisti, ut mihi adulterium matris €ostenderes? Abdicatus hic iterum quasi furiosus errabo, sed €certe sine mente secura. ō’@@@@{1Desertor pater oratoris et militis}1 Qui filios habebat unum oratorem, alterum militem, reus pro-€ditionis factus est. pendente iudicio miles fortiter fecit. petit €praemio abolitionem iudicii. contradicit frater orator. €Quemadmodum vixerit pater, apparet in liberis. Publicae @1 €utilitatis est omnium reorum iudicari causas, ne aut nocens €evadat poenam aut innocens patiatur infamiam. Gloria €quantum nobis honoris attulerit, tantum virtutis exposcit. In-€nocentiam patris dum liberare quaeris, infamas. homini €verecundo in eiusmodi crimine longe gravior est fama quam €poena. Vetus, iudices, dictum est, ut aurum igni, itidem inno-€centiam iudicio spectari solere. Melius est patri virtutum €tuarum argumento te prodesse quam praemio. ō’@@@@{1Amator meretricis dominae}1 Meretrix servum suum amantem se in crucem agit. appellat €tribunos ille de iniusto supplicio. €Miror quidem a muliere tam comi crucis nomen auditum, quae €nullum umquam nisi amore cruciaverit. Amor animi peculiare €secretum est. Accusatur a nobis amor et homo, qui deum €nostrum patitur? Esset meum crimen aut error, si te solus €adamassem. ō’@@@@{1Raptam pater vinculis tenens}1 &7Rapta raptoris mortem aut indotatas nuptias petat.& Raptam €pater vinculis continet, raptor duci ad magistratus desiderat. €Nihil equidem leges clementius paraverunt, quam quod de lege €raptarum non licet alii iudicare. medius his nemo est. sum reus, @1 €sed exhibe iudicem meum! Pro deum atque hominum fidem! €in qua civitate raptor solutus est, in ea rapta vincitur? ō’@@@@{1Mater et noverca invicem reae}1 Repudiata est a marito quae filium habebat. petit assidue, ut €reconciliaretur. non impetravit. postremo ait: "vindicabo me." €superduxit ille puero novercam. obiit puer signis ambiguis €cruditatis et veneni. reas se invicem faciunt repudiata mater et €noverca superducta. €Totum noverca commisit, quae uno tempore et maritum €miserae praeripuit et filium. Comparate, iudices, non ante €rerum argumenta quam nomina. quid matri deliquerat filius? €neque enim temere sic filius de levi causa quasi privignus €occiditur. "Repudiata es" inquit; mariti haec culpa, non filii €est, nec matris officium repudio deponitur, sed uxorium nomen €amittitur. Dolor orbitatis conscientia facinoris augetur, et, si €grave est amittere filios, longe gravius occidere. Nonne hoc €dicit: "sola dominabor, cum et hic veneno meo perierit et illa €mendacio"? Iudicasti, pater, qui et repudiatam non accusando €absolvisti et uxorem novam non defendendo damnasti. ō’@@@@{1Speciosus desertor}1 &7Desertor duci serviat. Viro forti praemium.& Pauper et dives €inimici. dives creatus est imperator. pauper sub illo cum filio @1 €specioso adulescente militavit. pauper fortiter fecit, adulescens €deseruit. dives iure %erit, pater praemio petit, ut occidatur. €Filium meum si liberare non licet, saltem liceat occidere. €Creditis, iudices, quod filio meo bene inimicus velit, pater €nolit? profiteor mortem me filii mei non quidem velle, sed malle. €Vos cogitate, quanto sint mala illa graviora, quorum sunt etiam €remedia crudelia. O fili, morere constanter! fac hoc saltem €quasi meus filius. ō’@@@@{1Filius meretricis suae redemptor}1 Diversas meretrices amabant pater et filius. pater filio pecuni-€am dedit, ut amatam patris redimeret. ille suam redemit. ab-€dicatur. €Rideri me, iudices, opinabar a patre, cum se quoque amare €dicebat. pater quod patior, agnoscit! Quid in me pater repre-€hendat, ignoro: et amandam meretricem consentit et emendam. €Sciebas utique, quid mallem. [2Im]2paria sunt nobis in amore €tormenta: primum, quod amor velis nolis in senectute €frigidior est. ō’@@@@{1Dementiae reus a tribus filiis}1 Ex tribus filiis duo patrem dementiae accusaverunt et superati €secundum legem puniti sunt. tertius instituit accusare. reddit €pater causam mortis voluntariae. filius C. D. @1 €quid tam potest esse [2di]2versum? eius hic ab eo mors impedi-€tur, cuius in altero iudicio vita reprehenditur In illis, P. C., €iudiciis gravior mihi fuit vindicta quam poena. Mors a vobis €dabitur sive dementi remedium sive sapienti solacium. Natura €mihi tres liberos dedit, fortunaque duos sustulit: videturne €vobis iusta causa esse moriendi? immo iam sera. ō’@@@@{1Fortis viri filius tyranno deditus}1 Absentis viri fortis filium tyrannus petit sibi dedi denuntians €bellum. accepit. regresso eo suadetur bellum tyranno indici. vir €fortis contradicit. €Profiteor me filium nec desiderare nec habere. Nescio, an hoc žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģį撘§…bellum fuerit in tempore suo iustum; nunc certe coepit esse iam €serum. "At enim filius viri fortis est." quid? hoc non erat, cum €dabatur? O fili, si tamen hoc nomen, quod natura dedit, €fortuna non abstulit, agnosce te filium viri fortis, vince feliciter, €id est, peri fortiter! haec est enim tua iam sola victoria. ō’@@@@{1Morietur, antequam nubat}1 &7Veneficii sit actio.& Adulescens petit nuptias virginis a patre. €pater virginis ad uxorem retulit. illa respondit: "ante morietur, €quam illi nubat." pater eidem adulescenti despondit et diem €nuptiis dixit. intra diem puella obiit dubiis signis cruditatis et @1 €veneni. quaestionem cum de familia pater haberet, ex ancillis €una confessa est adulterium cum illo iuvene matris intercessisse. €pater accusat veneficii matrem. €Quaeritur, filiam cruditate an veneno interfeceris, nam et €cruditas virginis crimen est matris. "Morietur, ante quam €nubat", et mortua est. o impiam divinationem vel potius de-€nuntiationem! o infelix puella! ego tibi parabam nuptias, mater €exequias. Placuit in te sponso tuo similitudo materna. Ego te, €fateor, occidi, dum cum matre contendo. ō’@@@@{1Rapta ab ephebo stuprata}1 &7Raptarum lex.& Rapuit quidam virginem et ephebo, quem ama-€bat, tradidit stuprandam. rapta ad magistratus producta €mortem ephebi petit. offert se ille, qui rapuit. €Ego, iudices, rapui, ego domum duxi, ego pariter inclusi, ego €vim duobus feci. Perire mihi satius est quam hunc videre €pereuntem. callide, puella, commenta es: unum petis, ut duos €pariter occidas. ō’@@@@{1Orba confessa sacrilegium}1 &7Magistratus de confesso sumat supplicium. De iniusto supplicio& €&7tribunos appellare liceat.& Quae quattuor liberos habebat, €amissis tribus et marito detracta est a filio, cum laqueum in-€duisset. sacrilegium in civitate commissum est. adiit ipsa @1 €magistratus et dixit a se factum. vult de illa supplicium sumere. €appellat pro ea filius tribunos de iniusto supplicio. €Cum subito fortuna, sicut solet, ipsa suis muneribus invidit. €"Alius" inquit "pro alio agere non potest": alius est ergo qui €filius est? Confessio voluntaria suspecta est. Confessionem sce-€leris appellas vocem doloris. Misericordiae vestrae maximum €munus est servare nolentem. ō’@@@@{1Raptor excaecatus}1 &7Talionis sit actio. Raptarum lex.& Quidam rapuit et in raptu a €puella excaecatus est. producta ad magistratus mortem optavit. €raptor exigit talionem. €Imperare poenam meam, non agere debebas nec esse eadem €iudex et carnifex. Habet quisque nostrum suam legem: rapta €capitis, excaecatus oculorum. Tu enim, puella, quid passa es? €virginitate caruisti. sollemne in his [2annis]2 damnum, ut non €dixerim votum. erepta autem mihi lux est, ante quam morerer. €O oculi, quos ego primus adamavi! digna fortuna vos ulta est, €ut, qui me perdidistis, mecum periretis. ō’@@@@{1Soror infamis immolanda}1 Infamis erat in sororem virginem. occisus est lege indemnato- @1 €rum. lues orta est. respondit oraculum virginem immolari €debere. offert se illa, quae infamabatur in fratrem. pater C. D. €Dilexerunt enim se mutuo fratres ultra meum votum. O €fortuna crudelis! abstulisti mihi filium: relinque vel filiam. par-€tiamur vel saltem liberos meos. Nemo de polluto grege hostiam €sumit. Quis hanc hostiam perimet, pater, sacerdos an carnifex? €quamvis haec fortasse desideret ipso illo gladio perire, quo €frater occisus est. ō’@@@@{1[2Speciosus filius peremptus]2}1 &7Indemnatos liberos liceat occidere.& Tyrannus finitimae civitatis €sub minis belli adulescentem speciosum postulavit. civitas €decrevit. pater illum lege indemnatorum peremit. reus est €laesae rei publicae. €Amplius leges impossibilia desiderant? Interemi iam mori €volentem et commodavi misero manum. Feci quod licebat: €occidi filium; sed ingens pater praemium retuli: occisus est, €ante quam moreretur. perit homo, sed pudor vivit. ō’@@@@{1Indemnatus raptoris filius}1 &7Lex raptarum. Indemnatos liberos liceat occidere.& Quidam rapuit @1 €et fugit. de raptu puella concepit et peperit. reverso raptore €puella mortem raptoris optavit. filium ille indemnatum vult €occidere. rapta contradicit. €Nisi forte moleste tulit quod %et non et% hunc ipsa damnavit. €Iam cum illo meo errore vel fato voluntaria profectione trans-€egeram; hic me, iudices, hic puer prodidit. Si perseverat in €mea poena, hunc mater occidet. Dicere me raptorem nemo €debebat post intervallum, post exilium, post meum filium. €"non est" inquit "filius tuus; nuptiis enim sollemnibus non est €natus." cuius ergo? nisi faces accenderit et fescennina cecinerit, €pater esse non poterit? perquam es inhumana: non vis esse €patrem, qui te fecerit matrem! ō’@@@@{1Vir fortis et orator}1 Vir fortis et orator consulatum petebant. €%quam vestra iudicia plus ad cuiusque %iudices proficiunt €merita privata quam publica. Postremo, quod maxime volunta-€tem plebis offendit, rogare non nosti. orare et exorare nostrum €est, qui hinc etiam nomen accepimus. ō’@@@@{1Adulter uxoris}1 Ex duobus filiis [2pater]2 alteri uxorem dedit, alter incidit in @1 €adversam valetudinem. medici dixerunt animi esse languorem. €quaerenti patri fratris uxorem se amare confessus est. petit €pater a filio, ut matrimonio cederet; impetravit. inventos in €adulterio postea fratrem et uxorem secundus maritus occidit. €abdicatur a patre. €Sero me, sanctissimi iudices, abdicare patet: ius enim ad hoc €redit, ut excusare compellar, non quod extrema non tulerim, €sed quod illa priora toleraverim. Qui capitis poenas a suo €fratre pro uxore dilecta petit, quid ipse meruerit, ostendit. €Crimen superius huic imputare non possum, nam frater ignovit. €Quantum tibi nuptiarum cessione praestiteri[2n]2t, adulterio €probaverunt. Tibi liberas et perpetes noctes, sibi furtiva com-€mercia et amorum pericula reliquerunt. Ignosce amantibus, si €vere amasti. ō’@@@@{1Infamis in nurum}1 &7Adulterum cum adultera liceat occidere. Reus caedis advocatum& €&7quem volet, eligat.& Erat infamis in nurum. invenit adulescens €incertum quem adulterum capite velato. uxorem solam peremit. €fit reus caedis. advocatum patrem postulat. contradicit. €Accusator obicit, quod adultero pepercerim, pater dolet, quod €nurum eius occiderim. Adulter occidi maluit quam videri. €Habet adulter poenam suam: cruciatur conscientia, pudore €torquetur, et, si interim tectus evasit, inveniet illum postremo €vel fama. @1 ō’@@@@{1Pauper imperator imperium recusat}1 Pauper et dives inimici. belli tempore dives creatus est impera-€tor. qui cum bis fugatus esset, pauper legem tulit, ut, qui ter €fugatus esset, in crucem tolleretur. tertio dives fugatus est et in €crucem latus. filius divitis fert rogationem, ut imperium trans-€feratur ad pauperem. pauper contradicit. €Habes, pater, grande solacium: reliquisti superstitem legem. €Procede, legumlator, ad bellum, muta stilum gladio, lorica €togam. iam fortunae satis fecimus, et hostes, vel dum vincimur, €fatigavimus. in victoriam paene succedis alienam. ō’@@@@{1Raptor duarum filium nutriens}1 &7Lex raptarum.& Quidam duas rapuit. productae ad magistratus €altera nuptias, altera mortem petit. magistratus humaniorem €sententiam secuti sunt. post factas nuptias illa %quod virgo €perpessa est% quem conceperat, peperit; exposuit. raptor €suscepit, qui tunc erat maritus alterius, et alere coepit. reus est €uxori malae tractationis. €Venit ad vos pia mulier accusatura pietatem. Infantem adhuc €iussit feris canibus et diris alitibus exponi. puto, patris similis €apparuit, unde matrem tam graviter offendit. Nam qui potest €expositum praeterire? "ignoscere non potui." tu me docueras €puella misereri. De matre nihil meminit: o gratum infantis €errorem: te existimat matrem. Disce, infelix puer, natalium @1 €tuorum, disce fortunam: pariter nos ambos mulier afflixit et €pariter %factum alia servabit. ō’@@@@{1Vir fortis gladiator}1 &7Infamis non militet.& Vir fortis in piratas incidit. rescripsit €patriae de redemptione. illa cessante redemit eum lanista et €rudem ei in arena dedit. reverso belli tempore denuntiat €militiam imperator. €Omnia fieri posse credidi, cum me fortuna servum ex libero et žļ€±±°°’ļ°°±’ļ‚Äåćģ’ļƒĆįģšĘģį撘“†gladiatorem de viro forte fecisset. Imperator vobis ingerit €militem, cuius operam non esse rei publicae necessariam pro-€xime non redimendo iudicastis. Veniam a vobis, iudices, €postulo, quod gladiator infamis in iudicio loquor. Erravi, €iudices, fateor, erravi, qui semper credidi immortalitatem esse €pro re publica mori, cum fama etiam viventium consenescat: €gladiatorem me fecit non pirata, sed patria. Sed o virtus, in €adversis comes, sola tu me secuta in carcerem, tu in ludum, €virum fortem tu sola non decipis. Scitis me, iudices, periculum €contemnere, sed non contemno flagitium. Vtrum igitur gladia-€torem negat [negat] aliquis infamem, an negat gladiatorem? €utrumque mendacium est: neque enim condicione gladiatoria €quicquam est humilius in vulgo nec meo nomine quicquam €nobilius in ludo. "Fortunae" inquit "fuit." quousque fortunam €facimus humanorum negotiorum ream? esto, fortuna fecit, ut €caperer: quis fecit, ut nemo redimeret? et, si victoria solita €provenerit, post rudem triumphabo? @1 ō’@@@@{1Invicem adoptati}1 Pauper et dives inimici. visi sunt in gratiam rediisse. dederunt €invicem filios adoptandos. dives occidit lege indemnatorum €quem acceperat. qui est apud pauperem, reddidit in senatu €causam mortis voluntariae. pauper contradicit. €Vtinam, P. C., liberis nostris exire de vita nisi nobis arbitris €non liceret! Perquam indignum est, si utrumque pignus amit-€tam, et quod dedit aliquando natura et quod nunc substituit €amicitia. Amo enim iuvenem, quem non genui meo sanguine, €sed redemi. @1 šž