²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ±¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS EPISTULARUM AD €@@@@M. CAES. ET INVICEM LIBER I]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Caesari suo Fronto&]2 ‘* * * €* * * mittam igitur tibi quantum pote librum hunc descriptum. @@Vale, Caesar, et ride et omnem vitam laetare et parentibus €optimis et eximio ingenio tuo fruere.  Ÿóáÿ@@@@M. &7Caesar& M. &7Frontoni magistro meo& ‘@@Quid ego ista mea fortuna satis dixerim vel quo modo istam €necessitatem meam durissimam condigne incusavero, quae me €istic ita animo anxio tantaque sollicitudine praepedito alligatum €attinet neque me sinit ad meum Frontonem, ad meam pulcherrimam €animam confestim percurrere, praesertim in huius modi eius vale-€tudine prope revidere, manus tenere, ipsum denique illum pedem, €quantum sine incommodo fieri possit, adtrectare sensim, in balneo €fovere, ingredienti manum subicere? Et tu me amicum vocas, qui €non abruptis omnibus cursu concitato pervolo? Ego vero magis €sum claudus quom ista mea verecundia, immo pigritia. O me, €quid dicam? Metuo quicquam dicere quod tu audire nolis; nam €tu quidem me omni modo conisus es iocularibus istis tuis ac lepi- @1 €dissimis verbis a cura amovere atque te omnia ista aequo animo €perpeti posse ostendere. At ego ubi animus meus sit, nescio; €nisi hoc scio, illo nescio quo ad te profectum eum esse. Cura, mise-€rere, omni temperantia abstinentia omnem istam tibi pro tua vir-€tute tolerandam, mihi vero asperrimam nequissimamque valetu-€dinem depellere et ad aquas proficisci. Si et quando et, nunc ut €commode agas, cito, oro, perscribe mihi et mentem meam in pectus €meum repone. Ego interim vel tales tuas litteras mecum gestabo. @@Vale mihi Fronto iucundissime, quamquam ita me dispositius €dicere oportet (nam tu quidem [2semper av]2es): O qui ubique €estis di boni, valeat, oro, meus Fronto iucundissimus atque carissimus €mihi, valeat semper integro inlibato incolumi corpore, valeat et €mecum esse possit. Homo suavissime, vale.  Ÿóáÿ@@@@&7Caesari suo Fronto& ‘@@Tu, Caesar, Frontonem istum tuum sine fine amas, vix ut €tibi homini facundissimo verba sufficiant ad expromendum amorem €tuum et benivolentiam declarandam. Quid, oro te, fortunatius, €quid me uno beatius esse potest, ad quem tu tam fraglantes litteras €mittis? Quin etiam, quod est amatorum proprium, currere ad me €vis et volare. @@Solet mea domina parens tua interdum loci dicere se mihi, €quod a te tanto opere diligar, invidere. Quid, si istas litteras tuas @1 €legerit, quibus tu deos etiam pro salute mea votis advocas et €precaris? O me beatum, ore tuo me diis commendatum! Putesne €ullus dolor penetrare sciat corpus aut animum meum prae tanto €gaudio? Procedo [2iam]2! @@Babae, neque doleo iam quicquam neque aegre fero: vigeo €valeo exulto; quo vis veniam, quo vis curram. Crede istud mihi, €tanta me laetitia perfusum, ut rescribere tibi ilico non potuerim; €sed eas quidem litteras, quas ad priorem epistulam tuam iam €rescripseram, dimisi ad te; sequentem autem tabellarium retinui, €quo ex gaudio resipiscerem. Ecce nox praeteriit, dies hic est alter €qui iam prope exactus est, necdum quid aut quem ad modum res-€cribam tibi reperio. Quid enim ego possim iucundius, quid blandius, €quid amantius quam tu scripsisti mihi proponere? Unde gaudeam €quod ingratum me et referundae gratiae imparem facias; quoniam, €ut res est, ita me diligis, ut ego te magis amare vix possim. @@Igitur ut argumentum aliquod prolixiori epistulae reperiam, €quod, oro te, ob meritum sic me amas? Quid iste Fronto tantum €boni fecit, ut eum tanto opere tu diligas? Caput suum pro te aut €parentibus tuis devovit? Succidaneum se pro vestris periculis €subdidit? Provinciam aliquam fideliter administravit? Exercitum €duxit? Nihil eorum. Ne cotidianis quidem istis officiis circa te €praeter ceteros fungitur, immo sectator vel is satis infrequens. €Nam neque domum vestram diluculo ventitat neque cotidie salutat €neque ubique comitatur nec semper spectat. Vide igitur ut, si €quis interroget cur Frontonem ames, habeas in promptu quod €facile respondeas. @@At ego nihil quidem malo quam amoris erga me tui nullam @1 €extare rationem. Nec omnino mihi amor videtur qui ratione oritur €et iustis certisque de causis copulatur. Amorem ego illum intel-€lego fortuitum et liberum et nullis causis servientem, inpetu potius €quam ratione conceptum, qui non officiis ut lignis, sed sponte €ortis vaporibus caleat. Baiarum ego calidos specus malo quam €istas fornaculas balnearum, in quibus ignis cum sumptu atque €fumo accenditur brevique restingitur. At illi ingenui vapores €puri perpetuique sunt, grati pariter et gratuiti. @@Ad eundem prorsus modum amicitiae istae officiis calentes €fumum interdum et lacrimas habent et, ubi primum cessaveris, €extinguntur; amor autem fortuitus et iugis est et iucundus. @@Quid, quod neque adolescit proinde neque conroboratur ami-€citia meritis parta ut ille amor subitus ac repentinus? Ut non €aeque adolescunt in pomariis hortulisque arbusculae manu cul-€tae rigataeque ut illa in montibus aesculus et abies et alnus et €cedrus et piceae, quae sponte natae, sine ratione ac sine ordine €sitae nullis cultorum laboribus neque officiis sed ventis atque im-€bribus educantur. @@Tuus igitur iste amor incultus et sine ratione exortus, spero, €cum cedris porro adolescit et aesculis; qui si officiorum ratione €coleretur, non ultra myrtos laurusque procresceret, quibus satis €odoris, parum roboris. Et omnino quantum fortuna rationi, €tantum amor fortuitus officioso amori antistat. @1 @@Quis autem ignorat rationem humani consilii vocabulum €esse, Fortunam autem deam dearumque praecipuam? Templa €fana delubra passim Fortunae dicata, [2a]2t rationi nec simulacrum €nec aram usquam consecratam? Non fallor igitur quin malim €amorem erga me tuum fortuna potius quam ratione genitum. @@Neque vero umquam ratio fortunam aequiperat neque maie-€state neque usu neque dignitate. Nam neque aggeres manu ac €ratione constructos montibus conparabis neque aquae ductuus am-€nibus neque receptacula fontibus. Tum ratio consiliorum prudentia €appellatur, vatum impetus divinatio nuncupatur. Nec quisquam €prudentissimae feminae consiliis potius accederet quam vatici-€nationibus Sibyllae. Quae omnia quorsum tendunt? Ut ego recte €malim impetu et forte potius quam ratione ac merito meo diligi. @@Quam ob rem etiam si qua iusta ratio est amoris erga me €tui, quaeso, Caesar, sedulo demus operam ut ignoretur et lateat. €Sine homines ambigant disserant disputent coniectent requirant, €ut Nili caput, ita nostri amoris originem. @@Sed iam hora decimam tangit et tabellarius tuus mussat. €Finis igitur sit epistulae. Valeo re vera multo quam opinabar €commodius. De aquis nihildum cogito. Te, dominum meum, decus €morum, solacium m[2al]2i, quam multum amo! Dices: num am-€plius quam ego te? Non sum tam ingratus ut hoc aud[2eam]2 €dicere. @@Vale, Caesar, cum tuis parentibus et ingenium tuu[2m]2 €excole. @1  Ÿóáÿ@@@@M. &7Caesar Frontoni magistro suo sal.& ‘@@Accipe nunc perpaucula contra somnum pro insomnia. Quam-€quam, puto, praevaricor, qui adsiduo dies ac noctes somno adsum €neque eum desero neque [2sino]2 deserat, adeo sumus familiares. €Sed cupio hac sua accusatione offensus paulisper a me abscedat €et lucubratiunculae aliquam tandem facultatem tribuat. Igitur €$E)PIXEIRH/MATA SKU=LA&: eiusdem illo primo utar epichiremate; quodsi €tu dices faciliorem me materiam mihi adsumpsisse accusandi somni €quam te qui laudaveris somnum, ('quis enim', inquis, 'non facile €somnum accusaverit?'): igit[2ur cui]2us facilis accusatio, [2eius]2-€de[2m]2 difficilis laudatio; cuius difficilis [2lau]2datio, eius non €utilis usurpatio. @@Sed hoc transeo. Nunc quando apud Baias agimus in h[2oc]2 €d[2iut]2urno Ulixi laby[2ri]2ntho, ab Ulixe mihi paucula quae €ad hanc rem attinent, sumam. Non enim ille profecto $EI)KOSTW=| €demum $E)/TEI& venisset $EI)S PATRI/DA GAI=AN&, neque in isto lacu tam diu €oberrasset, ne[2c]2 quae alia omnia $*)ODUSSEI/AN& faciunt perpessus €esset, nisi tum $GLUKU\S U(/PNOS E)PH/LUQE KEKMHW=TA&. Quamquam $TH=| DEKA/TH| €$D' H)/DH A)NEFAI/NETO PA/TRIS A)/ROURA&. Se[2d]2 quid somnus fecit? €@@@@@@$BOULH\ DE\ KAKH\ NI/KHSEN E(TAI/RWN: þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ±¤’ˆ‰@@@@$A)SKO\N ME\N LU=SAN, A)/NEMOI D' E)K A(/PANTES O)/ROUSAN,& @1 €@@@@$TOU\S D' AI)=Y' A(RPA/CASA FE/REN PO/NTONDE QU/ELLA €@@@@$KLAI/ONTAS GAI/HS A)/PO PAT&[2$R&]2$I/DOS. €Quid rursum apud insulam Trinacriam? €@@@@$OU)D' A)\N E)MOI\ GLUKU\N U(/PNON E)PI\ BLEFA/ROISIN E)/XEUAN, €@@@@$*EU)RU/LOXOS D' E(TA/ROISI KAKH=S E)CH/RXETO BOULH=S. €Postea, ubi $*)H&[2$E&]2$LI/OIO BO/AS KAI\ I)/FIA MH=LA E)/SFACAN KAI\ E)/DEIRAN KAI\ €$MH=R' E)KA/H KAI\ SPLAGXN' E)PA/SANTO&, quid tum expergitus Ulixes? €@@@@$OI)MW/CAS DE\ QEOI=SI MET' A)QANA/TOISI GEGW/NOUN: €@@@@$H)= ME MAL' EI)S A)/THN KOIMH/SATE& [2$N&]2$HLE/I U(/PNW|. €Som[2n]2us autem Ulixen ne patriam quidem suam diu agnos-€ceret sivit, cuius $KAI\ KAPNO\N A)POQRW/SKONTA NOH=SAI I(MEI/RETO&. @@Nunc a Laertio ad Atridam transeo. Nam illud $PASSUDI/H|&, quod €eum decepit, cuius causa tot legiones funduntur fugantur, ex somno €et ex somnio profecto oritur. @@Quid, quom $O( POIHTH/S& Agamemnonem laudat, quid ait? €@@@@$E)/NQ' OU)K A)\N BRI/ZONTA I)/DOIS *)AGAME/MNONA DI=ON: €quid, quom reprehendit? €@@@@$OU) XRH\ PANNU/XION EU(/DEIN BO&[2$U&]2$LHFO/RON A)/NDRA, €quos quidem versus orator egregius mire quondam evertit. @1 @@Transeo nunc ad Q. Ennium nostrum, quem tu ais ex somno €et somnio initium sibi fecisse. Sed profecto nisi ex somno suscitatus €esset, numquam somnium suum narrasset. @@Hinc ad Hesiodum pastorem, quem dormientem poetam ais €factum. At enim ego memini olim apud magistrum me legere: €@@@@$POIME/NI MH=LA NE/MONTI PAR' I)/XNION O)CE/OS I(/PPOU €@@@@@@$*(HSIO/DW| *MOUSE/WN E(SMO\S O(/T' H)NTI/ASEN: €$TO\& "$O(/T' H)NTI/ASEN&" vides quale sit, scilicet ambulanti obviam venisse €Musas. Quid autem tu de eo existimas, quem qui pulcherrime lau-€dat, quid ait? €@@@@$NH/DUMOS H(/DISTOS QANA/TW| A)/GXISTA E)OIKW/S. @@Haec satis tui amore quam meae fiduciae luserim. Nunc €bene accusato somno dormitum eo, nam vespera haec ad te detexui. €Opto ne mihi somnus gratiam referat!  Ÿóáÿ@@@@M. &7Caesari domino suo Fronto& ‘@@Domum reverso mihi epistula reddita est, quam tu videlicet €Romam mihi scripseras, et erat lata Romam; deinde hodie relata €et paulo ante mihi est reddita; in qua pauca quae ego pro somno €dixeram, tu multis et elegantibus argumentis refutasti ita scite, €ita subtiliter et apte, ut si vigilia tibi hoc acuminis et leporis adfert, €ego prosus vigilare te mallem. @@Sed enim vespera scripsisse te ais, cum paulo post dormiturus €esses. Igitur adpropinquans et imminens tibi somnus tam elegantem €hanc epistulam fecit. Namque ut crocus ita somnus, priusquam €prope adsit, longe praeolet longeque delectat. @@Ut a principio igitur epistulae tuae incipiam, elegantissime €"praevaricari" te ais, quod * * * @1 €* * * est, ut eo sublato aliud €subdi eiusdem usus et ponderis non possit. Illud vero dictum ele-€gans atque a via s[2i]2tum, qu[2o]2 ais "neque alia omnia quae €$*)ODUSSEI/AN& faciunt". @@Enim vero omnia istaec inter Graecos versus Latina ita scite €alternata sunt a te et interposita ut est ille in pyrrhicha versico-€lorum discursus, quom amicti cocco alii, alii luteo, et ostro et €purpura alii aliique cohaerentes concursant. @@Iam a Laertio ad Atridam eleganter transisti. Ecce autem €circa Q. Ennium aliam malitiosam plagam dedisti, cum ais "nisi €ex somno exsuscitatus esset, numquam somnium suum narrasset". €At od[2e]2rit m[2e]2 Marcus meus Caesar, si pote, argutius! €Praestrigiae nullae tam versutae, "nulla", ut ait Laevius, "decipula €tam insidiosa". Qui[2d]2 si ego id postulo, ne expergiscare? Quin @1 €postulo ut dormias. Aliud scurrarum proverbium: 'en cum quo €in tenebris mices'. Sed sumne ego beatus, qui haec intellego et €perspicio et insuper ab dom. meo Caesare magister appellor? Quo €pacto ego magister, qui unum hoc quod te docere cupio, ut dormias, €non inpetro? @@Perge uti libet, dum modo dii te mihi, sive prodormias sive €pervigiles, facundatum eloque[2n]2tia etiam eleganti prospe-€rent. @@Vale, [2m]2eum gaudiu[2m]2 et cura mea seria.  Ÿóáÿ@@@@M. &7Aurelius Caesar sal. d. Frontoni mag. suo& ‘@@Ne ego inpudens, qui umquam quicquam meorum scriptorum €tanto ingenio, tanto iudicio legendum committo. Patri, domino €meo, locum ex oratione tua, quem me eligere voluit, $KAI\ U(PEKRI-€$NA/MHN& commode. Plane illa suum auctorem sibi dari flagitabant, €denique mihi vix succlamatum est: $*)ACI/WS TOU= POIHTOU=.& Sed quod tu €merito omnibus praeoptas, non diu differam. Ita adfectus est audi-€tione eorum dominus meus, ut paene moleste ferret, quod alio €modo ad negotium opus sibi esset quam eo quo tu orationem €habiturus intraveras. Sensuum facultatem, elocutionis variam vir-€tutem, inventionis argutam novitatem, orationis doctam dispo- @1 €sitionem vehementer miratus est. Nunc, credo, post hoc quaeris €quid me maxime iuverit. Accipe, hinc coepi: @@"In iis rebus et causis quae a privatis iudicibus iudicantur, €nullum inest periculum, quia sententiae eorum intra causarum €demum terminos valent; tuis autem decreti[2s, im]2p., exem-€pla publice valitura in perpetuum sanciuntur. Tanto maior tibi €vis et potestas quam fatis adtributa est: fata quid singulis nostrum €eveniat statuunt; tu, ubi quid in singulos decernis, ibi universos €exemplo adstringis. @@Quare si hoc decretum tibi procos. placuerit, formam de-€deris omnibus omnium provinciarum magistratibus, quid in €eius modi causis decernant. Quid igitur eveniet? Illud scilicet, €ut testamenta omnia ex longinquis transmarinisque provinciis €Romam ad cognitionem tuam deferantur. Filius exheredatum se €suspicabitur: postulabit ne patris tabulae aperiantur. Idem filia €postulabit, nepos abnepos frater consobrinus patruus avonculus €amita matertera; omnia necessitudinum nomina hoc privilegium €invadent, ut tabulas aperiri vetent, ipsi possessione iure san-€guinis fruantur. Causa denique Romam remissa quid eveniet? €Heredes scripti navigabunt, exheredati autem in possessione €remanebunt, diem de die ducent, dilationem petent, tempora €variis excusationibus trahent: 'Hiemps est et crudum mare €hibernum est; adesse non potuit'. Ubi hiemps praeterierit: €'vernae tempestates incertae et dubiae moratae sunt'. Ver ex-€actum est: 'aestas est calida et sol navigantis urit et homo nau-€seat'. Autumnus sequitur: poma culpabuntur et languor excu-€sabitur. @@Fingo haec et comminiscor? Quid, in hac causa non hoc €ipsum evenit? Ubi est adversarius qui iam pridem ad agendam €causam adesse debuerat? 'In itinere est'. Quo tandem in itinere? €'Ex Asia venit'. Et est adhuc in Asia! 'Magnum iter, et festinatum'. @1 €Navibusne an equis [2an]2 diplomatibus facit haec tam velocia €stativa? Cum interim cognitione proposita semel a te, Caesar, €petita dilatio et impetrata; proposita cognitione rursum a te duum €mensum petita dilatio. Duo menses exacti sunt idibus proximis €et dies medii isti aliquot. Venit tandem? Si nondum venit, at €saltem adpropinquat? Si nondum adpropinquat, [2at]2 saltem €profectus ex Asia est? Sei nondum profectus est, at saltem cogitat? €Quid ille cogitat aliud quam bonis alienis incubare, fructus diri-€pere, agros vastare, rem omnem dilapidare? Non ille ita stultus €est ut malit venire ad Caesarem et vinci quam remanere in Asia €et possidere. @@Qui mos si fuerit inductus, ut defunctorum testamenta ex €provinciis transmarinis Romam mittantur, indignius et acerbius €testamentorum periculum erit * * * si corpora * * * torum * * * €trans maria testantur. Nam * * * null * * * culum super * * * €tur * * * cadaveribus in ipsis iniuriis praesto est. Sive maria naufragos €devorent sive flumina praecipites trahant sive harenae obruant €sive ferae lacerent sive volucres discerpant, corpus humanum satis €sepelitur, ubicumque consumitur. At ubi testamentum naufragio €submersum est, illa demum et res et domus et familia naufraga €atque insepulta est. Olim testamenta ex deorum munitissimis €aedibus proferebantur aut tabulariis aut [2th]2ecis aut archieis €aut opisthodomis; at iam testamenta pro..ru........ navigarint €inter onera mercium et sarcinas remigum. Id etiam superest, €si quando iactu opus est, ut testamenta cum leguminibus iacten- @1 €tur; quin eva..... constituendum .... pro testamentis exigatur. þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ±¦•ˆAnte hac * * * quae * * * tenendum nam * * * exe * * * cum €* * * etiam * * * roge * * * doleas * * * ent * * * item €* * * €* * * €* * * €* * * de funere aliquid dicamus. @@Sciat familia quem ad modum lugeat. Aliter plangit servus €manu missus, aliter cliens %laudat vocatus%, aliter amicus le-€gat[2o]2 honoratus. Quid incertas et suspensas exequias facis? €Omnium animalium statim post mortem hereditas cernitur: ovi €lana statim detrahitur, ut elephanto ebur, ungues leonibus, €avibus pinnae plumaeque: hominum hereditas post mortem iacet, €differtur, praedonibus exposta diripitur?" @@Puto totum descripsi. Quid ergo facerem, quod totum €admir[2ar]2er, quom totum amarem [2te]2 hominem beatum? €Vale, disertissime, doctissime, mihi carissime, dulcissime, magister €optatissime, amice desiderantissime. @@Herodi filius natus [2hodi]2e mortuus est; id Herodes non €aequo fert animo. Volo ut illi aliquid quod ad hanc rem adtineat €pauculorum verborum scribas. Semper vale.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Accepi, Caesar, litteras tuas, quibus quanto opere laetatus €sim, facile aestimas, si reputaveris singula. Primum, quod caput @1 €est omnis mei gaudii, cum te bene valere cognovi, tum quod ita €amantem mei sensi, finem ut amori nullum neque modum statuas, €quin cottidie aliquid reperias quod circa me iucundius atque amicius €facias. Ego denique olim iam me puto satis amari, tibi autem non-€dum etiam quantum me diligas satis est; ut non mare ullum tam €sit profundum quam tuus adversus me amor: sane ut illud queri €possim, cur me nondum ames tantum, quantum plurimum potest, €namque in dies plus amando efficis, ne id quod ante diem amaveris, €plurimum fuerit. @@Consulatum mihi putas tanto gaudio fuisse, quanto tua tot €in una re summi amoris indicia? Orationis meae particulas, quas €excerpseram, recitasti patri tuo ipse studiumque ad pronuntiandum €adhibuisti, qua in re et oculos mihi tuos utendos et vocem et gestum €et in primis animum accommodasti. Nec video quis veterum scrip-€torum quisquam me beatior fuerit, quorum scripta Aesopus ad €populum pronuntiavit aut Roscius. Meae vero orationi M. Caesar €actor contigit et pronuntiator tuaque ego opera et voce audientibus €placui, cum audiri a te ac tibi placere omnibus summe sit optabile. €Non miror itaque quod placuerit oratio oris tui dignitate exornata. €Nam pleraque propria venustate carentia gratiam sibimet alienam €extrinsecus mutuantur. Quod evenit etiam in plebis istis edulibus: €nullum adeo vile aut volgatum est holus aut pulpamentum, quin €elegantius videatur vasis aureis adpositum. Idem evenit floribus €et coronis: alia dignitate sunt, quom a coronariis veneunt, alia €quom a sacerdotibus porriguntur. @@Tantoque ego fortunatior quam fuit Hercules atque Achilles, €quorum arma et tela gestata sunt a Patricole et Philocteta, multo €viris virtute inferioribus; mea contra oratio mediocris, ne dicam €ignobilis, a doctissimo et facundissimo omnium Caesare inlustrata est. @1 €Nec ulla umquam scena tantum habuit dignitatis: M. Caesar actor, €Titus imp. auditor. Quid amplius cuiquam contingere potest, nisi €unum quod in caelo fieri poetae ferunt, quom Iove patre audiente €Musae cantant? Enim vero quibus ego gaudium meum verbis ex-€primere possim, quod orationem istam meam tua manu descriptam €misisti mihi? Verum est profecto quod ait noster Laberius, "ad €amorem iniciendum delenimenta esse deleramenta, beneficia autem €veneficia". Quid? Poculo aut veneno quisquam tanta flamma €adamasios percussisset praeut tu me et facto hoc stupidum et €attonitum ardente amore tuo reddidisti. Quot litterae istic sunt, €totidem consulatus mihi, totidem laureas, triumphos, togas pictas €arbitror contigisse. @@Quid tale M. Porcio aut Quinto Ennio, C. Graccho aut €Titio poetae, quid Scipioni aut Numidico, quid M. Tullio tale usu €venit? Quorum libri pretiosiores habentur et summam gloriam €retinent, si sunt Lampadionis aut Staberii, Plautii aut D. Aurelii, €Autriconis aut Aelii manu scripta e[2xem]2pla aut a Tirone emen-€data aut a Domitio Balbo descripta aut ab Attico aut Nepote. €Mea oratio extabit M. Caesaris manu scripta. Qui orationem spre-€verit, litteras concupiscet; qui scripta contempserit, scriptorem €reverebitur. Ut si simiam aut volpem Apelles pinxerit, exaratae €bestiae nili vi picturae pretium adderet; aut quod M. Cato @1 €de aegro ser[2vo]2 * * * €* * * @1 ¨‰Ÿóáÿ@@@@&7Caesari Aurelio domino meo consul tuus Fronto& ‘@@Quae sint aures hominum hoc tempore, quanta in spectandis €orationibus elegantia, ex Aufidio nostro scire poteris: quantos in €oratione mea clamores concitarit, quantoque concentu laudantium €sit exceptum "omnis tunc imago patriciis pingebatur insignibus". €At ubi genus nobile cum ignobili conparans dixi: "ut si quis ignem €de rogo et ara accensum similem putet, quoniam aeque luceat", €ad hoc pauculi admurmurati sunt. @@Quorsum hoc retuli? Uti te, domine, ita conpares, ubi quid €in coetu hominum recitabis, ut scias auribus serviendum; plane €non ubique nec omni modo, at tamen non numquam et aliquando. €Quod ubi facies, simile facere te reputato atque illud facitis, €ubi eos, qui bestias strenue interfecerint, populo postulante or-€natis aut manu mittitis, nocentes etiam homines aut scelere dam-€natos, sed populo postulante conceditis. Ubique igitur populus €dominatur praepollet. Igitur ut populo gratum erit, ita facies €atque ita dices. @@Hic summa illa virtus oratoris atque ardua est, ut non magno @1 €detrimento recta eloquentia auditores oblectet; eaque delenimenta, €quae mulcendis volgi auribus conparat, ne cum multo ac magno €dedecore fucata sint: potius ut in conpositionis structuraeque molli-€tia sit delictum quam in sententia inpudentia: vestem quoque €lanarum mollitia delicatam esse quam colore muliebri, filo tenui €aut serico, purpuream ipsam, non luteam nec crocatam. Vobis €praeterea, quibus purpura et cocco uti necessarium est, eodem €cultu non numquam oratio quoque est amicienda. Facies istud, €et temperabis et moderaberis modo [2te]2mperamentoque optimo. €Sic enim auguror: quicquid egregie umquam in eloquentia factum €sit, te id perfecturum: tanto ingenio es praeditus tantoque te €studio exerces et labore, quom in aliis vel sine ingenio studium €vel sine studio solum ingenium egregiam gloriam pepererit. €Certum habeo te, domine, aliquantum temporis etiam prosae ora-€tioni scribendae inpendere. Nam etsi aeque pernicitas equorum €exercetur, sive quadripedo currant atque exerceantur seu tolutim, €at tamen ea quae magis necessaria, frequentius sunt experiunda. @@Iam enim non ita tecum ago ut te duos et viginti annos natum €cogitem; qua aetate ego vixdum quicquam veterum lectionum @1 €adegeram, deorum et tua virtute profectum tantum in eloquentia €adsecutus es, quantum senioribus ad gloriam sufficiat et, quod est €difficillimum, in omni genere dicendi. Nam epistulae tuae, quas €adsidue scripsisti, mihi satis ostendunt, quid etiam in istis remis-€sioribus et Tullianis facere possis. @@Pro Polemone rhetore, quem mihi tu in epistula tua proxime €exhibuisti Tullianum, ego in oratione, quam in senatu recitavi, €philosophum reddidi, nisi me opinio fallit, peranticum. An quid €tu dicas, Marce, quem ad modum tibi videtur fabula Polemonis €a me descripta? Plane multum mihi facetiarum contulit istic €Horatius Flaccus, memorabilis poeta mihique propter Maecenatem €ac Maecenatianos hortos meos non alienus. Is namque Horatius €Sermonum libr. s. fabulam istam Polemonis inseruit, si recte me-€mini, hisce versibus: €@@@@Mutatus Polemon ponas insignia morbi, €@@@@Fasciolas, cubital, focalia, potus ut ille €@@@@Dicitur [2ex]2 collo furtim carpsisse coronas, €@@@@Postquam est inpransi correptus voce magistri. @@Versus, quos mihi miseras, remisi tibi per Victorinum nostrum €atque ita remisi: chartam diligenter lino transui et ita linum ob-€signavi ne musculus iste aliquid rimari possit. Nam mihi ipse de €tuis hexametris numquam quicquam impertivit, ita est malus ac €malitiosus. Sed ait te de industria cito et cursim hexametros tuos €recitare: eo se memoriae mandare non posse. Remuneratus est €igitur a me mutuo. Pa[2r]2i[2a]2 habet, ne ullum hinc versum @1 þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ±¨‰–ˆˆaudiret. Memini etiam te frequenter, ne cuiquam versus tuos €ostenderem, admonuisse. @@Quid est, domine? Certe hilaris es, certe bene vales, omnium €rerum certe sanus es. Male dum similiter ne umquam nos perturbes €ut natali tuo perturbasti, cetera minus laboro. $*EI)/ TI/ SOI KAKO/N, EI)S €$*PURRA&[2$I/WN&]2 $KEFALH/N.& Vale meum gaudium, mea securitas, hilaritas, €gloria. Vale et me, obsecro, omni modo ames qua ioco qua serio. @@Epistulam matri tuae scripsi, quae mea inpudentia est, €Graece, eamque epistulae ad te scriptae inplicui. Tu prior lege €et, si quis inerit barbarismus, tu, qui a Graecis litteris recentior €es, corrige atque ita matri redde. Nolo enim me mater tua ut €Opicum contemnat. @@Vale domine et matri savium da, cum epistulam dabis, quo €libentius legat. @1 °¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS EPISTULARUM AD €@@@@M. CAES. ET INVICEM LIBER II]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Caesari suo consul&]2 ‘@@Posterioribus litteris tuis, cur orationem in senatu non reci-€taverim, requisisti. At ego et edicto gratias agere domino meo €patri tuo debeo, sed edictum quidem circensibus nostris proponam, €cuius principium id ipsum erit: "Qua die primum beneficio maximi €principis ederem spectaculum gratissimum populo maximeque €populare, tempestivom duxi [2e]2sse gratias agere, ut idem dies", €hic aliqua sequatur Tulliana conclusio. Orationem autem in senatu €recitabo Augustis idibus. Quaeras fortasse cur [2tam]2 tarde? €Quoniam ego numquam [2quam]2 primum officio sollemni quoquo €modo fungi propero. Sed, ut tecum agere debeo sine fuco et sine €ambagibus, dicam quid cum animo meo reputem. Divom Hadria-€num avom tuum laudavi in senatu saepe numero studio inpenso €et propenso quoque; et sunt orationes istae frequentes in omnium €manibus. Hadrianum autem ego, quod bona venia pietatis tuae €dictum sit, ut Martem Gradivom, ut Ditem patrem, propitium et €placatum magis volui quam amavi. Quare? Quia ad amandum €fiducia aliqua opus est et familiaritate: quia fiducia mihi defuit, €eo quem tantopere venerabar non sum ausus diligere. Antoninum €vero ut solem, ut diem, ut vitam, ut spiritum amo diligo, amari €me ab eo sentio. Hunc nisi ita laudo, ut laudatio mea non in actis €senatus abstrusa lateat, sed in manibus hominum oculisque versetur, €ingratus sum etiam adversus te. Tum, quod cursorem fugitivom @1 €ferunt dixisse, "domino sexagena currebam; mihi centena, ut fu-€giam, curram", ego quoque quom Hadrianum laudabam, domino €currebam; hodie autem mihi curro, mihi, inquam, meoque ingenio €hanc orationem conscribo. Ad meum igitur commodum faciam €lente otiose clementer. @@Tu si et valde properas, aliter te interim oblecta; basia pa-€trem tuum, amplectere, postremo ipse eum lauda. Ceterum quidem €in idus A[2u]2gustas tibi expectandum est ut quid vis, quale €vis audias. @@Vale, Caesar, et patrem promerere; et si quid scribere vis, €lente scribe.  Ÿóáÿ@@@@&7Mi& [2&7Fronto consul&]2 &7amplissime& ‘@@Manus do: vicisti; tu plane omnis, qui umquam amatores €fuerunt, vicisti amando. Cape coronam, atque etiam praeco pro-€nuntiet palam pro tuo tribunali victoriam istam tuam: $*M. *KOR-€$NH/LIOS *FRO/NTWN U(/PATOS NIKA=|, STEFANOU=TAI TO\N A)GW=NA TW=N MEGA/LWN €$FILOTHSI/WN.& At ego, quamquam superatus, tamen nihil de mea prothy-€mia decessero aut defecero. Igitur tu quidem me magis amabis €quam ullus hominum ullum hominem amat; ego vero te, qui €minorem vim in amando possideo, magis amabo quam ullus ho-€minum te amat, magis denique quam tu temet ipsum amas. Iam €mihi cum Gratia certamen erit, quam timeo ut superare possim. €Nam illius quidem, ut Plautus ait, "amoris imber grandibus guttis €non vestem modo permanavit, sed in medullam ultro fluit". @@Quas tu litteras te ad me existimas scripsisse! Ausim dicere, €quae me genuit atque aluit, nihil umquam tam iucundum tamque €mellitum eam ad me scripsisse. Neque hoc fit facundia aut elo- @1 €quentia tua: alioqui non modo mater mea, sed omnes qui spirant, €quod faciunt, confestim tibi cesserint; sed istae litterae ad me €tuae neque disertae neque doctae, tanta benignitate scatentes, €tanta adfectione abundantes, tanto amore lucentes, non satis pro-€loqui possum ut animum meum gaudio in altum sustulerint, desi-€derio fraglantissimo incitaverint, postremo, quod ait Naevius, €"animum amore capitali conpleverint". @@Illa alia epistula tua, qua indicabas, cur tardius orationem, qua €laudaturus es dominum meum, in senatu prolaturus esses, tanta me €voluptate adfecit, ut temperare non potuerim (et videris tu an €temere fecerim), quin eam ipsi patri meo recitarem. Quanto opere €autem eum iuverit, nihil me oportet persequi, quom tu et illius sum-€mam benivolentiam et tuarum litterarum egregiam elegantiam noris. €Sed ex ea re longus sermo nobis super te exortus est, multo multoque €longior quam tibi et quaestori tuo de me. Itaque nec tibi dubito €ibidem in foro diu tinnisse auriculas. Conprobat igitur dominus meus €et amat causas, propter quas recitationem tuam in longiorem diem €protulisti * * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7M. Aurelius Caesar consuli suo et magistro salutem&]2 ‘@@Sane si quid Graeci veteres tale scripserunt, viderint qui €sciunt; ego, si fas est dicere, nec M. Porcium tam bene vituperantem €quam tu laudasti usquam advorti. O si dominus meus satis €laudari posset, profecto a te satis laudatus esset! $*TOU=TO TO\ E)/RGON €$OU) GI/NETAI NU=N.& Facilius quis Phidian, facilius Apellen, facilius denique €ipsum Demosthenen imitatus fuerit aut ipsum Catonem, quam €hoc tam effectum et elaboratum opus. Nihil ego umquam cultius, €nihil antiquius, nihil conditius, nihil Latinius legi. O te hominem €beatum hac eloquentia praeditum! O me hominem beatum huic €magistro traditum! O $E)PIXEIRH/MATA&! o $TA/CIS&! o elegantia! o lepos! @1 €o venustas! o verba! o nitor! o argutiae! o kharites! o $A)/SKHSIS&! €o omnia! Ne valeam, nisi aliqua die virga in manus tibi tradenda €erat, diadema circumponendum, tribunal ponendum; tum praeco €omnis nos citaret, quid 'nos' dico? omnis, inquam, philologos et €disertos istos: eos tu singulos virga perduceres, verbis moneres. €Mihi adhuc nullus metus huius monitionis erat; multa supersunt €ut in ludum tuum pedem introferam. @@Haec cum summa festinatione ad te scribo; nam quom domini €mei ad te epistulam mitterem tam benignam, quid meis longioribus €litteris opus erat? Igitur vale, decus eloquentiae Romanae, €amicorum gloria, $ME/GA PRA=GMA&, homo iucundissime, consul amplis-€sime, magister dulcissime. @@Postea cavebis de me, praesertim in senatu, tam multa men-€tiri! Horribiliter scripsisti hanc orationem. O si ad singula capita €caput tu[2u]2m basiare possem. $*)ISXURW=S PA/NTWN KATAPEFRO/NHKAS. €Hac oratione lecta frustra nos studemus, frustra laboramus, €frustra nervos contendimus. Vale semper, magister dulcissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ego ab hora quarta et dimidia in hanc horam scripsi et Catonis €multa legi et haec ad te eodem calamo scribo et te saluto et €quam commode agas, sciscitor. O quam diu te non vidi * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Amplissimo consuli magistro suo& M. &7Caesar salutem&]2 ‘* * * adfinitate sociatum neque tutelae subditum, prae-€terea in ea fortuna constitutum, "in qua", ut Q. Ennius ait, "omnes €dant consilium vanum atque ad voluptatem omnia"; item quod €Plautus egregie in Colace super eadem re ait: @1 €@@@@Qui data fide firmata fidentem fefellerint, €@@@@Subdoli subsentatores regi qui sunt proximi, €@@@@Qui aliter regi dictis dicunt, aliter in animo habent. €Haec enim olim incommoda regibus solis fieri solebant, at enim €nunc adfatim sunt, "quei et regum filiis", ut Naevius ait, "linguis €faveant atque adnutent et subserviant". Merito ego, mi magister, €fraglo; merito unum meum $SKOPO/N& mihi constitui; merito unum €hominem cogito, quom stilus in manus venit. @@Hexametros meos iucundissime petis, quos ego quoque con-€festim misissem, si illos mecum haberem. Nam librarius meus, €quem tu nosti, Anicetum dico, cum proficiscerer, nihil meorum €scriptorum mecum misit. Scit enim morbum meum et timuit ne, €si venissent in potestatem, quod soleo facerem et in furnum dimit-€terem. Sane istis hexametris prope nullum periculum erat. Ut þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ²¥’‡enim verum magistro meo confitear, amo illos. Ego istic noctibus, €confiteor, studeo, nam interdiu in theatro consumitur. Itaque €minus ago vespere fatigatus, surgo luce dormitans. Feci tamen €mihi per hos dies excerpta ex libris sexaginta in quinque tomis, €sed cum leges 'sexaginta', inibi sunt et Novianae et Atellaniolae €et Scipionis oratiunculae, ne tu numerum nimis expavescas. @@Polemonis tui quom meministi, rogo ne Horatii memineris, €qui mihi cum Pol[2l]2ione est emortuus. @@Vale mi amicissime, vale mi amantissime, consul amplissime, @1 €magister dulcissime, quem ego biennio iam non vidi. Nam quod €aiunt quidam duos menses interfuisse, tantum dies numerant. €Eritne quom te videbo?  Ÿóáÿ@@@@&7Amplissimo consuli magistro suo& M. &7Caesar salutem& ‘@@Anno abhinc tertio me commemini cum patre meo a vindemia €redeuntem in agrum Pompei Falconis devertere. Ibi me videre €arborem multorum ramorum, quam ille suum nomen catachan-€nam nominabat. Sed illa arbor mira et nova visa est mihi in €uno trunco omnia omnium ferme germina * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7M. Aurelius Caesar consuli suo et magistro salutem&]2 ‘* * * deatur. Polemona ante hoc triduum declamantem €audivimus, $I(/NA TI KAI\ PERI\ A)NQRW/PWN LALH/SWMEN.& Si quaeris quid visus €sit mihi, accipe. Videtur mihi agricola strenuus, summa sollertia €praeditus, latum fundum in sola segete frumenti et vitibus occupasse, €ubi sane et fructus pulcherrimus et reditus uberrimus. Sed enim €nusquam in eo rure ficus Pompeiana vel holus Aricinum vel rosa €Tarentina vel nemus amoenum vel densus lucus vel platanus um-€brosa: omnia ad usum magis quam ad voluptatem, quaeque €magis laudare oporteat, amare non libeat. Satisne ego audaci €consilio et iudicio temerario videar, cum de tantae gloriae viro @1 €existimo? Sed quom me recordor tibi scribere, minus me audere €quam tu velis arbitror. @@Nos istic vehementer aestuamus. Habes et hendecasyllabum €ingenuum. Igitur prius quam poetare[2i]2 incipio, pausan tecum €facio. @@Desiderantissime homo et tuo Vero carissime, consul amplis-€sime, magister dulcissime, vale mi semper anima dulcissima.  Ÿóáÿ@@@@M. &7Aurelius Caesar consuli suo et magistro salutem& ‘@@Postquam ad te proxime scripsi, postea nihil operae pretium €quod ad te scriberetur aut quod cognitum ad aliquem modum iu-€varet. Nam $DIA\ TW=N AU)TW=N& fere dies tramisimus: idem theatrum, €idem odeum, idem desiderium tuum. Quid dico 'idem'? Immo €id cottidie novatur et gliscit; et quod ait Laberius de amore, suo €modo $KAI\ E)PI\ I)DI/A| MOU/SH|&, "amor tuus tam cito crescit quam porrus, €tam firme quam palma". Hoc igitur ego ad desiderium verto, €quod ille de amore ait. @@Volo ad te plura scribere, sed nihil suppetit. Ecce quod in €animum venit. Encomiographos istic audimus, Graecos scilicet, €sed miros mortales, ut ego, qui a Graeca litteratura tantum ab-€sum quantum a terra Graecia mons Caelius meus abest, tamen me €sperem illis conparatum etiam Theopompum aequiperare posse; €nam hunc audio apud Graecos disertissimum natum esse. Igitur €paene me Opicum animantem ad Graecam scripturam per- @1 €pulerunt "homines", ut Caecilius ait, "incolumi scientia". @@Caelum Neapolitanum plane commodum, sed vehementer €varium. In singulis scripulis horarum frigidius aut tepidius aut €horridius fit. Iam primum media nox tepida, Laurentina; tum autem €gallicinium frigidulum, Lanu[2v]2inum; iam conticinnum atque €matutinum atque diluculum usque ad solis ortum, gelidum, ad €Algidum maxime; exim antemeridie apricum, Tusculanum; tum €meridies fervida, Puteolana; at enim ubi sol latum ad Oceanum €profectus, fit demum caelum modestius, quod genus Tiburtinum. €Id vespera et concubia nocte, "dum se intempesta nox", ut ait €M. Porcius, "praecipitat", eodem modo perseverat. @@Sed quid ego, me qui paucula scripturum promisi, deliramenta €Masuriana congero? Igitur vale, magister benignissime, consul €amplissime, et me quantum amas tantum desidera.  Ÿóáÿ@@@@&7Caesari suo consul& ‘@@Meum fratrem beatum, qui vos in isto biduo viderit! At ego €Romae haereo conpedibus aureis vinctus; nec aliter kal. Sept. €expecto quam superstitiosi stellam, qua visa ieiunium polluant. €Vale, Caesar, decus patriae et Romani nominis. Vale, domine.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Gratiam meam misi ad diem natalem matris tuae celebrandum €eique praecepi ut istic subsisteret, quoad ego venirem. Eodem autem €momento quo consulatum eiuravero, vehiculum conscendam et @1 €ad vos pervolabo. Interim Gratiae meae nullum a fame periculum €fore fide mea spopondi: mater enim tua particulas a te sibi missas €cum clienta communicabit; neque est Gratia mea, ut causidicorum €uxores feruntur, multi cibi. Vel osculis solis matris tuae contenta €vixerit. Sed enim quid me fiet? Ne osculum quidem usquam €ullum est Romae residuum. Omnes meae fortunae, mea omnia gau-€dia Neapoli sunt. @@Oro te, quis iste mos est pridie magistratus eiurandi? Quid, €quod ego paratus sum, dum ante plures dies eiurem, per plures €deos iurare? Quid est autem, quod iuraturus sum me consulatu €abire? Ego vero etiam illud iuravero, me olim consulatu abire €cupere, ut M. Aurelium conplectar.  Ÿóáÿ@@@@&7Consuli et magistro meo optimo& ‘@@Hoc sane supererat, ut super cetera, quae insigniter erga nos €facis, etiam Gratiam mitteres huc * * * €* * * @1 ¨Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * et meus me alipta faucibus urgebat. Sed quae, in-€quis, fabula? Ut pater meus a vineis domum se recepit, ego solito €more equom inscendi et in viam profectus sum, et paululum pro-€vectus. Deinde ibi in via sic oves multae conglobatae adstabant, €ut locus solitarius, et canes quattuor et duo pastores, sed nihil @1 €praeterea. Tum pastor unus ad alterum pastorem, postquam plus-€culos equites vidit, 'Vide tibi istos equites', inquit, 'nam illi solent €maximas rapinationes facere'. Ubi id audivi, calcar equo subpingo, €ecum in ovis inigo. Oves consternatae disperguntur; aliae alibi €palantes balantesque oberrant. Pastor furcam intorquet; furca in €equitem, qui me sectabatur, cadit. Nos aufugimus. Eo pacto qui €metuebat ne ovis amitteret, furcam perdidit. Fabulam existimas? €Res vera est; at etiam plura erant quae de ea re scriberem, nisi €iam me nuntius in balneum arcesseret. Vale mi magister dulcissime, €homo honestissime et rarissime, suavitas et caritas et voluptas mea.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Gratia minor ef[2f]2ecit, quod Gratia maior fecit, ut solli-€citudinem nostram vel interim minuat vel iam omnino detergeat. €Ego tibi de patrono meo M. Porcio gratias ago, quod eum crebro €lectitas; tu mihi de C. Crispo timeo ut umquam gratias agere possis. €nam uni M. Porcio me dedicavi atque despondi atque delegavi. €Hoc etiam ipsum 'atque' unde putas? Ex ipso furore. Perendinus €dies meus dies festus erit, si certe tu venis. Vale, amicissime et €rarissime homo, dulcissime magister. @@D[2i]2e senatus huius magis hic futuri quam illuc venturi €videmur. Sed utrumque in ambiguo est. Tu modo perendie veni, €et fiat quod volt. Semper mi vale, animus meus. Mater mea te €tuosque salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Tu cum sine me es, Catonem legis, at ego quom sine te sum, @1 €causidicos in undecimam horam audio. Equidem velim istam €noctem, quae sequitur, quam brevissimam esse. Tanti est minus €lucubrare, ut te maturius videam. @@Vale mi magister dulcissime. Mater mea te salutat. Spiritum €vix habeo, ita sum defessus.  Ÿóáÿ@@@@[2&7M. Caesar magis&]2&7tro suo salutem dicit& ‘@@Proficio: ista tua benignitate magnum mihi negotium peperisti. €Nam illa cottidie tua Lorium ventio, illa in serum expectatio €* * * €* * * @1 °¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS EPISTULARUM AD €@@@@M. CAES. ET INVICEM LIBER III]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘* * * verborum honestatur, fit plane inpudens atque €inpudica. Denique idem tu, quom in senatu vel in contione populi €dicendum fuit, nullo verbo remotiore usus es, nulla figura obscura €aut insolenti: ut qui scias eloquentiam Caesaris tubae similem €esse debere, non tibiarum, in quibus minus est soni, plus diffi-€cultatis.  Ÿóáÿ@@@@&7Aurelius Caes. Frontoni suo salutem& ‘@@Saepe te mihi dixisse scio quaerere te quid maxime faceres þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ³¢‚gratum mihi. Id tempus nunc adest: nunc amorem erga te meum €augere potes, si augeri potest. Adpropinquat cognitio, in qua €homines non modo orationem tuam benigne audituri, sed indig-€nationem maligne spectaturi videntur. Neque ullum video, qui €te in hac re monere audeat. Nam qui minus amici sunt, malunt €te inspectare inconstantius agentem; qui autem magis amici sunt, €metuunt ne adversario tuo amiciores esse videantur, si te ab ac-€cusatione eius propria tua abducant. Tum autem, si quod tu in €eam rem dictum elegantius meditatus es, per silentium dic-€tionem auferre tibi non sustinent. Adeo sive tu me temerarium €consultorem sive audacem puerulum sive adversario tuo beni-€volentiorem esse existimabis, non propterea quod rectius esse ar-€bitrabor, pedetemptius tibi consulam. Sed quid dixi 'consulam'? €qui id a te postulo et magnopere postulo et me, si inpetro, obli- @1 €gari tibi repromitto. Et dices: 'Quid! si lacessitus fuero, non eum €simili dicto remunerabo?' At ex eo tibi maiorem laudem quaeris, €si nec lacessitus quicquam responderis. Verum si prior fecerit, €respondenti tibi utcumque poterit ignosci: ut autem non inciperet €postulavi ab eo et impetrasse me credo. Utrumque enim vestrum €pro suis quemque meritis diligo et scio illum quidem in avi mei €P. Calvisii domo eruditum, me autem apud te eruditum. Propterea €maximam curam in animo meo habeo, uti quam honestissime €negotium istud odiosissimum transigatur. @@Opto ut consilium conprobes, nam voluntatem conprobabis. €Ego certe minus sapienter magis scripsero, quam minus amice €tacuero. Vale mi Fronto carissime et amicissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Caesari Fronto& ‘@@Merito ego me devovi tibi, merito fructus vitae meae omnis €in te ac tuo parente constitui. Quid fieri amicius, quid iucundius, €quid verius potest? Aufer ista, obsecro, "puerulum audacem" aut €"temerarium consultorem". Periculum est plane ne tu quicquam €pueriliter aut inconsulte suadeas. Mihi crede, si tu vis (si minus, €egomet mihi credam) seniorum a te prudentiam exsuperari. @@Denique in isto negotio tuum consilium canum et grave, €meum vero puerile deprendo. Quid enim opus est aequis et iniquis €spectaculum praebere? Sive sit iste Herodes vir frugi et pudicus, €protelarei conviciis talem a me virum non est verum; sive nequam €et inprobus est, non aequa mihi cum eo certatio neque idem €detrimenti capitur. Omnis enim cum polluto conplexus, tametsi €superes, commaculat. Sed illud verius est, probum virum esse, €quem tu dignum tutela tua iudicas. Quod si umquam scissem, €tum me di omnes male adflixint, si ego verbo laedere ausus fuissem @1 €quemquam amicum tibi. Nunc me velim pro tuo erga me amore, €quo sum beatissimus, in hac etiam parte consilio iuves. Qui[2n]2 €nihil extra causam dicere debeam, quod Heroden laedat, non €dubito. Sed ea quae in causa sunt (sunt autem atrocissima) quem €ad modum tractem, id ipsum est quod addubito et consilium €posco. Dicendum est de hominibus liberis crudeliter verberatis €et spoliatis, uno vero etiam occiso; dicendum de filio impio et €precum paternarum inmemore; saevitia et avaritia exprobranda; €carnifex quidam Herodes in hac causa est constituendus. Quod si €in istis criminibus, quibus causa nititur, putas debere me ex summis €opibus adversarium urgere et premere, fac me, domine optime et €mihi dulcissime, consilii tui certiorem. Si vero in his quoque €remittendum aliquid putas, quod tu suaseris, id optimum factum €ducam. Illud quidem, ut dixi, firmum et ratum habeto, nihil extra €causam de moribus et cetera eius vita me dicturum. Quod si tibi €videbitur servire me causae debere, iam nunc admoneo ne me €inmoderate usurum quidem causae occasione, atrocia enim sunt €crimina et atrociter dicenda. Illa ipsa de laesis et spoliatis hominibus €ita a me dicentur, ut fel et bilem sapiant: sic ubi Graeculum et €indoctum dixero, non erit internecivum. @@Vale, Caesar, et me, ut facis, ama plurimum. Ego vero etiam €litterulas tuas $DI/S& amo, quare cupiam, ubi quid ad me scribes, €tua manu scribas.  Ÿóáÿ@@@@&7Have domine& ‘@@Clausa iam et obsignata epistula priore venit mihi in mentem €fore uti et qui causam hanc agunt (acturi autem conplures videntur), €dicant aliquid in Heroden inclementius; cui rei, quem ad modum €me unum putas, prospice. @1 @@Vale domine, et vive, ut ego sim beatus. Acturi videntur €Capreolus, qui nunc abest, et Marcianus noster, videtur etiam €Villianus.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi Fronto carissime& ‘@@Iam hinc tibi, mi Fronto carissime, gratias ago habeoque, cum €consilium meum non tantum non repudiasti, sed etiam conprobasti. €De iis autem, quae per litteras amicissimas tuas consulis, ita €existimo: omnia quae ad causam quam tueris, adtinent, plane pro-€ferunda; quae ad tuas proprias adfectiones adtinent, licet iusta et €provocata sint, tamen reticenda. Itaque neque fidem in negotio €pannychio neque modestiam in existimatione tua laeseris ...... €..... me .............. tis .............. lis ceteri mihi €........ tam ........ et dicant quae ... una haec cura maxime €exercet, ne quid tu tale dicas, quod tuis moribus indignum, negotio €inutile, circumstantibus reprehensibile videatur esse. Vale mihi €Fronto carissime et iucundissime mihi.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Ita faciam, domine, quo[2d ad]2 hae[2c]2 nomina, quod ad €vitam, ut te velle intellexero, [2it]2a faciam; teque oro et quaeso €ne umquam quod a me fieri volueris [2taceas]2; sed ut nunc €........ suades, ita e........[2n]2e umquam adversus volun-€tatem tuam quicquam incipiam. Malim etiam ................ €...................... causa sunt, singillatim sunt, ut Ciceronis €modum proferamus. Nam cum in tantulum vel consultum cogunt €versu cupio, praesertim qua..... sed pugna mi[2ni]2me hoc modo €transigi possit. Quod si agemus perpetuis orationibus, licet extra @1 €causam nihil progrediar, tamen et oculis acrioribus et voce €vehementi et verbis gravibus utendum e[2s]2t, nunc autem €n[2utu]2 hinc digito irato, quod .... hominem tuum ...isse; sed €difficile est, ut istud ab eo inpetrari possit: dicitur enim cupidine €agendi flagrare. Nec reprehendo tamen ne hoc quidem, sed moneo €ne tibi ipsa illa, quae in causa erunt, infestius prolata videantur. €Verum et ipse suades in primis fidei parendum: et si armis vel €palaestrica ludas, ne has quidem ludicras exercitationes sine €contentione confici posse ................................... €.......et.......et....... facundior ............. laudavi bea-€tius Opicum tuum.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Quom tu quiescis et quod commodum valetudini sit tu facis, €tum me recreavi. Et libenter et otiose age. Sentio ergo: recte €fecisti quod brachio curando operam dedisti. Ego quoque hodie €a septima in lectulo non nihil egi, nam $EI)KO/NAS& decem ferme €expedivi. [2In]2 nona te socium et optionem mihi sumo, nam €minus secunda fuit in persequendo mihi. Est autem quod in insula €Aenaria intus lacus est: in eo lacu alia insula est, et ea quoque €inhabitatur. $*)/ENQ' E)MH\N D' EI)KO/NA POIOU=MEN.& Vale, dulcissima anima. €Domina mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Imaginem, quam te quaerere ais, meque tibi socium ad €quaerendum et optionem sumis, num moleste feres, si in tuo atque €in tui patris sinu id futurum quaeram? Ut illa in mari Ionio sive @1 €Tyrrhenico sive vero potius in Hadriatico mari, seu quod aliud €est mare, eius nomen maris addito, igitur ut illa in mari insula €Aenaria fluctus maritimos ipsa accipit atque propulsat omnemque €vim classium praedonum beluarum procellarum ipsa perpetitur, €intus autem in lacu aliam insulam protegit ab omnibus periculis €ac difficultatibus tutam, omnium vero deliciarum voluptatumque €participem, namque illa intus in lacu insula aeque undis alluitur, €auras salubris aeque accipit, habitatur aeque, mare aeque prospectat, €item pater tuus imperii Romani molestias ac difficultates ipse €perpetitur, te tutum intus in tranquillo sinu suo socium dignitatis €gloriae bonorumque omnium participem tutatur. Igitur hac €imagine multimodis uti potes ubi patri tuo gratias ages, in qua €oratione locupletissimum et copiosissimum te esse oportet. Nihil €est enim quod tu aut honestius aut verius aut libentius in omni þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ³¨ˆˆ’vita tua dicas quam quod ad ornandas patris tui laudes pertinebit. €Postea ego quamcumque $EI)KO/NA& huc addidero, non aeque placebit €tibi, ut haec quae ad patrem tuum pertinet: tam hoc scio quam €tu novisti. Quam ob rem ipse aliam $EI)KO/NA& nullam adiciam, sed €rationem qua tute quaeras ostendam. Et amem te: tu quas $EI)KO/NAS €in eandem rem demonstrata ratione quaesiveris et inveneris, €mittito mihi, ut, si fuerint scitae atque concinnae, gaudeam. @@Iam primum quidem illud scis, $EI)KO/NA& ei rei adsumi ut aut €ornet quid aut deturpet aut aequiperet aut deminuat aut ampliet €aut ex minus credibili credibile efficiat. Ubi nihil eorum usus erit, €locus $EI)KO/NOS& non erit. Postea ubi rei propositae imaginem scribes, €ut, si pingeres, insignia animadverteres eius rei cuius imaginem €pingeres, item in scribendo facies. Insignia autem cuiusque rei €multis modis eliges, $TA\ O(MOGENH=, TA\ O(MOEIDH=, TA\ O(/LA, TA\ ME/RH, TA\ €$I)/DIA, TA\ DIA/FORA, TA\ A)NTIKEI/MENA, TA\ E(PO/MENA KAI\ PARAKOLOUQOU=NTA,& @1 €$TA\ O)NO/MATA, TA\ SUMBEBHKO/TA, TA\ STOIXEI=A& et fere omnia, ex quibus €argumenta sumuntur: de quibus plerumque audisti, cum $*QEODW/ROU €locos $E)PIXEIRHMA/TWN& tractaremus. Eorum si quid memoriae tuae €elapsum est, non inutile erit eadem nos denuo retractare, ubi tempus €aderit. In hac $EI)KO/NE,& quam de patre tuo teque depinxi, $E(/N TI €$TW=N SUMBEBHKO/TWN E)/LABON, TO\ O(/MOION TH=S A)SFALEI/AS KAI\ TH=S A)PO-€$LAU/SEWS.& Nunc tu per hasce vias ac semitas, quas supra ostendi, €quae[2res]2 quonam modo Aenariam commodissime venias. @@Mihi dolor cubiti haud multum sedatus est. Vale, domine, €cum ingenio eximio. Dominae meae matri tuae dic salutem. @@$*TH\N DE\ O(/LHN TW=N EI)KO/NWN TE/XNHN& alias diligentius et subtilius €persequemur; nunc capita rerum attigi.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi magister optime& ‘@@Si quid somni redit post vigilias, de quibus questus es, oro €te, scribe mihi; et illud oro te: primum valetudini operam da. Tum €securim Tenediam, quam minaris, abde aliquo ac reconde nec tu €consilium causarum dimiseris, aut tum simul omnia ora taceant. @@Graece nescio quid ais te conpegisse, quod ut aeque pauca €a te scripta placeat tibi. Tune es, qui me nuper concastigabas, cur €Graece scriberem? Mihi vero nunc potissimum Graece scribendum €est. 'Quam ob rem', rogas? Volo periculum facere, an id, quod non €didici, facilius obsecundet mihi, quoniam quidem illud, quod didici, €deserit. Sed si me amares, misisses mihi istud novicium, quod €placere ais. Ego vero te vel invitum istic lego; et quidem hac re €una vivo et resto. @@Materiam cruentam misisti mihi. Necdum legi Coelianum @1 €excerptum, quod misisti, nec legam prius quam sensus ipse venatus €fuero. Sed me Caesaris oratio unceis unguibus adtinet. Nunc €denique sentio quantum operis sit ternos vel quinos versus in die €exornare et aliquid diu scribere. @@Vale, spiritus meus. Ego non ardeam tuo amore, qui mihi hoc €scripseris? Quid faciam? Non possum insistere. At mihi anno €priore datum fuit hoc eodem loco eodemque tempore matris €desiderio peruri. Id desiderium hoc anno tu mihi accendis. €Salutat te domina mea.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi magister optime& ‘@@Scio natali die quoiusque pro eo, quoius is dies natalis est, €amicos vota suscipere; ego tamen, quia te iuxta ut memet ipsum €amo, volo hac die, tuo natali, mihi bene precari. Deos igitur omnis, €qui usquam gentium vim suam praesentem promptamque hominibus €praebent, qui vel somniis vel mysteriis vel medicina vel oraculis €usquam iuvant atque pollent, eorum deorum unumquemque mihi €votis advoco meque pro genere cuiusque voti in eo loco constituo, €de quo deus ei rei praeditus facilius exaudiat. @@Igitur iam primum Pergamei arcem ascendo et Aesculapio €supplico, uti valetudinem magistri mei bene temperet vehemen-€terque tueatur. Inde Athenas degredior, Minervam genibus nixus €obsecro atque oro, si quid ego umquam litterarum sciam, ut id €potissimum ex Frontonis ore in pectus meum commigret. Nunc €redeo Romam deosque viales et promarinos votis inploro, uti mihi €omne iter tua praesentia comitatum sit neque ego tam saepe tam €saevo desiderio fatiger. Postremo omnis omnium populorum €praesides deos atque ipsum lucum, qui Capitolium montem strepit, @1 €quaeso tribuat hoc nobis, ut istum diem, quo mihi natus es, tecum €firmo te laetoque concelebrem. @@Vale, mi dulcissime et carissime magister. Rogo, corpus cura, €ut quom venero videam te. Domina mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Omnia nobis prospera sunt, quom tu pro nobis optas, neque €enim quisquam dignior alius te, qui a dis quae petit, inpetret; nisi €quod ego cum pro te precor, nemo alius te dignior est pro quo €impetretur. €@@Vale, domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Gratia ad me heri nocte venit. Sed pro Gratia mihi fuit, quod €tu gnomas egregie convertisti, hanc quidem, quam hodie accepi, €prope perfecte, ut poni in libro Sallustii possit, nec discrepet aut €quicquam decedat. Ego beatus hilaris sanus iuvenis denique fio, €quom tu ita proficis. Est grave quod postulabo; sed quod ipse €mihi et profuisse memini, non potest quin a te quoque postulem. €Bis et ter eandem convertito, ita ut tu fecisti in illa gnome brevicula. €Igitur longiores quoque bis ac ter converte naviter audacter. €Quodcumque ausus fueris, cum isto ingenio perficies; at enim cum €labore: laboriosum quidem negotium concupisti, sed pulcrum et €novum et paucis impetratum. Det..inmere....a...bula de...... €perfecte absolveris. @@Plurimum tibi in oratione facienda ...... tum certe quidem €cottidie ........ ex Iugurtha aut ex Catilina. Diis propitiis, €quom Romam reverteris, exigam a te de[2nuo ver]2sus diurnos. €Dominam matrem tuam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Duas per id tempus epistulas tuas accepi. Earum altera me €increpabas et temere sententiam scripsisse arguebas, altera vero @1 €tuere studium meum laude nitebaris. Adiuro tamen tibi meam, €meae matris, tuam salutem mihi plus gaudii in animo coortum €esse illis tuis prioribus litteris meque saepius exclamasse inter €legendum: O me felicem! 'Itane', dicet aliquis, 'felicem te, si est €qui te doceat, quo modo $GNW/MHN& sollertius dilucidius brevius €politius scribas?' Non hoc est, quod me felicem nuncupo. Quid €est igitur? Quod verum dicere ex te disco. Ea res, verum dicere, €prorsum diis hominibusque ardua: nullum denique tam veriloquum €oraculum est, quin aliquid ancipitis in se vel obliqui vel inpediti €habeat, quo inprudentior inretiatur, et ad voluntatem suam dictum €opinatus captionem post tempus ac negotium sentiat. Sed ista res €lucrosa est et pla[2ne]2 mos talia tantum pio errore et vanitate €ex[2cus]2are. At tuae seu accusationes seu lora confestim ipsam €viam ostendunt sine fraude et inventis verbis. Itaque haberem €etiam gratias agere vel si verum me dicere satius simul et audire €verum me doces. Duplex igitur pretium solvatur, pendere quod €ne valeam [2elabora]2bis. Sei resolvi vis nil, quo modo tibi par €pari expendam nisi obsequio? Inpius tamen mihi malui te nimia €motum cura * * * die * * * vacui [2l]2icuit me * * * en..ue bene et €...........ae ..et * * * excerpere * * * nes .......se......s €d........n........ne * * * paulatim * * * nmi * * * est enim * * * €qui * * * laborem hic rect * * * gloria per * * *. @@Vale, mi * * * ne et optime orato[2r]2, sic m * * * venisse gaudeo. €Domina mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Quod poetis concessum est $O)NOMATOPOIEI=N&, verba nova fingere, €quo facilius quod sentiunt exprimant, id mihi necessarium est ad @1 €gaudium meum expromendum. Nam solitis et usitatis verbis non €sum contentus: ita a[2vid]2ius gaudeo quam ut sermone volgato €significare laetitiam animi mei possim, tot mihi a te in tam pau[2cis €diebus]2 epistulas scriptas, easque tam eleganter tam amice tam €blande tam effuse tam fraglanter conpositas, cum iam tot negotiis €quot officiis, quot rescribendis per provincias litteris distringerere. @@At enim proposueram (nihil enim mihi a te occultum aut €dissimulatum retinere fas est) ita, inquam, proposueram vel €desidiae culpam a te subire rarius scribendo tibi potius quam te þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ³¨Ž’„multis rebus occupatum epistulis meis onerarem et ad rescribendum €provocarem, quom tu cotidie ultro scripsisti mihi. Sed quid dico €'cotidie'? Ergo iam hic mihi $O)NOMATOPOI&[2$I/+&]2$AS& opus est. Nam €'cotidie' foret, si singulas epistulas per dies singulos scripsisses; €quom vero plures epistulae sint quam dies, verbum istud 'cottidie' €minus significat. Nec est, domine, quod mihi tristior sis, cur omnino €veritus sim ne tibi litterae meae crebriores oneri essent: nam €quo mei amantior es, tanto me laborum tuorum parciorem et €occupationum tuarum modestiorem esse oportet. @@Quid est mihi osculo tuo suavius? Ille mihi suavis odor, ille €fructus in tuo collo atque osculo situs est. At tamen proxime cum €proficiscerere, cum iam pater tuus vehiculum conscendisset, te €salutantium et exosculantium turba diutius moraretur, profuit ut €te solus ex omnibus non conplecterer nec exoscularer. Item in €ceteris aliis rebus omnibus numquam equidem mea commoda tuis €utilitatibus anteponam; quin si opus sit, meo gravissimo labore €atque negotio tuum levissimum otium redimam. @@Igitur cogitans, quantum ex epistulis scribendis laboris cape-€res, proposueram parcius te appellare, quom tu cotidie scripsisti €mihi. Quas ego epistulas quom acciperem, simile patiebar quod €amator patitur, qui delicias suas videat currere ad se per iter as- @1 €perum et periculosum. Namque is simul advenien[2t]2em gaudet, €simul periculum reveretur. Unde displicet mihi fabula histrionibus €celebrata, ubi "amans amantem puella iuvenem nocte lumine €accenso stans in turri natantem in mare opperitur". Nam ego €potius te caruero, tametsi amore tuo ardeo, potius quam "te ad €hoc noctis natare tantum profundi patiar, ne luna occidat, ne €ventus lucernam interemat, ne quid ibi ex frigore inpliciscar[2e]2, €ne fluctus ne vadus ne piscis aliquo noxsit". Haec oratio amanti-€bus decuit et melior et salubrior fuit non alieno capitali periculo €sectari voluptatis usuram brevem ac paenitendam. @@Nunc ut a fabula ad verum convertar, id ego non medio-€criter anxius eram, [2ne]2 necessariis laboribus tuis ego insuper €aliquod molestiae atque oneris inponerem, si praeter eas epistulas, €quas ad plurimos necessario munere cotidie rescribis, ego quoque €ad rescribendum fatigarem. Nam me carere omni fructu amoris €tui malim, quam te ne minimum quidem incommodi voluptatis €meae gratia subire.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Epistula Ciceronis mirifice adfecit animum meum. Miserat Brutus €Ciceroni librum suum corrigen [2dum]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘* * * molliantur atque ita efficacius €sine ulla animos offensione audientium penetrent. Haec sunt pro- @1 €fecto quae tu putas obliqua et insincera et anxia et verae amicitiae €minime adcommodata. At ego sine istis artibus omnem orationem €absurdam et agrestem et incognitam, denique inertem atque €inutilem puto. Neque magis oratoribus arbitror necessaria eius €modi artificia quam philosophis. In ea re non oratorum domesticis, €quod dicitur, testimoniis utar, sed philosophorum eminentissimis, €poetarum vetustissimis excellentissimisque, vitae denique coti-€dianae usu atque cultu artiumque omnium experimentis. @@Quidnam igitur tibi videtur princeps ille sapientiae simul €atque eloquentiae Socrates? Huic enim primo ac potissimo €testimonium apud te denuntiavi: eone usus genere dicendi, in €quo nihil est oblicum, nihil interdum dissimulatum? Quibus ille €modis Protagoram et Polum et Thrasymachum et sophistas ceteros €versare atque inretire solitus? Quando autem aperta arte congressus €est? Quando non ex insidiis adortus? Quo ex homine nata inversa €oratio videtur, quam Graece $EI)RWNEI/AN& appellant? Alcibiaden vero €ceterosque adulescentis genere aut forma aut opibus feroces quo €pacto appellare atque adfari solebat? Per iurgium an per $POLITI/AN&? €Exprobrando acriter quae delinquerent an leniter arguendo? Neque €deerat Socrati profecto gravitas aut vis, quantum cynicus Dio-€genes volgo saeviebat; sed vidit profecto ingenia partim hominum €ac praecipue adulescentium facilius comi atque adfabili oratione €leniri quam acri violentaque superari. Itaque non vineis neque €arietibus errores adulescentium expugnabat, sed cuniculis subrue-€bat, neque umquam ab eo auditores discessere lacerati sed non €numquam lacessiti. Est enim genus hominum natura insectantibus @1 €indomitum, blandientibus conciliatum. Quam ob rem facilius €precariis decedimus quam violentis deterremur, plusque ad corri-€gendum promovent consilia quam iurgia. Ita comitati monentium €obsequimur, inclementiae obiurgantium obnitimur.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Quod tu me putes somnum cepisse, totam paene noctem per-€vigilavi mecum ipse reputans, num forte nimio amore tui remis-€sius et clementius delictum aliquod tuum aestumarem; num tu €ordinatior perfectior iam in eloquentia esse debueris, sed ingenio €tuo vel desidia vel indiligentia claudat. Haec mecum anxie volutans €inveniebam te multum supra aetatem, quantum est, multum supra €tempus quo operam his studiis dedisti, multum etiam supra opi-€nionem meam, quamquam ego de te sperem inmodica, in eloquen-€tia promovisse. @@Sed quo mihi tum demum venit nocte media in mentem, €qualem $U(PO/QESIN& scribas, nimirum $E)PIDEIKTIKH/N&, qua nihil est diffi-€cilius! Cur? Quia, cum sint tria ferme genera $U(POQE/SE&[2$W&]2$N& [2$E)PIDEIK-€$TIKW=N&, $SUMBOULEUTIKW=N&]2, $DIKANIKW=N&, cetera illa multo sunt proniora €multifaria procliva vel campestria, $TO\ E)PIDEIKTIKO/N& in arduo situm. €Denique cum aeque tres quasi formulae sint orationis, $I)SXNO/N&, €$ME/SON&, $A(DRO/N&, prope nullus in epidicticis $TW=| I)SXNW=|& locus, qui est €in dicis multum necessarius. Omnia $E)N TW=| E)P&[2$I&]2$DEIKTIKW=| A(DRW=S& di-€cenda, ubique ornandum, ubique phaleris utendum; pauca $TW=| ME/SW| €$XARAKTH=RI&. @1 @@Meministi autem tu plurimas lectiones, quibus usque adhuc €versatus es, comoedias, Atellan[2a]2s, oratores veteres, quorum €aut pauci aut praeter Catonem et Gracchum nemo tubam inflat; €omnes autem mugiunt vel stridunt potius. Quid igitur Ennius €egit quem legisti? Quid tragoediae ad versum sublimiter faciundum €te iuverunt? Plerumque enim ad orationem faciendam versus, ad €versificandum oratio magis adiuvat. Nunc nuper coepisti legere €ornatas et pompaticas orationes. Noli postulare statim eas imitari €posse. Verum, ut dixi, incumbamus conitamur. Me vade, me praede, €me sponsore celeriter te in cacumine eloquentiae sistam. Dii facient, €dei favebunt. @@Vale, domine, $KAI\ E)/LPIZE KAI\ EU)QU/MEI KAI\ XRO/NW| KAI\ E)MPEIRI/A| €$PEI/QOU&. Matrem dominam saluta. @@Quom Persarum disciplinam memorares, bene "battunt" ais.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi Fronto merito carissime& ‘@@Intellego istam tuam argutissimam strofam, quam tu qui-€dem benignissime repperisti; ut, quia laudando me fidem propter €egregium erga me amorem tuum non habebas, vituperando laudi €fidem quaereres. Sed o me beatum, qui a Marco Cornelio meo, €oratore maximo, homine optimo, et laudari et reprehendi dignus €esse videor! Quid ego de tuis litteris dicam benignissimis verissimis €amicissimis? Verissimis tamen usque ad primam partem libelli €tui, nam cetera, ubi me conprobas, ut ait nescio quis Graecus €(puto Thucydides), $TUFLOU=TAI GA\R TO\ FILOU=N PERI\ TO\ FILOU/MENON&, item €tu partim meorum prope caeco amore interpretatus es. @1 @@Sed (tanti est me non recte scribere et te nullo meo merito, €sed solo tuo erga me amore laudare, de quo tu plurima et elegantis-€sima ad me proxime scripsisti) ego, si tu volueris, ero aliquid. €Ceterum litterae tuae id effecerunt, ut quam vehementer me €amares sentirem. Sed quod ad $A)QUMI/AN& meam attinet, nihilo minus €adhuc animus meus pavet et tristiculus est, ne quid hodie in senatu €dixerim, propter quod te magistrum habere non merear. @@Vale mihi Fronto, quid dicam nisi amice optime.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro suo Caes. suus& ‘@@In quantum me iuverit lectio orationum istarum Gracchi €non opus est me dicere, quom tu scias optime, qui me ut eas lege-€rem doctissimo iudicio ac benignissimo animo tuo hortatus es. €Ne autem sine comite solus ad te liber tuus referretur, libellum €istum addidi. þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ³¨“’@@Vale mi magister suavissime, amice amicissime, quoi sum €debiturus quidquid litterarum sciero. Non sum tam ingratus ut €non intellegam quid mihi praestiteris, quom excerpta tua mihi €ostendisti et quom cotidie non desinis in viam me veram inducere €et oculos mihi aperire, ut volgo dicitur. Merito amo.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Qualem mihi animum esse existimas, quom cogito quam diu €te non vidi et quam ob rem non vidi! Et fortassis pauculis te ad-€huc diebus, cum te necessario confirmas, non videbo. Igitur dum €tu iacebis, et mihi animus supinus erit; quom tu dis iuvantibus €bene stabis, et meus animus bene constabit, qui nunc torretur €ardentissimo desiderio tuo. €@@Vale, anima Caesaris tui, amici tui, discipuli tui. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Lectulo me teneo. Si possim, ubi ad Centumcellas ibitis, €itineri idoneus esse, VII idus vos Lorii videbo deis faventibus. €Excusa me domino nostro patri tuo, quem (ita vos salvos habeam!) €magno pondere gravius amo et colo, quom tam bene in senatu €iudicatum est, quod et provinciis saluti esset et reos clementer €obiurgasset. @@Ubi vivarium dedicabitis, memento quam diligentissime, si €feras percuties, equum admittere. @@Galbam certe ad Centumcellas produces. An potes octavidus €Lorii? Vale, domine, patri placeto, matri dic salutem, me desiderato. @@Cato quid dicat de Galba absoluto, tu melius scis; ego memini €propter fratris filios eum absolutum. $*TO\ DE\ A)KRIBE/S& ipse inspice. €Cato igitur dissuadet neve suos neve alienos quis liberos ad miseri-€cordiam conciliandam producat neve uxores neve adfines vel ullas €omnino feminas. €@@Domine, matrem saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Mane ad te non scripsi, quia te commodiorem esse audieram €et quia ipse in alio negotio occupatus fueram; nec sustineo ad te €umquam quicquam scribere nisi remisso et soluto et libero animo. €Igitur, si recte sumus, fac me ut sciam; quid enim optem, scis; €quam merito optem, scio. Vale, meus magister, qui merito apud €animum meum omnis omni re praevenis. @@Mi magister, ecce non dormito et cogo me ut dormiam, ne €tu irascaris. Aestimas utique me vespera haec scribere. @1 °¯ôÿ@@@@{1EPISTULAR. INC. LIB. IIII}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Libri IIII ad M. Caesarem index}1 ‘@@@@Quoniam scio quanto opere sis anxius €@@@@Quamquam ad te cras venio €@@@@Omnium artium, ut ego arbitror €@@@@Postquam vehiculum inscendi €@@@@Nos valemus. Ego die ab hora €@@@@Nos valemus. Eo aliquantum €@@@@Tandem tabellarius proficiscitur €@@@@Adventum tuum mihi frater €@@@@Haec me in praesentia €@@@@Volentibus dis [si] spem salutis €@@@@Ut ego, dii boni, consternatus €@@@@C. Aufidius animos tollit ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Fronto&]2 ‘@@[2Quoniam scio, quanto opere sis anxius]2 * * * €* * * et columbae cum lupis et aquilis cantantem €sequebantur inmemores insidiarum et unguium et dentium. Quae €fabula recte interpretantibus illud profecto significat fuisse egregio €ingenio eximiaque eloquentia virum, qui plurimos virtutum suarum €facundiaeque admiratione devinxerit; eumque amicos ac sectatores €suos ita instituisse, ut quamquam diversis nationibus convenae €variis moribus inbuti concordarent tamen et consuescerent et €congregarentur, mites cum ferocibus, placidi cum violentis, quom €superbis moderati, cum crudelibus timidi: omnes dein paulatim €vitia insita exuerent, virtutem sectarentur, probitatem condisce-€rent, pudore inpudentiam, obsequio contumeliam, benignitate €malivolentiam commutarent. @1 @@Quo si quis umquam ingenio tantum valuit, ut amicos ac €sectatores suos amore inter se mutuo copularet, tu hoc profecto €perficies multo facilius, qui ad omnis virtutes natus es prius quam €institutus. Nam prius quam tibi aetas institutioni sufficiens ado-€lesceret, iam tu perfectus atque omnibus bonis artibus absolutus: €ante pubertatem vir bonus, ante togam virilem dicendi peritus. €Verum ex omnibus virtutibus tuis hoc vel praecipue admirandum, €quod omnis amicos tuos concordia copulas. Nec tamen dissimula-€verim multo hoc esse difficilius quam ut ferae ac leones cithara €mitigentur: quod tu facilius obtinebis, si unum illud vitium €funditus extirpandum eruendumque curaveris, ne liveant neve in-€videant invicem amici tui sibi neve quod tu alii tribueris aut €bene feceris, sibi quisque illud deperire ac detrahi putet. @@Invidia perniciosum inter homines malum maximeque in-€ternecivum, sibi aliisque pariter obnoxium; sed si procul a cohorte €tua prohibueris, uteris amicis concordibus et benignis, ut nunc €uteris. Sin aliqua pervaserit, magna molestia magnoque labore €erit restinguendum. @@Sed meliora, quaeso, fabulemur. Amo Iulianum (inde enim €hic sermo defluxit), amo omnis, qui te diligunt, amo deos, qui te €tutantur, amo vitam propter te, amo litteras tecum ............ €tuis mihi amorem tui ingurgito.  Ÿóáÿ@@@@&7Carissime& ‘@@Quamquam ad te cras venio, tamen tam amicis tamque iu-€cundis litteris tuis, tam denique elegantibus nihil, ne hoc quidem €tantulum, rescribere non sustineo, mi Fronto carissime. Sed quid €ego prius amem? Pro quo prius habeam gratiam? Idne primum €commemorem, quod in tantis domesticis studiis tantisque extra-€riis negotiis occupatus, tamen ad Iulianum nostrum visendum mea €maxime gratia (nam sim ingratus, nisi id intellegam) ire conisus €es? Sed non magnum est tamen ut est, si cetera addas: tanto @1 €temporis spatio ibi te demorari, tantum sermocinari, idque de €me sermocinari, aut quod ad valetudinem eius consolandam esset, €aegrum commodiorem sibi, amicum amiciorem mihi facere; tum €autem de iis singillatim ad me perscribere; inibi scribere nuntium €de ipso Iuliano optatissimum, verba suavissima, consilia saluber-€rima. @@Quid illud, quod dissimulare nullo modo possum, apud alium €dissimulaturus? Utique illud ipsum quod tanta ad me scripsisti, €cum cras venturus essem: id vero mihi longe fuit gratissimum; €in eo Ego me beatissimum supra omnis homines arbitratus sum, €nam quanti me faceres quantamque amicitiae meae haberes fi-€duciam, in eo maxime atque dulcissime ostendisti. Quid ego ad-€dam, nisi 'te merito amo'? Sed quid dico 'merito'? Nam utinam €pro tuo merito te amare possem! Atque id est quod saepe absenti €atque insonte[2i]2 tibi irascor atque suscenseo, quod facis ne te, €ut volo, amare possim, id est ne meus animus amorem tuum €usque ad summum columen eius persequi posset. @@De Herode quod dicis, "perge", oro te, ut Quintus noster €ait, "pervince pertinaci pervicacia". Et Herodes te amat et ego €istic hoc ago et, qui te non amat, profecto neque ille animo intel-€legit neque oculis videt; nam de auribus nihil dico, nam omnium €aures tuae voculae subserviunt sub iugum subactae. @@Mihi et hodiernus dies verno die longior et nox veniens hiberna €nocte prolixior videtur atque videbitur. Nam cum maximo opere €Frontonem meum consalutare tum harum recentium litterarum €scriptorem praecipue cupio conplecti. @@Haec cursim ad te scripsi, quia Maecianus urgebat, et €fratrem tuum maturius ad te reverti aecum erat. Quaeso igitur, €si quod verbum absurdius aut inconsultior sensus aut infirmior €littera istic erit, id tempori adponas. Nam cum te ut amicum ve-€hementissime diligam, tum meminisse oportet, quantum amorem @1 €amico, tantum reverentiae magistro praestare debere. Vale mi €Fronto carissime et supra omnis res dulcissime. @@Sota Ennianus remissus a te et in charta puriore et volumine €gratiore et littera festiviore quam antea fuerat, videtur. Gracchus €cum cado musti maneat, dum venimus, neque enim metus est €Gracchum interea cum musto defervere posse. €@@Valeas semper, anima suavissima.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Fronto& ‘@@Omnium artium, ut ego arbitror, imperitum et indoctum om-€nino esse praestat quam semiperitum ac semidoctum. Nam qui €sibi conscius est artis expertem esse, minus adtemptat eoque €minus praecipitat; diffidentia profecto audaciam prohibet. At €ubi quis leviter quid cognitum pro conperto ostentat, falsa fiducia €multifariam labitur. Philosophiae quoque disciplinas aiunt satius €esse numquam attigisse quam leviter et primoribus, ut dicitur, €labiis delibasse, eosque provenire malitiosissimos, qui in vestibulo þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ´£ˆ‰artis obversati prius inde averterint quam penetraverint. Tamen €est in aliis artibus ubi interdum delitiscas et peritus paulisper €habeare quod nescias. In verbis vero eligendis conlocandisque €ilico dilucet nec verba dare diutius potest, quin se ipse indicet €verborum ignarum esse, eaque male probare et temere existimare €et inscie contrectare neque modum neque pondus verbi internosse. @@Quam ob rem rari admodum veterum scriptorum in eum la-€borem studiumque et periculum verba industriosius quaerendi sese €commisere. Oratorum post homines natos unus omnium M. Porcius @1 €eiusque frequens sectator C. Sallustius; poetarum maxime €Plautus, multo maxime Q. Ennius eumque studiose aemulatus L. €Coelius nec non Naevius, Lucretius, Accius etiam, Caecilius, La-€berius quoque. Nam praeter hos partim scriptorum animadvertas €particulatim elegantis, Novium et Pomponium et id genus in €verbis rusticanis et iocularibus ac ridiculariis, Attam in mulie-€bribus, Sisennam in lasciviis, Lucilium in cuiusque artis ac negotii €propriis. @@Hic tu fortasse iandudum requiras, quo in numero locem M. €Tullium, qui caput atque fons Romanae facundiae cluet. Eum €ego arbitror usquequaque verbis pulcherrimis elocutum et ante €omnis alios oratores ad ea, quae ostentare vellet, ornanda magni-€ficum fuisse. Verum is mihi videtur a quaerendis scrupulosius €verbis procul afuisse vel magnitudine animi vel fuga laboris vel €fiducia non quaerenti etiam sibi, quae vix aliis quaerentibus €subvenirent, praesto adfutura. Itaque conperisse videor, ut qui €eius scripta omnia studiosissime lectitarim, cetera eum genera €verborum copiosissime uberrimeque tractasse, verba propria €translata simplicia conposita et, quae in eius scriptis ubique di-€lucent, verba honesta, saepe numero etiam amoena; quom tamen €in omnibus eius orationibus paucissima admodum reperias in-€sperata atque inopinata verba, quae non nisi cum studio atque €cura atque vigilantia atque multa veterum carminum memoria €indagantur. Insperatum autem atque inopinatum vero appello, €quod praeter spem atque opinionem audientium aut legentium €promitur, ita ut, si subtrahas atque eum, qui legat, quaerere ipsum €iubeas, aut nullum [2a]2ut non ita significando adcommodatum €verbum aliud reperiat. Quam ob rem te magno opere conlaudo, @1 €quod ei rei curam industriamque adhibes, ut verbum ex alto eruas €et ad significandum adcommodes. Verum, ut initio dixi, magnum €in ea re periculum est, ne minus apte aut parum dilucide aut non €satis decore, ut a semidocto, conlocetur, namque multo satius est €volgaribus et usitatis quam remotis et requis[2i]2tis uti, si parum €significet. @@Haud sciam an utile sit demonstrare, quanta difficultas, €quam scrupulosa et anxia cura in verbis probandis adhibenda sit, €ne ea res animos adulescentium retardet aut spem adipiscendi €debilitet. Una plerumque littera translata aut exempta aut in-€mutata vim verbi ac venustatem commutat et elegantiam vel €scientiam loquentis declarat. Equidem te animadverti, quom mihi €scripta tua relegeres atque ego de verbo syllabam permutarem, €te id neglegere nec multum referre arbitrari. Nolim igitur te ig-€norare syllabae unius discrimen quantum referat. Os 'colluere' €dicam, pavimentum autem in balneis 'pelluere', non colluere; €lacrimis vero genas 'lavere' dicam, non pelluere neque colluere, €vestimenta autem 'lavare', non lavere; sudorem porro et pulverem €'abluere', non lavare; sed maculam elegantius 'eluere' quam abluere. €Si quid vero magis haeserit nec sine aliquo detrimento exigi possit, €Plautino verbo 'elavere' dicam. Tum praeterea mulsum 'diluere', €fauces 'proluere', ungulam iumento 'subluere'. @@Tot exemplis unum atque idem verbum syllabae atque litte-€rae commutatione in varium modum ac sensum usurpatur: tam €Hercule quam faciem medicamento 'litam', caeno corpus 'oblitum', €calicem melle 'delitum', mucronem veneno [2'praelitum']2, radium €visco 'inlitum' rectius dixerim. @@Haud sciam an quis roget: nam quis me prohibet vestimenta @1 €lavere potius quam lavare, sudorem lavare potius quam abluere €dicere? Tibi vero nemo in ea re intercedere aut modificare[2i]2 €iure ullo poterit, qui sis liberis prognatus et equitum censum €praetervehare et in senatu sententiam rogere; nos vero qui doc-€torum auribus servituti serviendae nosmet dedimus, necesse est €tenuia quoque ista et minuta summa cum cura persequamur. €Verba prosus alii vecte et malleo ut silices moliuntur, alii autem €caelo et marculo ut gemmulas exculpunt; te aequius erit ad €quaerenda sollertius verba quod correctus sis meminisse quam €quod deprehensus detrectare aut retardari. Nam si quaerendo de-€sistes, numquam reperies; si perges quaerere, reperies. @@Denique visus etiam es mihi insuper habuisse, cum ordinem €verbi tui immutassem, uti ante "tricipitem" diceres quam "Geryo-€nam" nominares. Id quoque ne ignores; pleraque in oratione or-€dine inmutato vel rata verba fiunt vel supervacanea. 'Navem €triremem' rite dixerim, 'triremem navem' supervacaneo addiderim. €Neque enim periculum est ne quis lecticulam aut redam aut citha-€ram triremem dici arbritetur. Tum praeterea quom commemorares, €cur Parthi manuleis laxioribus uterentur, ita, opinor, scripsisti, €"intervallis vestis aestum" ut "suspendi" diceres. Ain tandem €quo pacto aestus suspenditur? Neque id reprehendo, te verbi €translatione audacius progressum, quippe qui Enni sententia €"oratorem audacem esse debere" censeam. Sit sane audax orator, €ut Ennius postulat; sed a significando quod volt eloqui nusquam €digrediatur. Igitur voluntatem quidem tuam magno opere pro-€bavi laudavique, quom verbum quaerere adgressus es; indiligentiam @1 €autem quaesiti verbi, quod esset absurda, reprehendi. Namque €manuleorum intervallis, quae interdum laxata videmus atque €fluitantia, 'suspendi' aestus non potest: potest aestus per vestis €intervalla 'depelli', potest 'degi', potest 'demeare', potest 'circum-€duci', potest 'interverti', potest 'eventilari', omnia denique potius €potest quam posse suspendi, quod verbum 'superne quid sustineri', €non 'per laxamenta deduci' significat. @@Post ista monui quibus studiis, quoniam ita velles, te historiae €scribundae praeparares. Qua de re cum longior sit oratio, ne modum €epistulae egrediar, finem facio. Si tu de ea quoque re scribi ad te €voles, etiam atque etiam admonebis.  Ÿóáÿ@@@@&7M. Caesar& M. &7Frontoni magistro suo salutem& ‘@@Postquam vehiculum inscendi, postquam te salutavi, iter non €adeo incommodum fecimus, sed paululum pluviae aspersi sumus. €Sed priusquam ad villam venimus, Anagniam devertimus mille €fere passus a via. Deinde id 'oppidum anticum' vidimus, minutulum €quidem, sed multas res in se antiquas habet, aedes sanctasque €caerimonia[2s]2 supra modum. Nullus angulus fuit, ubi delubrum €aut fanum aut templum non sit. Praeterea multi libri lintei, quod €ad sacra adtinet. Deinde in porta, cum eximus, ibi scriptum erat €bifariam sic: "Flamen sume samentum". Rogavi aliquem ex po-€pularibus quid illud verbum esset. Ait lingua Hernica pelliculam €de hostia, quam in apicem suum flamen cum in urbem introeat €inponit. Multa adeo alia didicimus quae vellemus scire; verum id @1 €solum est quod nolimus, cum tu a nobis abes: ea nobis maxima €sollicitudo est. @@Nunc tu postquam inde profectus es, utrumne in Aureliam €an in Campaniam abisti? Fac scribas mihi et an vindemias in-€choaveris, et an ad villam multitudinem librorum tuleris et illud €quoque, an me desideres, quod ego stulte requiro, quom tu certe €facis. Nunc tu, si me desideres atque si me ames, litteras tuas ad €me frequentes mittes, quod mihi solacium atque fomentum sit. €Nam decem partibus tuas litteras legere malim quam omnes €Marsicos aut Gauranos palmites: nam Signini quidem isti nimis €rancidos racemos et acidos acinos habent, quod vinum malim €quam mustum bibere. Praeterea istas uvas multo commodius passas €quam puberes manducare; nam profecto malim eas pedibus €calcare quam dentibus comesse. Sed tamen propitiae placataeque €sint et mihi pro istis iocularibus bonam veniam duint. Vale mihi €homo amicissime, suavissime, disertissime, magister dulcissime. þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ´¤“@@Quom videbis in dolio mustum fervere, in mentem tibi veniat €mihi sic in pectore tuum desiderium scatere et abundare et spumas €facere. Semper vale.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mihi magister gravissime& ‘@@Nos valemus. Ego hodie ab hora nona noctis in secundam €diei bene disposito cibo studivi; a secunda in tertiam soleatus li-€bentissime inambulavi ante cubiculum meum. Deinde calceatus €sagulo sumpto (nam ita adesse nobis indictum erat), abii salu-€tatum dominum meum. @@Ad venationem profecti sumus, fortia facinora fecimus, apros €captos esse fando audimus, nam videndi quidem nulla facultas €fuit. Clivom tamen satis arduum successimus; inde post meridiem @1 €domum recepimus. Ego me ad libellos. Igitur calceis detractis, €vestimentis positis, in lectulo ad duas horas commoratus sum. €Legi Catonis orationem De Bonis Pulchrae et aliam, qua tribuno €diem dixit. Io, inquis puero tuo, vade quantum potes, de Apollinis €bibliotheca has mihi orationes adporta. Frustra mittis, nam II €isti libri me secuti sunt. Igitur Tiberianus bibliothecarius tibi €subigitandus est; aliquid in eam rem insumendum, quod mihi €ille, ut ad urbem venero, aequa divisione inpertiat. @@Sed ego orationibus his perlectis paululum misere scripsi, €quod aut Lymphis aut Volcano dicarem: $A)LHQW=S A)TUXW=S SH/MERON €$GE/GRAPTAI/ MOI&, venatoris plane aut vindemiatoris studiolum, qui €iubilis suis cubiculum meum perstrepunt, causidicali prosum odio €et taedio. Quid hoc dixi? Immo recte dixi, nam meus quidem €magister orator est. @@Ego videor mihi perfrixisse, quod mane soleatus ambulavi €an quod male scripsi, non scio. Certe homo alioqui pituitosus, €hodie tamen multo mucculentior mihi esse videor. Itaque oleum €in caput infundam et incipiam dormire, nam in lucernam hodie €nullam stillam inicere cogito, ita me equitatio et sternutatio de-€fetigavit. @@Valebis mihi magister carissime et dulcissime, quem ego, €ausim dicere, magis quam ipsam Romam desidero.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mihi magister dulcissime& ‘@@Nos valemus. Ego aliquantum prodormivi propter perfric-€tiunculam, quae videtur sedata esse. Ergo ab undecima noctis @1 €in tertiam diei partim legi ex Agri Cultura Catonis, partim scripsi €minus misere meHercule quam heri. Inde salutato patre meo aqua €mulsa sorbenda usque ad gulam et reiectanda "fauces fovi", €potius quam dicerem gargarissavi, nam est ad Novium, credo, et €alibi. Sed faucibus curatis abii ad patrem meum et immolanti €adstiti. Deinde ad merendam itum. Quid me censes prandisse? €Panis tantulum, cum conchim, caepas et maenas bene praegnatis €alios vorantis viderem. Deinde uvis metendis operam dedimus €et consudavimus et iubilavimus et "aliquot", ut ait auctor, "reli-€quimus altipendulos vindemiae superstites". Ab hora sexta domum €redimus. @@Paululum studui atque id ineptum. Deinde cum matercula €mea supra torum sedente multum garrivi. Meus sermo hic erat: €'Quid existimas modo meum Frontonem facere?' Tum illa: 'Quid €autem tu meam Gratiam?' Tum ego: 'Quid autem pas[2s]2er-€culam nostram Gratiam minusculam?' Dum ea fabulamur atque €altercamur, uter alterum vestrum magis amaret, discus crepuit, €id est, pater meus in balneum transisse nuntiatus est. Loti igitur €in torculari cenavimus, non loti in torculari, sed loti cenavimus; €et rusticos cavillantes audivimus libenter. Inde reversus, prius-€quam me in latus converto ut stertam, meum pensum explico et €diei rationem meo suavissimo magistro reddo, quem si possem €magis desiderare, libenter plusculum macerarer. @@Valebis mihi Fronto, ubiubi es, mellitissime, meus amor, €mea voluptas. Quid mihi tecum est? Amo absentem. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Have mihi magister dulcissime& ‘@@Tandem tabellarius proficiscitur et ego tridui acta mea ad €te tandem possum dimittere. Nec quicquam dico; ita epistulis €prope ad XXX dictandis spiritum insumsi. Nam quod proxime €tibi de epistulis placuerat, nondum ad patrem meum pertuli. Sed €cum dis iuvantibus ad urbem veniemus, admone me ut tibi aliquid €de hac re narrem; sed quae tua et mea meteoria est, neque tu €me admonebis neque ego tibi narrabo: atque enim re vera opus €consulto est. @@Vale meum, quid dicam? quidquid dicere satis non est; vale €meum desiderium, mea ....... voluptas.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘@@Adventum tuum mihi frater tuus nuper $EU)HGGELI/SATO&. Cupio €meHercule possis venire, quod salute tua fiat; spero enim fore ut €etiam valetudini meae conspectus tuus aliquid conferat: $EI)S O)/MMAT' €$EU)/NOU FWTO\S E)NBLE/YAI& [2$GLUKU/&]2, $*EU)RIPI/DHS& ait, opinor. Ego inprae-€sentiarum sic me habeo, ut vel hinc aestimatu facile sit tibi, €quod haec precaria manu scribo. @@Sane quidem quod ad vires adtinet, incipiunt redire: pectoris €etiam dolor nullus residuus; ulcus autem illud $A)PERGA/ZETAI TH=S €$A)RTHRI/AS&. Nos remedia experimur et ne quid opere nostro claudat €advigilamus. Neque enim ulla alia re tolerabiliora diuturna in-€commoda fieri sentio quam conscientia curae diligentis et tempe-€rantiae medicis obsequentis. Turpe alioqui fuerit diutius vitium €corporis quam animi studium ad reciperandam sanitatem posse €durare. €@@Vale mi iucundissime magister. Salutat te mater mea. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Accepi litteras tuas elegantissime scriptas, quibus tu inter-€vallo desiderium litterarum mearum obortum tibi esse ais. Est €igitur vera Socrati opinio 'doloribus ferme voluptates conexas €esse', cum in carcere dolorem constricti vinculi voluptate re-€soluti conpensaret. Item profecto in nobis quantum molestiae €absentia, tantum commodi adfert desiderium inritatum. Nam de-€siderium ex amore est. Igitur amor cum desiderio auctus est, €quod est in amicitia multo optimum. @@Tum quod quaeris de valetudine mea, iam prius scripseram €tibi me umeri dolore vexatum ita vehementer quidem, ut illam €ipsam epistulam, qua id significabam, scribendo dare operam ne-€quirem, sed uterer contra morem nostrum * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo salutem&]2 ‘@@[2Haec me in praesentia]2 * * * €* * * [2Vale mi Fronto caris]2sime. €Mater mea te salutat. Consulem nostrum saluta et matronam €nostram.  Ÿóáÿ@@@@&7Caesar Frontoni& ‘@@Volentibus dis spem salutis nancisci videmur: alvi fluxus con-€stitit, febriculae depulsae; macies tamen pertenuis et tus[2s]2i-€culae non nihil restat. Profecto intellegis de parvola nostra Faustina €haec me tibi scribere, pro qua satis egimus. Tibi valetudo an pro €meo voto se adcommodet, fac sciam, mi magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Caesari& ‘@@Ut ego, di boni, consternatus sum lecto initio epistulae tuae! @1 €Quod ita scriptum fuit, ut tuum aliquod valetudinis periculum €significari suspicarer. Postquam deinde illud periculum, quod quasi €tuum principio litterarum tuarum acceperam, filiae tuae Faustinae €fuisse aperuisti, quantum mihi permutatus est pavor! Nec per-€mutatus modo, verum etiam nescio quo pacto non nihil sublevatus. €Dicas licet: leviusne tibi visum est filiae meae periculum quam €meum? Tibine ita visum, qui praefers Faustinam id tibi esse €quod lucem serenam, quod diem festum, quod spem propinquam, €quod votum impetratum, quod gaudium integrum, quod laudem €nobilem atque incolumem? Equidem ego quid mihi legenti litteras €tuas subvenerit scio; qua vero id ratione evenerit nescio; nescio, €inquam, cur magis ad tuum quam ad tuae filiae periculum conster-€natus sim; nisi forte, tametsi paria sint, graviora tamen videntur €quae ad aures prius accidunt. @@Quae denique huiusce rei ratio, tu facilius scias, qui de natura €et sensibus hominum scis amplius aliquid meliusque didicisti. Ego, €qui a meo magistro et parente Athenodoto ad exempla et imagines €quasdam rerum, quas ille $EI)KO/NAS& appellabat, apte animo conpre-€hendundas adcommodandasque mediocriter institutus sum, hanc €huiusce rei imaginem repperisse videor, cur meus translatus metus €levior sit mihi visus: simile solere evenire onus grave umero €gestantibus, cum illud onus in sinistrum ab dextro umero trans-€tulere, quamquam nihil de pondere deminutum sit, tamen ut oneris €translatio videatur etiam et elevatio. @@Nunc quoniam postrema parte epistulae tuae, qua meliuscule €iam valere Faustinam nuntiasti, omnem mihi prosus metum ac þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿ´¨Œ“ƒsollicitudinem depulisti, non alienum tempus videtur de meo ad-€versus te amore remissius aliquid tecum et liberalius fabulandi; €nam ferme metu magno et pavore relevatis conceditur ludere ali-€quid atque ineptire. Ego quanto opere te diligam, non minus de @1 €gravibus et seriis experimentis quam plerisque etiam frivolis sentio. €Quae aut cuius modi sint haec frivola indicabo. @@Si quando te "somno leni", ut poeta ait, "placidoque re-€vinctus" video in somnis, numquam est quin amplectar et exos-€culer: tum pro argumento cuiusque somni aut fleo ubertim aut €exulto laetitia aliqua et voluptate. Hoc unum ex Annalibus sump-€tum amoris mei argumentum poeticum et sane somniculosum. @@Accipe aliud rixatorium iam hoc et iurgiosum. Non numquam €ego te coram paucissimis ac familiarissimis meis gravioribus verbis €absentem insectatus sum: olim hoc cum tristior quam par erat €in coetum hominum progrederere, vel cum in theatro tu libros vel €in convivio lectitabas (nec ego dum tum theatris necdum conviviis €abstinebam), tum igitur ego te durum et intempestivum hominem, €odiosum etiam non numquam ira percitus appellabam. Quod si €quis alius eodem te convicio audiente me detrectaret, aequo animo €audire non poteram. Ita mihi facilius erat ipsum loqui quam alios €de te sequius quid dicere perpeti: ita ut Gratiam meam filiam faci-€lius ipse percusserim quam ab alio percuti viderim. @@Tertium de meis frivoleis addam. Scis ut in omnibus argen-€tariis mensulis perguleis taberneis protecteis vestibulis fenestris €usquequaque ubique imagines vestrae sint volgo propositae, male €illae quidem pictae pleraeque et crassa, lutea immo, Minerva €fictae scalptaeve; cum interim numquam tua imago tam dissimilis €ad oculos meos in itinere accidit, ut non ex ore meo excusserit €rictum osculei et somnum. @1 @@Nunc ut frivolis finem faciam et convertar ad serium, hae €litterae tuae cum primis indicio mihi fuerunt, quanto opere te €diligam, cum magis perturbatus sum ad tuum quam ad filiae tuae €periculum: cum alioqui te quidem mihi, filiam vero tuam etiam €tibi, ut par est, superstitem cupiam. Sed heus tu videbis ne de-€lator existas neve indicio pareas apud filiam, quasi vero ego te €quam illam magis diligam. Nam periculum est, ne ea re filia tua €commota, ut est gravis et prisca femina, poscenti mihi manus et €plantas ad saviandum ea causa iratior subtrahat aut gravatius €porrigat: cuius ego, dei boni, manus parvolas plantasque illas pin-€guiculas tum libentius exosculabor quam tuas cervices regias tuum-€que os probum et facetum.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@C. Aufidius animos tollit, arbitratum suum in caelum fert, €negat se hominem iustiorem, ne quid immoderatius dicam, ex €Umbria ullum alium Romam venisse. Quid quaeris? Iudicem se €quam oratorem volt laudari. Cum rideo, despicit; facile esse ait €oscitantem iudici assidere, ceterum quidem iudicare praeclarum €opus. Haec in me. Sed tamen negotium belle se dedit. Bene est: €gaudeo. @@Tuus adventus me cum bea[2t]2 tum sollicitat; cur beet, €nemo quaerat; quam ob rem sollicitet, ego me dius fidius fatebor €tibi. Nam quod scribendum dedisti, ne paululum quidem operae €ei, quamvis otiosus, dedi. Aristonis libri me hac tempestate bene €accipiunt atque idem habent male: cum docent meliora, tum scilicet €bene accipiunt: cum vero ostendunt, quantum ab his melioribus €ingenium meum relictum sit, nimis quam saepe erubescit disci-€pulus tuus sibique suscenset, quod viginti quinque natus annos €nihildum bonarum opinionum et puriorum rationum animo hau-€serim. Itaque poenas do, irascor, tristis sum, $ZHLOTUPW=&, cibo careo. @1 @@His nunc ego curis devinctus obsequium scribendi cotidie in €diem posterum protuli. Sed iam aliquid comminiscar; et quod €orator quidam Atticus Atheniensium contionem monebat 'non €numquam permittendum legibus dormire', libris Aristonis pro-€pitiatis paulisper quiescere concedam, meque ad istum histrionum €poetam totum convertam lecteis prius oratiunculeis Tullianeis. €Scribam autem alterutram partem, nam eadem de re diversa tueri €numquam prosus ita dormiet Aristo uti permittat. @@Vale mi optime et honestissime magister. Domina mea te €salutat. @1 °¯ôÿ@@@@{1IN. LIB. V EPISTULAR. €@@@@AD M. CAES. ET INVICEM}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Ad M. Caesarem libri V index}1 ‘@@@@Si quicquam nos amas €@@@@Ego te numquam satis €@@@@Miserere, un[2u]2m verbum €@@@@Cras me de hoc verbo €@@@@Quam fortis advenias €@@@@Fortes venimus €@@@@Sume cibum, domine €@@@@Sumpsi cibum €@@@@Si animus Faustinae €@@@@Et consilio tuo obsequor €@@@@At Hercule compleri tem €@@@@Nimis diu sollicitus €@@@@Mirifice ego quidem €@@@@In media incommoda €@@@@Adflictus sum labore €@@@@Fatigatio ista tua €@@@@Modo mihi Gratia €@@@@Possum satis pro re ista €@@@@Caietae substiti €@@@@Quantam tu mihi €@@@@Postquam profecti €@@@@Ludis tu quidem €@@@@Ego dies istos tales €@@@@Quom te salvom et €@@@@Modo mihi Victorinus €@@@@Caluit et hodie Faustina €@@@@Quo modo manseris €@@@@Noctem sine febri €@@@@Cervicum, domine €@@@@Cervicum dolores €@@@@Cum tibi etiam €@@@@Dolorem quidem €@@@@Gravissimo dolore €@@@@Doluisse te inguina €@@@@Patri tuo fac notum €@@@@Statim mi magister €@@@@Ego prodormivi €@@@@Quando id factum? €@@@@Vindemias laetas €@@@@In hortis vindemias €@@@@Ego adeo perscripsi @1 €@@@@Tardius tibi, domine €@@@@Dies mihi totus vacuus €@@@@Perendie, domine €@@@@Annum novom €@@@@Et ipse prospere sis €@@@@Et nunc sanus et €@@@@Et quaecumque mihi €@@@@Saenius Pompeianus €@@@@Pompeianus meritis €@@@@Si te in provincia €@@@@Arideus iste qui tibi €@@@@Utrum facit virsus €@@@@Reversus a convivio €@@@@Cholera usque eo €@@@@Post tempus te videre €@@@@Plurimos natales €@@@@Salvos esto nobis €@@@@Pueri dum e balneis €@@@@Auxisti curas mihi €@@@@Ipsa die qua proficisci €@@@@Nunc denique opto €@@@@Plantae, domine €@@@@Quom salubri tibi est €@@@@Ego gravissime €@@@@Cum haec scribas mihi €@@@@Decem tanta te amo €@@@@Et nos Gratiam €@@@@Tertius est dies, quod €@@@@Tu quoque intellegis €@@@@Fauces miseras €@@@@Tam habeo quod €@@@@Vexatus sum, domine €@@@@Egone ut studeam ¡Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Si quicquam nos amas, dormei per istas noctes, ut forti colore €in senatum venias et vehementi latere legas.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ego te numquam satis amabo: dormiam.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Miserere, unum verbum de oratione ablega et quaeso ne umquam €eo utaris: "dictionem" pro orationem. €@@Vale, domine, mea gloria immortalis. Matrem dominam saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) ‘@@Cras me de hoc verbo tibi, si admonueris, defendam. * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Quam fortis advenias]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Fortes venimus]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Sume cibum, domine]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Sumpsi cibum]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Si animus Faustinae]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Et consilio tuo obsequor]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2At Hercule compleri tem]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Nimis diu sollicitus]2 * * * €* * * @1  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Mirfice ego quidem]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2In media incommoda]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Adflictus sum labore]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Fatigatio ista tua]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Modo mihi Gratia]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Possum satis pro re ista]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@[2Caietae substiti]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘@@[2Quantam tu mihi]2 * * * €* * * in biduo nunc, si videtur, dentes adpri-€mamus tamen; et quo brevius iter sit tibi recenti morbo Caietae @1 €nos opperire. Facio delicias, quod ferme evenit quibus quod cupiunt €tandem in manu est: differunt afluunt gestiunt; ego vero etiam €fastidio omnia. @@Domina mater te salutat, quam ego hodie rogabo, ut ad me €Gratiam perducat, 'vel fumum', inquit, 'patriae' G[2r]2aius poeta. €@@Vale mi, omnia mea, magister. Amo me, quod te visurus sum.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Postquam profecti estis, genus dolore arreptus sum, verum þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿµ¨•‚ita modico, ut et ingrederer pedetemptim et vehiculo uterer. Hac €nocte vehementior dolor invasit, ita tamen ut iacens facile patiar, €nisi quid amplius ingruerit. Augustam tuam vexatam audio. Diis €equidem salutem eius commendo. €@@Vale, domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ludis tu quidem, at mihi peramplam anxietatem et summam €aegritudinem, dolorem et ignem flagrantissimum litteris his tuis €misisti, ne cenare, ne dormire, ne denique studere libeat. Verum €tu orationis hodiernae tuae habeas aliquod solacium; at ego quid €faciam, qui et auditionis omnem iam voluptatem consumpsei et €metuo, ne Lorium tardiuscule venias, et doleo quod interim doles? €@@Vale mi magister, cuius salus meam salutem inlibatam et in-€columem facit.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ego dies istos tales transegi: soror dolore muliebrium partium €ita correpta est repente, ut faciem horrendam viderim. Mater @1 €autem mea in ea trepidatione inprudens angulo parietis costam €inflixit; eo ictu graviter et se et nos adfecit. Ipse cum cubitum €irem, scorpionem in lecto offendi; occupavi tamen eum occidere €priusquam supra accumberem. Tu si rectius vales, est solacium. €Mater iam levior est deis volentibus. €@@Vale mi optime, dulcissime magister. Domina mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Quom te salvom et inlaesum dei praestiterunt, maximas deis €gratias ago. Te certum habeo, cum tua instituta reputo, haud per-€turbatum; ego, quamlibet vos sapientes me inrideatis, conster-€natus equidem sum. €@@Vale, domine dulcissime, et deis curae esto. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Modo mihi Victorinus indicat dominam tuam magis caluisse €quam heri. Gratia leviora omnia nuntiabat. Ego te idcirco non €vidi, quod ex gravidine sum inbecillus. Cras tamen mane domum €ad te veniam. Eadem, si tempestivom erit, etiam dominam visitabo.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Caluit et hodie Faustina, et quidem id ego magis hodie videor €mihi deprehendisse. Sed deis iuvantibus aequiorem animum mihi €facit ipsa, quod se tam obtemperanter nobis accommodat. @@Tu, si potuisses scilicet, venisses. Quod iam potes et quod €venturum promittis, delector, mi magister. €@@Vale mi iucundissime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Quo modo manseris, domine, scire cupio. Ego cervicum dolore €arreptus sum. Vale, domine. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Noctem sine febri videor transmisisse; cibum non invitus cepi, €nunc ago levissime. Nox quid ferat, cognoscemus. Sed, mi magister, @1 €cervicum dolore te arreptum quo animo didicerim, profecto ex €tua proxima sollicitudine metiris. €@@Vale mi iucundissime magister. Mater mea salutat te.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Cervicum, domine, dolore gravi sum correptus, de pede dolor €decessit. Vale, domine optime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Cervicum dolores si tertia quoque die remiserint, erit quod meam €redeuntem valetudinem maiorem in modum adiuvet, mi magister. €Lavi et hodie et ambulavi paulum, cibi paulo plus sumpsi nondum €tamen libente stomacho. €@@Vale mi iucundissime magister. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Quom tibi etiam tum cervices doluerint, quom mihei scriberes, €non possum aequo animo ferre neque sane volo aut debeo. Ego €autem iuvantibus votum tuum deis lavi hodie et cibi quantum €sat erat cepi; vino etiam libenter usus sum. €@@Vale mi iucundissime magister. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Dolores quidem cervicum nihil remiserunt, sed animo bene fuit €cum te balneo et vino libenter usum cognovi. Vale, domine. Do-€minam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Gravissimo dolore inguinis sum arreptus, quo omnis dolor a €dorso et lumbis incubuit. Vale, domine. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Doluisse te inguina cognosco, mi magister, et cum recordor, €quantam vexationem tibi iste dolor adferre soleat, gravissimam €sollicitudinem patior. Sed me levat quod spero illo spatio, quo @1 €perferebatur hoc nuntius, potuisse cedere fomentis et remediis €omnem illam vim doloris. @@Nos aestivos calores adhuc experimur, sed cum parvolae €nostrae, dixisse liceat, commode valeant, mera salubritate et verna €temperie frui nos existimamus. €@@Vale mi optime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Patri tuo fac notum de infirmitate mea. An me quoque scribere €ei debere putes, scribe mihi.  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) ‘@@Statim, mi magister, indicabo domino meo necessitatem huius €quietis tuae. Velim tamen et a te scribi. Vale mi optime et iucun-€dissime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Ego prodormivi. Materiam misi tibi: res seria est: Consul populi €Romani posita praetexta manicam induit, leonem inter iuvenes €quinquatribus percussit populo Romano spectante. Apud cen-€sores expostulat[2ur]2. $*DIASKEU/ASON, AU)/CHSON. €@@Vale, domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) ‘@@Quando id factum et an Romae? Num illud dicis in Albano €factum sub Domitiano? Praeterea in hac materia diutius la-€borandum est, ut factum credatur quam ut irascatur. $*)API/QANOS €$U(PO/QESIS& videtur mihi, quod plane %baluceis qualem petieram. €Rescribe statim de tempore. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Vindemias [2l]2aetas [2eas]2que quam firmissimo corpore agere €te, mi magister, opto. Me adlevant nuntii de domnula mea com-€modiora deis iuvantibus indicantes. Vale mi iucundissime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@In hortis vindemias ago. Commode valeo. Aegre tamen insisto €dolore digitorum in sinistro pede. Pro Faustina mane cotidie deos €appello; scio enim me pro tua salute optare ac precari. €@@Vale mi domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ego adeo perscripsi (tu mitte aliud quod scribam), sed li-€brarius meus non praesto fuit, qui transcriberet. Scripsi autem €non ex mea sententia, nam et festinavi et tua ista valetudo ali-€quantulum detrivit mihi. Sed veniam cras petam, cum mittam. @@Vale mi dulcissime magister. Domina mea mater salutem €tibi dicit. Nomen tribuni plebis, cui inposuit [2no]2tam Acilius €censor, quem scripsi, mitte mihi.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Tardius tibi, domine, rescribo; tardius enim libellum tuum €aperui, quoniam ad agendum ad forum ibam. Ego commodius me €habeo, tamen ulcusculum adhuc altius est. Vale domine dulcissime. €Dominam saluta. @@M. Lucilius tribunus pl. hominem liberum civem Romanum, €cum collegae mitti iuberent, adversus eorum sententiam ipsus €vi in carcerem compegit. Ob eam rem a censoribus notatur. Di-€vide primum causam, $EI)=TA EI)S E(KA/TERA TA\ ME/RH E)PIXEI/RHSON KAI\ €$KATHGORW=N KAI\ A)POLOGOU/MENOS. €@@Vale, domine, lux omnium tuorum. Matrem dominam saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Dies mihi totus vacuus erit. Si quid umquam me amasti, €hodie ama et uberem mi materiam mitte, oro et rogo $KAI\ A)NTIBOLW= €$KAI\ DE/OMAI KAI\& [2$I(&]2$KETEU/W.& In illa enim centumviralei non inveni €praeter $E)PIFWNH/MATA&. @@Vale optime magister. Domina mea te salutat. €@@Volebam aliquid, ubi clamari debeat, scribere. Fave mi et €quaere clamosam $U(PO/QESIN.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Perendie, domine, te videbo; sum enim adhuc a cubito et cer-€vice infirmus. Fer me, obsecro, nimia et ardua a te postulantem: €ita in animum meum induxi posse efficere quantum contenderis. €Nec deprecor quin me oderis, nisei quantum postulo perfeceris, €si, ut facis, animum et studium accommodaveris. €@@Vale, domine, anima mea mihi potior. Dominam matrem saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Annum novum faustum tibi et ad omnia, quae recte cupis, pros-€perum cum tibi tum domino nostro patri tuo et matri et uxori €et filiae ceterisque omnibus, quos merito diligis, precor. Metui ego €invalido adhuc corpore turbae et inpressioni me committere. Si €dei iuvabunt, perendie vos vota nuncupantis videbo. €@@Vale mi domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salut.& ‘@@Et ipse prospere sis ingressus annum! Omne votum tuum dei €tibi ad usum tuum, qui noster idem erit, devertant atque, ut €facis, pro amicis bene optes, ceteris bene velis. Quae pro me €precatus es, scio te precatum. @1 @@Quod turba cavisti, tibi et meae curae consuluisti. Quietius þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿµ¨®’‚idem fiet perendie, si dei d[2e]2nt. [2Gratia]2 tua officio functa €est. Nescio an [2domin]2am suam salutaverit. €@@Vale mi dulcissime magister. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Et nunc sanus et deinceps validus laetus compos omnium €votorum agas diem natalem, mi magister! Quae mea precatio €sollemnis semper auctior fit, quanto magis accedit et mihi firmitas €ad diligendum et aetas suavissimae familiaritatis nostrae. @@Vale mi magister iucundissime mihi. Mater mea te salutat. €Gratiae salutem dic ..................................  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘@@Quaecumque mihi precatus es, omnia in tua salute locata €sunt. Mihi sanitas, bona valetudo, laetitia, res prosperae meae ibi €sunt, cum tu corpore animo rumore tam incolumi uteris, tam carus €patri, tam dulcis matri, tam sanctus uxori, tam fratri bonus ac €benignus. Haec sunt quae me cum hac valetudine tamen cupientem €vitae faciunt. Absque te satis superque et aetatis et laboris et €artis et gloriae, dolorum vero et aegritudinum aliquanto plus quam €satis superque. @@Filiae meae iussu tuo osculum tuli: numquam mihi tam suavis €tamque saviata visa. €@@Dominam saluta, domine dulcissime. Vale et fer osculum ma-€tronae tuae.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Saenius Pompeianus in plurimis causis a me defensus, postquam €publicum Africae redemit, plurimis causis rem familiarem nostram €adiuvat. Commendo eum tibi, cum ratio eius a domino nostro patre €tuo tractabitur, benignitatem ingenitam tibi, quam omnibus ex @1 €more tuo tribuis, ut huic et mea commendatione et tua consuetudine €ductus inpertias. Vale domine dulcissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Rsc.& ‘@@Pompeianus meritis isdem, quibus te sibi conciliavit, me quo-€que promeruit. Quare cupio omnia ei ex indulgentia domini mei €patris obsecundare. Nam ea, quae tibi ex sententia procedunt, €gaudia sunt mea. @@Vale mi magister iucundissime. Faustina et parvolae nostrae €te salutant.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Si te in provincia, mi magister, adierit Themistocles quidam, qui €se Apollonio magistro meo dicat philosophiae cognitum, eum sese, €qui hac hieme Romam venerit et mihi voluntate magistri per €filium Apollonium sit demonstratus: ei tu, mi magister, velim quod €possis bene facias, bene suadeas. Nam ius et aequom omnibus €Asianeis erit apud te paratissimum, sed consilium, comitatem, €quaeque amicis sine ullo quoiusquam incommodo propria inpertire €fides ac religio proconsulis permittit, peto Themistocli libens im-€pertias. €@@Vale mi iucundissime magister. Rescripto nihil opus est.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Aridelus iste, qui tibi litteras meas reddit, a pueritia me curavit €a studio perdicum usque ad seria officia. Libertus vester est; €procurabit vobis industrie; est enim homo frugi et sobrius et acer €et diligens. Petit nunc procurationem ex forma suo loco ac iu-€[2st]2o tempore. Faveto ei, domine, quod poteris. Si formam non €cognosces hominis, ubi ad nomen Arideli ventum fuerit, memento €[2a]2 me tibi Aridelum commendatum. €@@Vale domine dulcissime. Dominam saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Utrum facti virtus ornaverit orationem, an oratio factum no-€bilissimum aequiperaverit, incertus sum. Certe quidem eiusdem €dicta, cuius illa facta. Sed et fratris tui oratio me delectavit, nam €et ornata fuit et cordata; et certum habeo eum minimum spatii €habuisse ad meditandum.  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) ‘@@Reversus a convivio patris libellum tuum accepi, dimisso iam, €ut cognosco, eo per quem fuerat allatus. Rescribo igitur vespera €multa quod tu legas die crastino. Orationem patris mei parem mate-€riae suae visam tibi nihil mirum est, mi magister. Fratris autem €mihi gratiarum actio eo laudabilior est, quo minus ad meditandum, €ut coniectas, habuit spatii. €@@Vale iucundissime mihi magister. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Cholera usque eo adflictus sum, ut vocem amitterem, singul-€tirem, suspirio tum a[2n]2gerer, postremo venae deficerent, sine €ullo pulsu venarum animo male fieret; denique conclamatus sum €a nostris; neque sensi aliquandiu: ne balneo quidem aut frigida €aut cibo recreandi me ac fovendi medicis tempus aut occasio data, €nisi post vesperam micularum minimum cum vino destillatum €gluttivi. Ita focilatus totus sum. Postea per continuum triduum €vocem non reciperavi. Sed nunc deis iuvantibus commodissime €valeo, facilius ambulo, clarius clamito; denique, si dei iuvabunt, €cras vehiculo vectari destino. Si facile silicem toleravero, quantum €pote ad te curram. Tum vixero, cum te videro. Ad VII kal. Roma €proficiscar, sei dei iuvabunt. @@Vale, domine dulcissime, desiderantissime, causa optima vitae €meae. Dominam saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Post tempus te videre cupiebam; quid tu censes post periculum? €quod suffugisse te, mi magister, iterum deis ago gratias lectis litteris €tuis, quae me rusum quasi renovant: cum commemorares quo in €loco fueris, consternarunt. Sed habeo te deis volentibus et, ut pro-€mittis, propediem videbo, et bene spero de bona longa valetudine. €@@Salutat te mater mea. Vale mi iucundissime magister  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Plurimos natales dies liberum tuorum prosperis tuis rebus €ut celebres parentibus gratus, populo acceptus, amicis probatus, €fortuna et genere et loco tuo dignus, omni vita mea redemisse €cupiam, non hac modo exigua vita, quae mihi superest, sed illa €etiam quam vixi, si quo modo in integrum redigi ac pro te tuisque €ac liberum tuorum commodis in solutum dependi potest. Si facile €ingredi possem, hic erat dies, quo cum primis conplecti te cuperem, €sed concedendum est pedibus scilicet, quando ipsi parum proce-€dunt. Ego de aquarum usu delibero. Si certius quid statuero, faciam €tibi notum. @@Vale mi domine dulcissime. Faustinam tuam meis verbeis €appella et gratulare et matronas nostras meo nomine exosculare, €sed, uti ego soleo, cum plantis illis et manibus. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Salvos esto nobis, salva sit tibi domus tua, salva nostra; quae, €si animum nostrum spectes, una est domus. Recte scio autem, €si vel difficulter ingredi posses, venturum te ad nos fuisse. Sed €venies saepe et tecum celebrabimus, si dei volent, omnia festa €nostra. €@@Vale mi magister iucundissime. Mater mea te salutat. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Pueri dum e balneis me sellula, ut adsolent, advehunt, inpru-€dentius ad ostium balnei fervens adflixerunt. Ita genum mihi €simul abrasum et ambustum est; postea etiam inguem ex €ulcere extitit. Visum medicis ut lectulo me tenerem. Hanc causam, €si tibi videbitur, etiam domino patri tuo indicabis, si tamen vide-€bitur. Etiam cras mihi adsistendum erit familiari. Hodierno igitur €otio et quiete labori me crastino praeparabo. Victorinus noster €aget, ne me acturum putes. €@@Vale, domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Auxisti curas mihi, quas opto quam primum releves sedatis €tibi doloribus genus et inguinis. Me autem infirmitas dominae €meae matris quiescere non sinit. Eo accedit adpropinquatio partus €Faustinae. Sed confidere dis debemus. €@@Vale mi magister iucundissime mihi. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Ipsa die qua proficisci destinabam, genus dolorem sensi. Spero €in paucis diebus me recte fore. Vale, domine optime. Dominam sa-€luta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo sal.& ‘@@Nunc denique opto, mi magister, iucundiora indices. Nam do-€luisse te in id tempus, quo mihi scribebas, litterae declarant. Haec €obambulans dictavi, nam eum motum in praesentia ratio corpus-€culei desiderabat. Vindemiarum autem gratiam nunc demum in-€tegram sentiam, cum tua valetudo placatior esse nobis coeperit. €@@Vale mi iucundissime magister. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Plantae, domine, dolore impedior. Ideo vos per istos dies non €salutavi. Vale, domine optime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Quom salubre tibi est facile progredi, tunc et nobis conspectus €tuus erit iucundus. Id ut quam primum eveniat et dolor plantae €quiescat, di iuvent. €@@Vale mi optime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Ego gravissime arreptus sum iterum ab altero inguine.  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) þ²´¸ÿï°°±ÿï‚ÁõòÃáåóÿïƒÆòïÿµ¨Â@@Quom haec scribas mihi, magister, credo intellegis sollicitissi-€mum me vota facere pro salute tua, cuius dis iuvantibus cito €compotes erimus. Vale mi magister iucundissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Decem tanta te amo. Filiam tuam vidi. Videor mihi te simul €et Faustinam infantes vidisse: tantum boni ex utriusque voltu €est commixtum. Decem tanta te amo. €@@Vale, domine dulcissime. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Et nos Gratiam, quod tui similis est, magis amamus. Facile ergo €intellegimus, quanta apud te sit filiolae nostrae conciliatrix si-€militudo utriusque nostri, et omnino quod eam vidisti est iucundum €mihi. €@@Vale mi optime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Tertius est dies, quod per noctem morsus ventris cum pro-€fluvio patior. Hac vero nocte ita sum vexatus, uti prodire non €potuerim, sed lectulo me teneam. Medici suadent balneo uti. €Multos nataleis tuos ut celebres a dis precatus sum. €@@Vale, domine. Dominam saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Tu quoque intellegis, mi magister, quid ego pro me optem: €sanum et validum te deinceps et hunc diem tuum sollemnem et €ceteros vel nobiscum vel nobis utique securis pro te quam diutissime €celebrare. @@Ceterum ego coniectavi statim fuisse eius modi aliquid, quam €ob rem te non viderim. Et, si dicendum est, delector potius talem €querellam corpusculi quam dolores aliquos intercessisse. Praeterea €de profluvio isto bene spero, nam etsi nunc te exhauserit, tamen dis €volentibus confido salubriter sponte provenisse alvum tibi verno €tempore, quom ali id consulto movent et machinantur. €@@Vale mi iucundissime magister. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Fauces miseras habeo, unde etiam calui per noctem. In genu €dolor est modicus. Vale, domine. Dominam saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Iam habeo quod primum et praecipu[2u]2m desiderabam: €desisse febriculam colligo ex litteris tuis. Nunc, mi magister, quod €ad fauces adtinet, brevi temperantia appelletur, et mihi adplenior €nuntius veniet. €@@Vale mi magister iucundissime mihi. Mater mea te salutat.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Vexatus sum, domine, nocte diffuso dolore per umerum et cu-€bitum et genu et talum. Denique id ipsum tibi mea manu scribere €non potui.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi magister optime& ‘@@Egone ut studeam, cum tu doleas, praesertim cum mea causa €doleas? Non me omnibus incommodis sponte ipse adflictem? Merito @1 €Hercule. Quis enim tibi alius dolorem genus, quem scribis nocte €proxuma auctum, quis alius eum suscitavit, nisi Centumcellae, €ne me dicam? Quid igitur faciam, qui nec te video et tanto an-€gore discrucior? Adde eo quod, etiam si libeat studere, iudicia €prohibent, quae, ut dicunt qui sciunt, dies totos eximent. Misi €tamen tibi hodiernam $GNW/MHN& et nudiustertianum locum communem. @@Heri totum diem in itinere adtrivimus. Hodie difficile est €ut praeter vespertinam $GNW/MHN& quicquam agi possit. Nocte, inquis, €tam longa dormis? Et dormire quidem possum, nam sum multi €somni; sed tantum frigoris est in cubiculo meo, ut manus vix ex-€seri possit. Sed re vera illa res maxime mihi animum a studiis €depulit, quod, dum nimium litteras amo, tibi incommodus apud €portum fui, ut res ostendit. Itaque valeant omnes Porci et Tulli €et Crispi, dum tu valeas et te vel sine libris firmum tamen videam. @@Vale praecipuum meum gaudium, magister dulcissime. Do-€mina mea te salutat. $*GNW/MAS& tres et locos communes mitte. @1 ï°°²ÿï‚ÁõòÉíðÿïƒÆòïÿ±¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Ad Antoninum Imperatorem Index}1 ‘@@@@Magistro meo. Bonum €@@@@Seni huic ut tua appel €@@@@Vidi pullos tuos quod €@@@@Vidi filios meos €@@@@Ante gestum post €@@@@Minus valui mi mag €@@@@Si ambulare iam €@@@@Festino mi magister €@@@@Non reticebo quid €@@@@Ego mi magister ¡Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Bonum annum, bonam salutem, bonam fortunam peto a €dis die mihi sollemni natali tuo, compotemque me voti fore con-€fido, nam quem sponte dei iuvisse volunt et dignum ope sua iu-€dicant, eum commendo benignitati eorum. Tu cum alia laetabilia, €mi magister, in tuo animo festo die agitabis, numerato apud te €qui te valde diligant; in iis primis hunc tuum discipulum ponito, €inibi dominum meum fratrem, $PA/QEI FILOU=NTA/S SE A)NQRW/POUS&. @@Vale et perennem multis annis bonam valetudinem, mi ma-€gister, obtine laetissimus incolumitate filiae nepotum generi. @@Nostra Faustina reficit sanitatem. Pullus noster Antoninus €aliquo lenius tussit. Quantum quisque in nidulo nostro iam sapit, €tantum pro te precatur. Iterum atque iterum ac porro in longam €senectam bene vale, iucundissime magister. Peto a te, sed impe-€tratum sit, ne te ob diem natalem Cornificiae Lorium vexes. Dis €volentibus Romae paucis diebus nos videbis. Sed post diem natalem €tuum, si me amas, nox quae sequitur fac iam placide quiescas €sine ullius instantis officii cogitatione. Hoc Antonino tuo da solli-€cite et vere petentei. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Augusto Fronto& ‘@@Seni huic et, ut tu appellas, magistro tuo bona salus bonus €annus bona fortuna res omnis bona, quae tu scribis, ea te mihi €ab dis die tibi sollemnissimo natali meo precatum: omnia mihi €ista in te tuoque fratre sita sunt, Antonine meo cordi dulcissime, €quos ego postquam cognovi meque vobis transdidi, nihil umquam €prae vobis dulcius habui neque habere possum; tametsi alios annos €totidem de integro quantum vixi vivam. Hoc igitur unum coniunc-€tis precibus ab deis precemur, uti vos incolumes et florentes et €rei p. familiaeque vestrae prospere potentes aetatem longam de-€gatis. Nec quicquam est praeterea, quod ego tantopere vel ab deis €vel a forte fortuna vel a vobis ipsis impetratum cupiam, quam €ut vestro conspectu et adfatu vestrisque tam iucundis litteris frui €quam mihi diutissime liceat; eique ego rei, sei fieri possit, repue-€rascere opto. @@Nam quod ad ceteras res alioqui adtinet, sat vitae est. €Video te, Antonine, principem tam egregium quam speravi; tam €iustum, tam innocentem quam spopondi; tam gratum populo €Romano et acceptum quam optavi; tam mei amantem quam ego €volui; tam disertum quam ipse voluisti. Nam ubi primum coepisti €rursum velle, nihil offuit interdum noluisse. Fieri etiam vos co-€tidie facundioreis video et exulto quasi adhuc magister. Nam €quom omnis virtutes vestras diligam et amplectar, fateor tamen €praecipuum me et proprium gaudium ex eloquentia vestra capere. €Itidem ut parentes, cum in voltu liberum oris sui lineamenta di-€noscunt, ita ego cum in orationibus vestris vestigia nostra[2e]2 €sectae animadverto, $GE/GHQE DE\ FRE/NA *LH/TW&: meis enim verbis €exprimere vim gaudi mei nequeo. @1 @@Nec te recordatio ista urgeat nec omnino angat, quod tibi €conscius es non perpetuam operam eloquentiae dedisse. Nam ita €res habet: qui magno ingenio praeditus recta via ad eloquentiam €a principio inductus atque institutus fuerit, tametsi interdum con-€cessarit aut restiterit, ubi primum progredei denuo et pergere visum €erit, coeptum illud iter confecerit setius fortasse aliquo, minus €tamen nihilo. Crede autem hoc mihi omnium hominum, quos ego €cognoverim, uberiore quam tu sis ingenio adfectum comperisse €me neminem; quod quidem ego magna cum lite Victorini nostri €et magna eius cum bile adiurare solebam, cum eum adspirare ad €pulchritudinem ingeni tui posse negarem. Tum ille meus Rusticus €Romanus, qui vitam suam pro unguiculo tuo libenter dediderit €atque devoverit, de ingenio tamen invitus et tristis aegre conce-€debat. @@Unum tibi periculum fuit, Antonine, idem quod omnibus €qui sublimi ingenio extiterunt, ne in verborum copia et pulchri-€tudine clauderes; quanto enim ampliores sententiae creantur, €tanto difficilius verbis vestiuntur; nec mediocriter laborandum €est ne procerae illae sententiae male sint amictae neve indecorius €cinctae neve sint seminudae. @@Meministin eius orationis tuae, quam vixdum pueritiam €egressus in senatu habuisti? in qua cum imagine utriculi ad exem-€plum adcommodandum usus esses, anxie verebare, ne parum pro €loci et ordinis dignitate $TH\N EI)KO/NA& usurpasses, meque primam illam €longiusculam ad te epistulam scripsisse qua id, quod res est, augu-þ²´¸ÿï°°²ÿï‚ÁõòÉíðÿïƒÆòïÿ±¢•†rabar, magni ingeni signum esse ad eius modi sententiarum pericula €audaciter adgredi, sed quod eo opus esset, tuo te studio et non €nulla nostra opera adsecuturum, ut digna tantis sententiis ver-€borum lumina parares; quod nunc vides provenisse et, quamquam €non semper ex summis opibus ad eloquentiam velificaris, tamen €sipharis et remis te tenuisse iter, atque ut primum vela pandere @1 €necessitas impulit, omnis eloquentiae studiosos ut lembos et ce-€locas facile praetervehi. @@Haec ut scriberem productus sum proxuma epistula tua, qua €scripsisti exolescere paulatim quaecumque didicisses; mihi autem €nunc cum maxime florere quae didicisti atque adolescere videntur. €An parum animadvertis, quanto studio quantoque favore et volup-€tate dicentem te audiat senatus populusque Romanus? Et spon-€deo, quanto saepius audierit, tanto flagrantius amabit, ita multa €et grata sunt ingeni et oris et vocis et facundiae tuae delenimenta. €Nimirum quisquam superiorum imperatorum (imperatoribus enim €te comparare malo, ne viventibus compararem) quisquam illorum €his figurationibus uteretur, quae Graeci schemata vocant? Ne lon-€gius repetam, vel proximo senatu, cum Cyzicenorum gravem causam €commemorares, ita orationem tuam figurasti, quam figuram Graeci €$PARA/LEIYIN& appellant, ut praetereundo tamen diceres et dicendo €tamen praeterires. In quo multa simul laudanda sunt: primum €hoc te doctissime perspexisse sociorum graves aerumnas non per-€petua neque recta aut prolixa oratione exaggerandas, indicandas €tamen esse inpensius, ut digni senatus misericordia et auxilio vide-€rentur; deinde ita breviter rem omnem atque ita valide elocutus €es, ut paucissimis verbis omnia, quae res posceret, continerentur, €ut non ocius aut vehementius terra urbem illam quam animos €audientium tua oratio moverit. Ecquid adgnoscis formam senten-€tiae Tullianae: ut non ocius aut vehementius terra urbem illam €quam animos audientium tua oratio moverit? 'Ut quisque amore €quempiam deperit, eius etiam naevolos saviatur'. @@Sed mihi crede amplissimum te iam tenere in eloquentia €locum brevique summum eius cacumen aditurum, locuturumque @1 €inde nobiscum de loco superiore, nec tantulo superiore, quanto €rostra foro et comitio excelsiora sunt, sed quanto altiores antemnae €sunt prora vel potius carina. Praecipue autem gaudeo te verba €non obvia arripere, sed optima quaerere. Hoc enim distat summus €orator a mediocribus, quod ceteri facile contenti sunt verbis bonis, €summus orator non est bonis contentus, si sint ulla meliora. @@Sed haec certo loco ac tempore pluribus vel scribemus ad €te vel coram conloquemur. Ut voluisti, domine, et ut valetudo €mea postulabat, domi mansi, tibique sum precatus, ut multos €dies natales liberum tuorum prospere celebres. Pullo nostro tussi-€culam sedaverit et dies clementior et nutrix eius, si cibis aptioribus €vescatur, omnia enim remedia atque omnis medelae fovendi in-€fantium faucibus in lacte sunt sitae. @@In oratione tua Cyzicena, cum deos precareris, "et si fas est, €obsecro" addidisti, quod ego me non memini legisse. Obsecrari €enim et resecrari populus aut iudices solebant' sed me forsitan €memoria fugerit: tu diligentius animadvertito. @@Me quoque tussicula vexat et manus dexterae dolor, medio-€cris quidem, sed qui a rescribenda longiore epistula inpedierit; €dictavi igitur. @@Quoniam mentio $PARALEI/YEWS& habita est, non omittam quin €te impertiam quod de figura ista studiosius animadverterim, €neque Graecorum oratorum neque Romanorum, quos ego legerim, €elegantius hac figura usum quemquam quam M. Porcium in ea €oratione, quae 'De sumptu suo' inscribitur, in quas ic ait: "Iussi €caudicem proferri, ubi mea oratio scripta erat de ea re, quod @1 €sponsionem feceram cum M. Cornelio. Tabulae prolatae: maiorum €bene facta perlecta; deinde quae ego pro re p. fecissem leguntur. €Ubi id utrumque perlectum est, deinde scriptum erat in oratione: €'Numquam ego pecuniam neque meam neque sociorum per am-€bitionem dilargitus sum.' 'Attat, noli noli [2s]2cribere', inquam, €'istud: nolunt audire'. Deinde recitavit: 'Numquam praefectos €per sociorum vestrorum oppida inposivi, qui eorum bona liberos €diriperent.' 'Istud quoque dele: nolunt audire; recita porro.' €'Numquam ego praedam neque quod de hostibus captum esset €neque manubias inter pauculos amicos meos divisi, ut illis eriperem €qui cepissent.' 'Istuc quoque dele: nihil [2e]2o minus volunt €dici; non opus est recitato.' 'Numquam ego evectionem datavi, €quo amici mei per symbolos pecunias magnas caperent'. 'Perge €istuc quoque uti cum maxime delere.' 'Numquam ego argentum €pro vino congiario inter apparitores atque amicos meos disdidi €neque eos malo publico divites feci.' 'Enim vero usque istuc ad €lignum dele.' Vide sis, quo loco re[2s]2 p. siet, uti quod rei p. €bene fecissem, unde gratiam capiebam, nunc idem illud memorare €non audeo, ne invidiae siet. Ita inductum est male facere inpoene, €bene facere non inpoene licere." @@Haec forma $PARALEI/YEWS& nova nec ab ullo alio, quod ego €sciam, usurpata est. Iubet enim legi tabulas et quod lectum sit, €iubet praeteriri. A te quoque novom factum, quod principium €orationis tuae figura ista exorsus es; sicut multa alia nova et €eximia facturum te in orationibus tuis certum habeo: ita egregio €ingenio natus es.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Antonino Aug. Fronto& ‘@@Vidi pullulos tuos, quod quidem libentissime in vita mea €viderim, tam simili facie tibi, ut nihil sit hoc simili similius. Feci €prorsus conpendium itineris Lorium usque, conpendium viae @1 €lubricae, compendium clivorum arduorum; tamen vidi te non €exadvorsum modo, sed locupletius, sive me ad dexteram sive ad €laevam convertissem. @@Sunt autem dis iuvantibus colore satis salubri, clamore forti. €Panem alter tenebat bene candidum, ut puer regius, alter autem €cibarium, plane ut a patre philosopho prognatus. Deos quaeso €sit salvus sator, salva sint sata, salva seges sit, quae tam similes €procreat. Nam etiam voculas quoque eorum audivi tam dulcis, €tam venustas, ut orationis tuae lepidum illum et liquidum sonum €nescio quo pacto in utriusque pipulo adgnoscerem. Iam tu igitur, €nisi caves, superbiorem aliquanto me experiere; habeo enim quos €pro te non oculeis modo amem, sed etiam auribus.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘@@Vidi filiolos meos, quom eos tu vidisti; vidi et te, cum litteras €tuas legerem. Oro te, mi magister, ama me ut amas; ama me sic €etiam quo modo istos parvolos nostros amas: nondum omne dixi €quod volo; ama me quo modo amasti. @@Haec ut scriberem, tuarum litterarum mira iucunditas pro-€duxit. Nam de elegantia quid dicam, nisi te Latine loqui, nos €ceteros neque Graece neque Latine? Domino meo fratri peto €scriptites. Valde volt ut hoc a te impetrem; desideria autem illius €intemperantem me et violentum faciunt. €@@Vale mi iucundissime magister. Nepotem tuum saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Augusto domino meo& ‘@@'Ante gestum, post relatum' aiunt qui tabulas sedulo con-€ficiunt. Idem verbum epistulae huic opportunum est, quae litteris €tuis nuper ad me scriptis nunc demum respondet. Causa morae @1 €fuit, quod, cum rescribere instituissem, quaedam menti meae se €offerebant non 'supino', ut dicitur, 'rostro' scribenda. Dein senatus €dies intercessit et in senatu labor eo gravior perceptus, quod cum €gaudio semul altius penetraverat, ita ut cum sole ventus. Nunc €haec epistula, quod non suo tempore praesto adfuerit, veniam €in relationibus usitatam poscit: 'ne fraudi sit'. @@Quom accepi litteras tuas, ita rescribere coeperam: 'Ama me €ut amas, inquis'. Huic verbo respondere paulo verbis pluribus in €animo est; prolixius enim rescribere tibi tempore illo solebam, quo €amatum te a me satis compertum tibi esse tute ostendis. Vide, €quaeso, ne temet ipse defrudes et detrimentum amoris ultro poscas: €amplius enim tanto amari te a me velim credas mihi, quanto omni-€bus in rebus potior est certus praesens fructus quam futuri spes €incerta. Egone qui indolem ingenii tui in germine etiam tum et €in herba et in flore dilexerim, nunc frugem ipsam maturae virtutis €nonne multo multoque amplius diligam? Tum ego stolidissimus þ²´¸ÿï°°²ÿï‚ÁõòÉíðÿïƒÆòïÿ±¥’ˆ‹habear agrestium omnium omniumque aratorum, si mihi cariora €sint sata messibus. @@Ego vero quae optavi quaeque vovi compos optatorum voto-€rumque meorum damnatus atque multatus sum: in eam multam €duplicatum amorem tuum defero, non, ut antiquitus multas in-€rogari mos fuit, mille minus dimidio. Assae nutricis est infantem €magis diligere quam adultum; suscensere etiam pubertati stulta @1 €nutrix solet, puerum de gremio sibi abductum et campo aut foro €traditum. Litteratores etiam isti discipulos suos, quoad puerilia €discunt et mercedem pendunt, magis diligunt. Ego quod ad curam €cultumque ingeniei tuei accessi, hunc te speravi fore qui nunc es; €in haec tua tempora amorem meum intendi. Lucebat in pueritia €tua virtus insita, lucebat etiam magis in adulescentia, sed ita ut €cum serenus dies inluculascit lumine incohato. Nunc iam virtus €integra orbe splendido exorta est et radiis disseminata; et tu me €ad pristinam illam mensuram luciscentis amoris tui revocas et €iubes matutina dilucula lucere meridie. Audi, quaeso, quanto €ampliore nunc sis virtute quam antea fueris, quo facilius credas, €quanto amplius amoris merearis et poscere desinas tantundem. @@Ut a pietate contendere te tibimet incipiam, obsequia erga €patrem tua pristina commemorabo, eaque cum praesentibus offi-€ciis comparabo. Quis ignorat, ubi pater tuus minus valeret, te iuxta €cum eo carere balneo, vino aqua etiam et cibo temet deducere €solitum? Nulla umquam te neque somni neque vigiliae neque €cibi [2neque itineris tua tempora habuisse, sed patris temporibus €servisse?]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo salutem&]2 ‘@@[2Minus valui, mi magister]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto domino meo&]2 ‘@@[2Si ambulare iam]2 * * * €* * * @1  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo salutem&]2 ‘@@[2Festino, mi magister]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto domino meo&]2 ‘@@[2Non reticebo quid]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo salutem&]2 ‘@@[2Ego, mi magister,]2 * * * €* * * @1 °¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM €@@@@LIB. II]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * abripere terrae, ut dicitur, immo cellae €filios. Tantam de thesauris Antonini pecuniam prodigei quam nescio €quae ista altilis alumna accipiat, unde nihil Egatheus acceperit. €Quanti vero rumores adversi, quantae querimoniae exorientur €bonis lege Falcidia distractis? Lineam istam famosam atque cele-€bratam ceteraque tantae pecuniae ornamenta quis emet? Tua uxor €si emerit, praedam invasisse et minimo aere eripuisse dicetur, eoque €minus ad eos, quibus legatum erat, pervenisse. An non emet haec €ornamenta Faustina? Quis igitur emet margarita, quae filiabus €tuis legata sunt? Iis margaritis collos filiarum tuarum despoliabis, €ut cuius tandem ingluvies turgida ornetur? @@An hereditas Matidiae a vobis non adibitur? Summo genere, €summis opibus nobilissima femina de vobis optime merita intestata €obierit? Ita prosus eveniet, ut cui funus publicum decreveris, ei €ademeris testamentum. Adhuc usque in omnibus causis iustum te €et gravem et sanctum iudicem exhibuisti: ab uxorisne tuae causa €prave iudicare inchoabis? Tum tu quidem ignem imitaberis, si €proximos ambures, longinquis lucebis.  Ÿóáÿ@@@@&7R&(&7escriptum&) &7magistro meo& ‘@@Ergo magister meus iam nobis et patronus erit? Equidem @1 €possum securus esse, cum duas res animo meo carissumas secutus €sim, rationem veram et sententiam tuam. Di velint ut semper, €quod agam, secundo iudicio tuo, mi magister, agam. @@Vides quid horae tibi rescribam. Nam post consultationem €amicorum in hoc tempus collegi sedulo ea, quae nos moverant, ut €domino meo perscriberem faceremque eum nobis in isto quoque €negotio praesentem. Tum demum $QARSH/SW TOI=S BEBOULEUME/NOIS&, cum €fuerint ab illo comprobata. Orationem, qua causam nostram de-€fendisti, Faustinae comfestim ostendam, et agam gratias ei, quod €mihi talis epistula tua legenda ex isto negotio nata est. Bone et €optime magister vale. @1 °¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM €@@@@LIB. III]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo&]2 ‘* * * €* * * tatem historiae aptam neque €illam moderationem orationi accommodatam; figuras etiam, quas €Graece $SXH/MATA& vocant, illum historiae, hunc orationi congruentes €adhibuisse; Sallustium antithetis honeste compositis usum: "alieni €adpetens, sui profusus; satis eloquentiae, sapientiae parum"; €paronomasia etiam non absurda nec frivola, sed proba et eleganti: €"simulator ac dissimulator"; Tullium vero commotissima et famili-€ari orationibus figura usum, quam scriptores artium $E)PANA/FORAN €vocant; Sallustius * * * iterata verba * * * . "Quis clarioribus viris €quodam tempore iucundior, quis turpioribus coniunctior? Quis €civis meliorum partium aliquando, quis taetrior hostis huic €civitati? Quis in voluptatibus inquinatior, quis in laboribus €patientior? Quis in rapacitate avarior, quis in largitione effusior?" €Et porro deinceps ab eodem isto verbo sententiae inchoantur. Si €videbitur, id quoque animadvertito et cum [2animo tuo co]2gitato, €an pro cetero ornatu ac tumultu medium illud inculpatum sit, €"cum omnibus communicare quod habebat"; nam mihi paulo hoc €volgatius et ieiunius videtur. @@Non .............. post illa Sallusti et Tulli de Catilina @1 €L. Anton........ utus ait, putabam ostendere: "........ praeter €veteranum .....re magna pars iuventutis sequebatur". Id ..... €hoc in sc..... tu faceres idem quod pictor qui numquam equom €pinge.....pro.............................................. €............................................... pingit. @@Iugurthae forma eius modi est: €@@"Qui ubi primum adolevit, pollens viribus, decora facie, sed €multo maxime ingenio validus, non se luxu neque inertiae cor-€rumpendum dedit, sed, uti mos gentis illius est, equitare, iaculari, €cursu cum aequalibus certare et, cum omnis gloria antiret, omni-€bus tamen carus esse. Ad hoc pleraque tempora in venando agere, €leonem atque alias feras primus aut in primis ferire; plurimum €facere, minimum ipse de se loqui." "Nam Iugurtha ut erat in-€pigro atque acri ingenio, ubi naturam P. Scipionis, qui tum €Romanis imperator erat, et morem hostium cognovit, multo €labore multaque cura, praeterea modestissime parendo et saepe €obviam eundo periculis in tantam claritudinem brevi pervenerat, €ut nostris vehementer carus, Numantinis maximo terrori esset. €Ac sane, quod difficillimum in primis est, et proelio strenuus erat €et bonus consilio, quorum alterum ex providentia timorem, alterum €ex audacia temeritatem adferre plerumque solet. Igitur imperator €omnis fere res asperas per Iugurtham agere, in amicis habere, €magis magisque eum in dies amplecti, quippe cuius neque con-€silium neque inceptum ullum frustra erat. Hoc accedebat muni-€ficentia animi atque ingenii sollertia, quibus rebus sibi multos €ex Romanis familiari amicitia coniunxerat. €@@Ea tempestate in exercitu nostro fuere complures novi atque @1 €nobiles, quibus divitiae bono honestoque potiores erant, factiosi €domi, potentes apud socios, clari magis quam honesti." @@Ne agrei quidem forma praetereunda: €@@"Mare saevum inportuosum; ager frugum fertilis, bonus pecori, €arbori infecundus; caelo terraque penuria aquarum. Genus ho-€minum salubri corpore, velox, patiens laborum; ac plerosque €senectus dissolvit, nisi qui ferro aut bestiis interiere, nam mor-€bus haud saepe quem superat; [2ad]2 h[2oc]2 malefici generis €plurima animalia." @@Tum illa persequitur non inscite: €@@"In regnum Adherbalis animum intendit. Ipse acer bellicosus; €at is, quem petebat, quietus inbellis, placido ingenio, opportunus €iniuriae, metuens magis quam metuendus." @@Hoc de cos. peritia: €@@"Nam in consule nostro multae bonaeque artes et animi et €corporis erant, quas omnis avaritia praepediebat; patiens laborum, €acri ingenio, satis providens, belli haud ignarus, firmissimus €contra pericula et invidias." @@Milites deinde corrupti: €@@"Imperatori exercitus traditur a Spurio Albino pro consule €iners, inbellis neque periculi neque laboris patiens, lingua quam €manu promptior, praedator ex sociis et ipse praeda hostium, þ²´¸ÿï°°²ÿï‚ÁõòÉíðÿïƒÆòïÿ³—…sine imperio et modestia habitus. Ita imperatori novo plus ex €malis moribus sollicitudinis quam ex copia militum auxilii aut €spei bonae accedebat." @@Effeminatio: @1 €@@"Nam Albinus Auli fratris exercitusque clade perculsus, post-€quam decreverat non egredi provincia, quantum temporis aesti-€vorum in imperio fuit, plerumque milites stativis castris habebat, €nisi cum odor aut pabuli egestas locum mutare subegerat. Sed €neque muniebantur neque more militari vigiliae deducebantur; €uti cuique libebat, ab signis aberat. Lixae permixti cum militi-€bus diu noctuque vagabantur et palantes agros vastare, villas €expugnare, pecoris et mancipiorum praedas certantes agere, €eaque mutare cum mercatoribus vino advecticio et aliis talibus; €praeterea frumentum datum publice vendere, panem in dies €mercari; postremo quaecumque dici aut fingi queunt ignaviae €luxuriaeque probra, ea in illo exercitu cuncta fuere et alia am-€plius. Sed in ea difficultate Metellum nec minus quam in rebus €hostilibus magnum et sapientem virum fuisse [2comperior]2; €tanta temperantia inter ambitionem saevitiamque moderatum; €namque edicto primum adiumenta ignaviae sustulisse: ne quis-€quam in castris panem aut alium cibum coctum venderet, ne lixae €exercitum ins[2equ]2erentur, ne miles hastatus aut gregarius in €agmine servum aut iumentum haberet; ceteris arte modum sta-€tuisse. Praeterea transversis itineribus cotidie castra movere, €iuxta ac si hostes adessent vallo atque fossa munire, vigilias €crebras ponere et eas ipse cum legatis circumire, item in agmine €in primis modo, modo postremis, saepe in medio adesse, ne quis-€piam ordine egrederetur, ut cum signis frequentes incederent, €miles cibum et arma portaret. Ita prohibendo a delictis magis €quam vindicando exercitum brevi confirmavit." @1 @@Tum forma Marii: €@@"Per idem tempus Uticae forte C. Mario per hostias dis suppli-€canti magna atque mirabilia portendi haruspex dixerat: proinde €quae animo agitabat, fretus deis ageret, fortunam quam saepissime €experiretur; cuncta prospere eventura. At illum iam antea con-€sulatus ingens cupido exagitabat, * * * €* * * [2con]2suetam duritiam et alia, €quae [2ceter]2i miserias voc[2a]2nt, voluptati habuisse, [2n]2isi €[2tam]2en res publica par[2iter atque]2 saevissimo im[2perio]2 €bene atque decore gest[2a]2." @@Sed forma ea [2im]2perato[2ris]2; perlege [2et vo]2lup-€taria: €@@"Sed in his erat Sempronia, quae multa saepe virilis audaciae €facinora commiserat. Haec mulier genere atque forma, praeterea €viro liberis satis fortunata fuit; litteris Graecis Latinis docta, €psallere saltare elegantius quam necesse probae, multa alia, quae €instrumenta luxuriae sunt. Sed ei cariora semper omnia quam €decus atque pudicitia fuit; pecuniae an famae minus parceret, €haud facile discerneres; libidine sic adcensa, ut saepius peteret €viros quam peteretur." @1 @@"Quis rebus permota civitas atque immutata urbis facies €erat. Ex summa laetitia lasciviaque, quae diuturna quies pepere-€rat, repente omnis tristitia invasit; festinare trepidare neque loco €neque homini cuiquam satis credere; neque bellum gerere neque €pacem habere, suo quisque metu pericula metiri. Ad hoc mulieres, €quibus rei publicae magnitudine belli timor insolitus incesserat, €[2ad]2f[2lic]2tar[2e]2 sese, manus supplices ad caelum tendere, €mise[2rari]2 pa[2rvo]2s liberos, rogitare [2om]2nia, omni ru-€mor[2e]2 pavere, adripere omn[2i]2a superbia atque deliciis €omissis, sibi patria[2e]2que dif[2f]2idere." @@Forma, qua flagitia disciplinae [2pl. de]2s[2cribuntur]2: €@@"Nam semper in civitate, quibus opes nullae sunt, bonis in-€vident, malos extollunt, vetera odere, nova exoptant, odio suarum €rerum mutari omnia student; turba atque seditionibus sine cura €aluntur, quoniam egestas facile s[2i]2ne damn[2o]2 habetur." €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * misisti * * * nonus sed * * * quem * * * sal * * *  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Orationes desiderat sibi dominus meus frater [2vel]2 a me vel €a te quam primum mitti. Sed ego malo, mi magister, tu mittas; €easque ut in promptu haberes, exemplaria, quae apud nos erant, €misi tibi. Ego mox alia conficiam, quae tibi capies. Hac oratione €fratri elaboranda mora intercedat. Ita mihi scripsit. €@@Vale mi dulcissime magister. Nepotem saluta. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Pro cetera erga me benivolentia tua fecisti, quod orationum, €quas frater tuus dominus noster desideraverat, mittendarum me €gratiam inire voluisti. Adiunxi ultro ego tertiam orationem pro €Demostrato Petiliano de qua illi scripsi: "Adiunxi", inquam, €"orationem pro Demostrato, quam cum primum fratri tuo obtuli, €didici ex eo Asclepiodotum, qui oratione ista compelletur, a te €non inprobari. Quod ubi primum comperi, curavi equidem abolere €orationem. Sed iam pervaserat in manus plurium quam ut abolere €possem. S[2ed]2 qui[2d f]2iat postea? Quid, inquam, fiat nisi €et Asclepiodotum, quia probasti, mihi quoque fieri amicissimum? €tam Hercule quam est Herodes summus nunc meus, quamquam €extet oratio?" €@@Vale mi domine dulcissime. Dominam et filiolos saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Has interea orationes mittito. In le[2gendo]2 duas delig[2am]2 €...................  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘* * * post * * * per * * * quid * * * ing * * * nus tibi et cud * * * €ter * * * non * * * potes * * * nondum * * * * * * aliqua in * * * tus €nisi * * * res * * * ad * * *  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘* * * ne * * * sum * * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo salutem&]2 ‘* * * ratum atque expeditum sit, mi magister, quam tua €clemens in officiis adversum te nostris interpretatio. Scribe igitur @1 €domino meo pollicenti tibi multas suas litteris comperisse te ex €me quae mandavit. Tum cetera adfectionis et comitatis tuae sub-€necte, mi magister, nam in litteris tuis, ut aequom est, adquiescit. @@Ego biduo isto, nisi quod nocturni somni cepi, nihil inter-€valli habui; quam ob rem nondum legere epistulam prolixiorem €domino meo a te scriptam potui, sed crastinam opportunitatem €avide prospicio. €@@Vale mi iucundissime magister. Nepotem saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘@@Quom salubritas ruris huius me delectaret, sentiebam non €mediocre illud mihi deesse, uti de tua quoque bona valetudine certus €essem, mi magister. Id uti suppleas, deos oro. Rusticatio autem €nostra $META\ POLITEI/A&[2$S&]2 prorsus negotium illud est veitae togatae. €Quid quaeris? Hanc ipsam epistulam paululum me porgere non €sinunt instantes curae, quarum vacatio noctis demum aliqua parte €contingit. @@Vale mi iucundissime magister. €@@Ciceronis epistulas si forte electas totas vel dimidiatas habes, €inpertias, vel mone, quas potissimum legendas mihi censeas ad €facultatem sermonis fovendam.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo& ‘@@Quinctus hic dies est ut correptus sum dolore membrorum €omnium, praecipue autem cervicum et inguinum. @@Memini me excerpsisse ex Ciceronis epistulis ea dumtaxat, €quibus inesset aliqua de eloquentia vel philosophia vel de re p. €disputatio; praeterea si quid elegantius aut verbo notabili dictum €videretur, excerpsi. Quae in usu meo ad manum erant excerpta €misi tibi. Tres libros, duos ad Brutum, unum ad Axium describi €iubebis, si quid rei esse videbitur, et remittes mihi, nam exemplares €eorum excerptorum nullos feci. Omnes autem Ciceronis epistulas @1 €legendas censeo, mea sententia vel magis quam omnis eius orationes: €epistulis Ciceronis nihil est perfectius.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Fronto& ‘@@Q....a visum quanta sollicitudine tu e... eum ... istud tuo €quo ............ deis ....... de.noa...or. non tan........ €exploras ita diligentia isqun.n... a te nova et ei........ horae €inveni ..... * * * €* * * €* * * @1 °¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM €@@@@LIB. IIII]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * lio paululum et ex Ciceronis oratione, sed €quasi furtim, certe quidem raptim: tantum instat aliud ex alio €curarum, quom interim requies una librum in manus sumere. €Nam parvolae nostrae nunc apud Matidiam in oppido hospitantur; €igitur vespera ad me ventitare non possunt propter aurae rigorem. @@Vale mi domine magister. Dominus meus frater et filiae cum þ²´¸ÿï°°²ÿï‚ÁõòÉíðÿïƒÆòïÿ´’‚sua matre, cuius prae ......... per ..........avis ex animo €tibi salutem dicunt. @@Mitte mihi aliquid, quod tibi disertissimum videatur, quod €legam, vel tuum aut Catonis aut Ciceronis aut Sallustii aut Gracchi €aut poetae alicuius, $XRH/|ZW GA\R A)NAPAU/LHS&, et maxime hoc genus, €quae me lectio extollat et diffundat $E)K TW=N KATEILHFUIW=N FRONTI/DWN&; €etiam si qua Lucretii aut Enni excerpta habes $EU)/FWNA A(DRA/& et €sic ubi $H)/QOUS E)MFA/SEIS&.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Antonino Aug. Fronto& ‘@@Ne ego post homines natos et locutos omnium facundissimus €habear, cum tu, M. Aureli, mea scripta lectitas et probas et €lucrativa tua in tantis negotiis tempora meis quoque orationibus €legendis occupare non inutile tibi arbitraris nec infructuosum. @@Quod sive amore inductus etiam ingenio meo delectaris, €beatissimus equidem sum, quod tibi tam sum carus, ut esse videar €etiam disertus; sive ita censes atque ita iudicio tuo et animi sen-€tentia decernis, mihi quoque iam disertus iure videbor, quoniam €videar tibi. @1 @@Quod vero patris tui laudes a me in senatu designato et inito €consulatu meo dictas legisti libenter, minime miror. Namque tu €Parthos etiam et Hiberos sua lingua patrem tuum laudantis pro €summis oratoribus audias. Nec meam orationem, sed patris tui €virtutem miratus es, nec laudatoris verba, sed laudati facta lau-€dasti. @@De tuis etiam laudibus, quas in senatu eadem illa die protuli, €ita sentias velim: tunc in te eximiam indolem fuisse, nunc summam €virtutem; frugem tunc in segete florentem, nunc messem perfectam €et horreo conditam. Sperabam tunc, habeo nunc: spes in rem con-€vertit. @@Quod autem mitti a me tibi postulasti acceptis * * * €* * * €* * * €* * * €* * * @1 ï°°³ÿï‚ÖåòÿïƒÆòïÿ±¯ôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS AD VERUM IMP. ET INVICEM LIB. I]2}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * nostro, Calpurnium dico, contentio est, €quem ego facile et omnibus spectantibus et et, si spectaveris, €teste revincam, Pyladem magistro suo istum tanto meliorem esse, €quanto sit Apolausto similior. Sed quod sine ioco dicatur, iube €Valerium istum Antonium dare mihi libellum, uti rescriptione €quoque nostra gratia sententiae nostrae fiat. @@Epistulam tuam summa cum voluptate et solita cum admi-€ratione legi. Vale, mi magister, Vero tuo dulcissime et carissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Est quod ego tecum graviter conquerar, mi magister, et €quidem uti querellam dolor superet, quod ego te tanto post inter-€vallo neque complexus neque adfatus sim, cum et in palatium veneris €et postquam ego a domino meo fratre vixdum discesseram. Equidem €multum fratrem meum obiurgavi, cur me non revocavit, neque €culpam abnuere ausus est. Quantum, oro te, fuit ante mihi signi-€ficare te ad fratrem meum [2venturum]2 esse, velle me quoque €visere, postremo redire me iubere, uti confabularemur? Quid enim, €si me hodie domum arcessas, nonne omnibus omissis lubens cur-€ram? Qui quidem aegerrime tulerim, quod non cotidie ad te €commeem. Quin gravissimum stationis nostrae id esse arbitrer, €quod veniendi ad te adeo * * * solus * * * ad te curissem. @@Nunc oro saltem dum mi * * * conte * * * quom discurris €autumno * * * tument quin te * * * exter * * * lis expectem. €@@Vale mi magister, Vero tuo carissime et humanissime.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Vero Augusto& ‘@@Quod heri, cum in palatium vestri visendi causa venissem, @1 €non [2te vise]2rim, non mea culpa evenisse ostendam paulo post. €Quod ........ libens scienti animo .............. persolvissem, €hau[2dqua]2quam me paeniteret. Fuit .... fuit ............. €.... familiaribus litteris mecum expostulares. Neque tanto opere €gauderem, sei, cum ad te venissem, summo cum honore a te appel-€latus essem, quam nunc gaudeo tanto me iurgio desideratum. €Namque tu pro tua persingulari humanitate omnes nostri ordinis €viros, ubi praesto adsunt, honorifice adfaris, non omnes magno €opere requiris absentes. Haec denique seria causa est, in qua malim €te mihi graviter irasci quam libenter ignoscere. [2Ir]2asceris enim €quales re vera desiderantius desiderasti. A quibus autem aversus €fueris, neque [2i]2ra[2s]2ceris neque desiderabis, si amare de-€sieris. Enimvero cum tu tuusque frater in tantis opibus locati, €tanta multitudine omnium generum omniumque ordinum, in quos €amorem vestrum dispergitis, circumfusi, mihi quoque partem a-€moris vestri non nullam impertiatis, quid me facere oportet, cuius €spes opesque [2o]2mnes [2in v]2obis sunt s[2olis]2 sitae? Non €ei tum pectus meum * * * quid * * * aut ubi illos mihi ante * * * €praestare possim quam ut vos illis anteponam. Sic enim pro-€fecto merebor, ut vos quoque illos mihi anteponatis. @@Sed ne diutius defensionem meam differam, nulla, ut dixi, €mea culpa accidit, ut te non convenirem. Nam ex hortis ego redii €Romam ante diem quintum kal. April. diluculo, ut [2sem]2per €illa, si possem, die longo post tempore %comsuero%. Sed eo..... €.......................................................... @1 €.......................................................... €.......................................................... €......... est .... nae ego pergerem .... ut facerem? 'Satin €salve' ut percontarer? an ut complecterer? an ut exoscularer? an €ut confabularer? an ego quarto post mense lacrimas vestras spec-€tatum measque ostentatum venirem? Quid igitur postero die feci? €Non sum ausus neque fratri tuo neque tibi scribere me ad vos esse €venturum, sed ad libertum vestrum Charilam perscripsi his, si €recte memini, verbis: [2$*)=ARA&]2 $SH/MERON EU)/KAIRO/N E)STIN A)FIKE/SQAI ME €$PRO\S AU)TOU/S; SU/ MOI DH/LWSON W(SANEI\ E)/MFRWN KA)MOI\ FI/LOS: KA)MOI/ SE €$OPE& ... o..ni ego in Palatium * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Vero Augusto&]2 ‘* * * percontatum an videre me posset; €postquam respondi posse, succidaneum sibi Tranquillum nostrum €paravit, quem etiam cenae succidaneum paraverat. Mea parum €refert, quis me de caris tibi amicis diligat, nisi quod prior ratio €est eius, qui minus est nostri fastidiosus. Ego ................ €dem................leo................ cerem. Nam is quo-€que ex tempore eum vidit. Invenit autem me Tranquillus, cum €frigeret, etiam nunc devetantem, sed minus a.... uua ...... €.......... dinitat.. tantas ori... ago quanta Tranquilli in-€dustriae, qui nisi sciret quanto opere me diligeres, voluntarium €hoc negotium sibi numquam expetisset. @1 °¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS AD VERUM IMPERATOREM €@@@@AURELIUM CAESAREM}1 ¡Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Vero Aug. sal.& ‘@@Iam iam, imperator, esto erga me ut voles utque tuus animus €feret; vel tu me neglegito vel etiam spernito, nihil denique honoris €inpertito, [2in]2 postremis, si videbitur, habeto. Nihil est ita durum €aut ita iniurium, quod [2me]2 facere adversum, si maxime velis, €possis, quin ego ex te gaudiis amplissimis abundem. @@Virtutes tuas bellicas et militaria facinora tua atque consulta €me nunc laudare tu forsitan putes. Quibus ego rebus, tametsi €sunt pulcherrimae in rem publicam imperiumque populi Romani, €optimae amplissimae, tam iis ego rebus laetandis virilem cum €ceteris portionem voluptatis capio. Ex eloquentia autem tua, €quam scriptis ad senatum litteris declarasti, ego iam hic triumpho. @@Recepi recepi habeoque teneoque omnem abs te cumulatam €parem gratiam: possum iam de vita laeto animo excedere magno €operae meae pretio percepto magnoque monumento ad aeternam €gloriam relicto. Magistrum me tuum fuisse aut sciunt omnes homines €aut opinantur aut vobis credunt. Quod equidem parcius mihimet €adrogarem, nisi vos ultro praedicaretis: [2id]2 quoniam [2vos €praedicatis]2, ego nequeo negare. @@Bellicae igitur tuae laudis et adoriae multos habes administros €multaque armatorum milia undique gentium accita victoriam tibi €adnituntur et adiuvant, eloquentiae vir[2tus]2, ausim dicere, @1 €meo ductu, Caesar, meoque auspicio parta est. * * * €* * * €* * * * * * spolia * * * et Parthorum prompte et graviter €respondisti. Scilicet hoc te a centurionibus vel primipilaribus, ele-€gantissimis altercatoribus, didicisse? Dausara et Nicephorum et €Artaxata ductu auspicioque tuo armis capta sunt, sed arcem muni-€tam et invictam et inexpugnabilem, quae in fratris tui pectore þ²´¸ÿï°°³ÿï‚ÖåòÿïƒÆòïÿ²•†sita est, adnomen Armeniaci quod recusaverat sumendum, quis €alius quam tu aut quibus aliis tu quam eloquentiae copiis adortus €es? Comitem tibi ad impetrandum adscisti exercitum, sed loquentem €exercitum oratione pugnantem. In ea tu parte litterarum tuarum, €ut fratrem amantem decuit, sententiis magis crebris et dulcibus €usus es et verba modulatius collocasti; quae cum legerem (in senatu €enim per valetudinem non potui adesse), cum eloquentia tua €fratrem tuum urgeri viderem, ita eum tacitis cogitationibus meis €compellabam: Quid hoc rei est, Antonine? Nam tibi video nomen €quod recusaveras accipiendum esse et de sententia decedendum. €Quid nunc meae, quid philosophorum litterae agunt? Litteris mili-€tis vincimur. Ecquid autem pulchre scripsisse videtur? Num quod €verbum insolens aut intempestivum? Aut num ego tibi videor €'gloriosum militem' erudisse? Quin, quod votis omnibus expetisti, €habes fratrem fortem, "virum bonum dicendi peritum": eadem €enim dicit ille quae tu, sed ea minus multis ille quam tu. @@Cum maxime haec ego mecum agitabam, orationi tuae suc-€cessit Antonini oratio, di boni, quam pulchra, quam vera multa! @1 €Plane dicta omnia et verba delenifica pietate et fide et amore et €desiderio delibuta. Quid ....... inter duos ambos meos, petito-€remne an unde peteretur magis laudarem? Antoninus erat quom €imperio obsequens, tu autem, Luci, cum obsequio eras prae amore €imperiosus. Eas ego orationes ambas cum dextra laevaque manu €mea gestarem, amplior mihi et ornatior videbar daduchis Eleu-€sinae faces gestantibus et regibus sceptra tenentibus et quinde-€cimviris libros adeuntibus; deosque patrios ita comprecatus €sum: Hammo Iuppiter ..... * * * deorum etiam partim elo-€quentes se quam tacitos coli maluerunt * * * contumacia €ego * * * sint * * * pervicacibus eloquentia incutiatur. Ne fulmen €quidem aeque terreret nisi cum tonitru caderet. Ea ipsa to-€nandi potestas non Diti patri neque Neptuno neque dis ceteris, €sed imperatori summo Iovi tradita est, ut fragoribus nubium et €sonoribus procellarum, velut quibusdam caelestibus vocibus, altis-€simum imperium a contemptu vindicaret. @@Igitur si verum imperatorem generis humani quaeritis, elo-€quentia vestra imperat, eloquentia mentibus dominatur. Ea €metum incutit, amorem conciliat, industriam excitat, inpudentiam €extinguit, virtutem cohortatur, vitia comfutat, suadet, mulcet, @1 €docet, consolatur. Denique provoco audacter et condicione vetere: €omittite eloquentiam et imperate; orationes in senatu habere €omittite et Armeniam subigite. Alii quoque duces ante vos Ar-€meniam subegerunt, sed una meHercules tua epistula, una tui €fratris de te tuisque virtutibus oratio nobilior ad gloriam et ad €posteros celebratior erit quam plerique principum triumphi. Ven-€tidius ille, postquam Parthos fudit fugavitque, ad victoriam suam €praedicandam orationem a G. Sallustio mutuatus est, et Nerva €facta sua in senatu verbis rogaticiis commendavit. Item plerique €ante parentes vestros prope modum infantes et elingues principes €fuerunt, qui de rebus militiae a se gestis nihil magis loqui possent €quam galeae loquuntur. @@Postquam res p. a magistratibus annuis ad G. Caesarem €et mox ad Augustum tralata est, Caesari quidem facultatem di-€cendi video imperator[2iam]2 fuisse, Augustum vero saeculi re-€sid[2ui]2 elegantia et Latinae linguae etiam tum integro lepore €potius quam dicendi ubertate praeditum puto. Post Augustum €non nihil reliquiarum iam et vietarum et tabescentium Tiberio €illi superfuisse. Imperatores autem deinceps ad Vespasianum usque €eius modi omnes ut non minus verborum puderet quam pigeret €morum et misereret facinorum. @@Quod quis dicat: 'Non enim didicerant', cur ergo imperabant? €Aut imperarent gestu censeo ut histriones, aut nutu ut muti, aut €per interpretem ut barbari. Quis eorum oratione sua populum aut €senatum adfari, quis edictum, quis epistulam suismet verbis com-€ponere potuit? Quasi phrenitis morbus quibus implicitus est, aliena €eloquentes imperitabant; ut tibiae sine ore alieno mutae erant. @1 @@Imperium autem non potestatis tantum modo vocabulum €sed etiam orationis est. Quippe vis imperandi iubendo vetando-€que exercetur. Nisi bene facta laudet, nisi perperam gesta repre-€hendat, nisi hortetur ad virtutem, nisi a vitiis deterreat, nomen €suum deserat et imperator frustra appelletur * * * * * * partum subdere nefarium, falsam pugnam deferre mili-€tare flagitium, testimonium falsum dicere capital visum est. * * * * * * scilicet de facundiae mulo taceo: lyrae impar appel-€latur * * * apparem, non darem deus emem ....... €at allatum est. @@Plerisque etiam indignis paternus [2lo]2cus imperi[2um]2 €per manus detulit; hau[2d s]2ec[2us]2 quam pullis, quibus omnia €generis insignia ab ovo iam insita sunt, cristae et pluma et cantus €et vigiliae, regum pueris in utero matris summa iam potestas €destinata est: opstetricis manu imperium adipis[2cuntur]2 ....... €C.....tus......agria est cere............h.................. €l..................patus r.............rum................ €pli.cc.........d.......... priorem nemo ................... €.....l................erses................m Ex............ €..tiam ............... centa .............. paratus non ... €..... aquilae et ........................ non si ....... @@Insidiis saepe aliorum et coniurationibus ademptum aliis €imperium ad alios delatum scimus. Sed neque inventa eloquentia €potest adimi neque morte adempta in alium transferri. @1 @@Tecum frater tuus iuste probatis facta Romuli * * * €* * * €* * * * * * Sallustius ........ €.......................................................... €vellet, Cicero autem modulatius. Vos u[2t]2riusque gratiam €sectantes me[2am]2 moder[2ant]2is viam v[2a]2ditis. @@Ex[2s]2tant epistulae utraque lingua partim ab ipsis ducibus €conscriptae, partim a scriptoribus historiarum vel annalium com-€positae, ut illa Thucydidi nobilissima Niciae ducis epistula ex €Sicilia missa; item apud C. Sallustium ad Arsacen regem Mithri-€datis auxilium inplorantis litterae criminosae et Cn. Pompei ad €senatum de stipendio litterae graves et Adherbalis apud Cirtas @1 €ast[2u o]2bsessi invidiosae litterae; verum omnes, uti res postu-€labat, breves nec ullam rerum gestarum expeditionem continen-€tes. In hunc autem modum, quo scripsisti tu, extant Catuli litterae, €quibus res a se iacturis atque damnis sane gestas at lauro merendas €histo[2rici exe]2mplo exposuit; ve[2rum]2 turgent elate [2p]2ro-€lata teneris prope [2v]2erbis. Historia tamen potius splendide €perscribenda; si ad senatum scriberetur, etiam caute. Pollio €As[2ini]2os iubilatus Consiliorum suorum si in formam epistulae €contulisset, necessario brevius et expeditius et densius (si quod €interdum respondit inornatius), scripsisset melius. @@Tuae litterae et eloquentes sunt ut oratoris, strenuae ut €ducis, graves ut ad senatum, ut de re militari non redundantes. €Nam neque * * * eius * * * de * * * brevitatis * * * coartatis * * * fuit. €Quis imperator quid ad senatum [2quom]2 debet loqui, epistulam €scriberet? Eaque tibi * * * cultas * * * de quibus scribendum erat cum €* * * dum * * * se denique cum iam .... vita sicut prius quamquam €prov * * * ad populum [2di]2cere et crim * * * quod * * * vos * * * ignaro €et inermi exercitu insup[2er]2 aut * * * meo non ipse * * * vel quod €* * * nostros * * * nolui * * * aperire acerbareque iterum * * * vel quod €Sohaemo potius quam Vologaeso regnum Armeniae dedisset; aut €quod Pacorum regno privasset; nonne oration[2e hu]2ius modi €explicarei vis ut Nepos de re Numantina epistulam eo minore de €bello innectit: "Undique viri e nationibus adducti Hispaniae ade-€rant operam gestantes" * * * scriptae * * * @1 €* * * €* * * €* * * @@Ego hac re * * * vi cum * * * ubi * * * eos aput * * * rum * * * abelo €* * * viso * * * neque officii obses * * * quam philosopham * * * cioni potes €in isto que * * * altius non * * * cae * * * here * * * nihil * * * ent * * * ercet €* * * quidem * * * sumpsit se * * * modo fata decorare valeat, quae hinc €quadamtenus magis minusve depicta sint: ut principio ingredien-þ²´¸ÿï°°³ÿï‚ÖåòÿïƒÆòïÿ²˜“†dum, ut post principia ordo hastandus, ubi gravis per ballistam €urguendum, ubi salubribus argumentis res redintegranda, ubi €gravioribus comfligendum, ubi immissis habenis eloquentia per-€cursandum, quando orationi finiendae receptui canendum. @@Etiam Viriathus, etiam Spartacus belli scientes et manu €prompti fuere. Sed enim omnes universos quicumque post Romam €conditam oratores extiterunt, illos etiam quos in Bruto Cicero €eloquentiae civitate gregatim donavit, si numerare velis, vix tre-€centorum numerum conplebis, quom ex una Fabiorum familia €trecenti milites fortissimi pro patria dimicantes uno die occubue-€rint. Non gentium multa milia sub pellibus * * * unum etiam * * * €vium quem tu prae * * * @1 €* * * €* * * frustra sed ad * * * us fidei commemoratae. Ceteros ars ac * * * €das re * * * ac me * * * opes * * * quo * * * coniu * * * binos egenum memi-€nisse. @@His te consiliis, imperator, a prima pueritia tua non circus €profecto nec lorica sed libri et litterarum disciplinae inbuebant. €Cum multa eius modi consiliosa exempla in historiis et in orati-€onibus lectitares, ad rem militarem magistra eloquentia usus es. @@Exercitus tibi traditus erat luxuria et lascivia et otio diutino €corruptus. Milites Antiochiae adsidue plaudere histrionibus con-€sueti, saepius in nemore vicinae ganeae quam sub signis habiti. €Equi incuria horridi, equites volsi; raro brachium aut crus militum €hirsutum. Ad hoc vestiti melius quam armati, adeo ut vir gravis €et veteris disciplinae Laelianus Pontius loricas partim eorum digi-€tis primoribus scinderet, equos pulvillis instratos animadverteret; €iussu eius cornicula consecta, a sedilibus equitum pluma quasi €anseribus devolsa. Pauci militum equum sublimitus insilire, ceteri €aegre calce genu poplite repere; haud multi vibrantis hastas, pars €maior sine vi et vigore tamquam lan[2c]2eas iacere. Alea in €castris frequens, somnus pernox aut in vino vigilia. @@Huiusce modi milites quibus imperiis contineres et ad frugem €atque industriam converteres, nonne te Hannibalis duritia, Afri- @1 €cani disciplina, Metelli exempla historiis perscripta docuerunt? €Ipsum hoc tuum a te diu[2ti]2na prudentia consultum, quod non €ante signis conlatis manum cum hostibus conseruisti quam levibus €proeliis et minutis victoriis militem imbueres, nonne Cato docuit, €orator idem et imperator summus? Ipsa subieci Catonis verba, €in quibus consiliorum tuorum expressa vestigia cerneres: "Interea €unamquamque turmam manipulum cohortem temptabam, quid €facere possent; proeliis levibus spectabam cuius modi quisque €esset; si quis strenue fecerat, donabam honeste, ut alii idem €vellent facere, atque in contione verbis multis laudabam. Interea €aliquot [2p]2au[2ca]2 castra feci, sed ubi anni tempus venit, €castra hiberna" * * * €* * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * rio correcta vel in tempore provisa vel €celeriter curata vel sedulo instructa, praedicare ipsa apud te super-€sedi. Da verecundiae veniam, si urgentibus curis praepeditus ne-€gotia in manibus praeversus sum speque tuae erga me benignissi-€mae facilitatis interim in scribendo cessavi. Fiduciae amoris ig-€noscito, si piguit consilia me singularum rerum forsitan in dies @1 €mutanda sub incerto adhuc exitu dubia existimatione perscribere. €Causam quaeso tam iustae cunctationis accipias. Cur igitur aliis €quam tibi saepius? Ut breviter absolvam: quoniam quidem, nisi €ita facerem, illi irascerentur, tu ignosceres; illi tacerent, tu flagi-€tares; illis officium officio repensabam, tibi amorem pro amore €debeam. An velles ad te quoque me litteras invitum querentem €festinantem, quia necesse erat potius quam quia libebat, darem? €Cur autem, inquies, non libebat? Quia nequedum quicquam eius €modi effectum erat, ut te luberet ad gaudii societatem vocare. €Curarum vero, quae me dies noctesque miserrimum habuere et €prope ad desperationem summae rei perduxere, facere participem €hominem carissimum et quem semper laetum esse cuperem, fateor €non lubebat. Nec enim illud lubebat, aliud dolere, aliud loqui. €Simulare Lucium quicquam adversum Frontonem, a quo ego €prius multo simplicitatem verumque amorem quam loquendi polite €disciplinam didicisse me praedico! Equidem pacto quoque, quod €inter nos iam pridem intercessit, satis me ad veniam impetrandam €paratum esse arbitror. Denique quamquam mihi lacessitus a me €saepius numquam tamen rescripsisses, dolebam Hercules sed pacti €memoriam non suscensebam. @@Postremo quid plura, ne potius defendere me quam orare te €videar? Peccavi fateor; adversus quem minime decuit, etiam id €fateor. Sed tu melior esto. Satis poenarum lui, primum in eo ipso €quod peccasse me sentio; mox quod tantis terris disiunctus, qui €te in vestigio exorare potuissem, tot interea mensibus dum meas €litteras accipis, dum ego tuas recipio, cura discruciabor. Adhibeo €tibi deprecatores humanitatem ipsam, nam et delinquere €humanum est et hominis maxime proprium [2ignoscere]2 * * * @1 €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Magistro meo&]2 ‘* * * illi suis litteris subdiderunt. Ea vero quae €post meam profectionem gesta sunt, ex litteris a[2d]2 me scriptis, €a negotio cuique praepositis ducibus cognosces. Earum exemplaria €Sallustius noster, nunc Fulvianus, dabit. Ego vero, ut et consilio-€rum meorum rationes commemorare possis, meas quoque litteras, €quibus quidquid gerendum esset demonstratur, mittam tibi. €Quod si picturas quoque quasdam desideraveris, poteris a Ful-€viano accipere. Equidem quo magis te quasi in rem praesentem €inducerem, mandavi Cassio Avidio Martioque Vero commentarios €quosdam mihi facerent, quos tibi mittam, ex quibus et mores ho-€minum et sensum eorum cognosces. Quod si me quoque voles ali-€quem commentarium facere, designa mihi qualem velis faciam et €ut iubes faciam. Quidvis enim subire paratus sum, dum a te res €nostrae inlustrentur. Plane non contempseris et orationes ad se-€natum et adlocutiones nostras ad exercitum. Mittam tibi et ser-€mones meos cum barbaris habitos; multum haec tibi conferent. @@Unam rem volo non quidem demonstrare discipulus magistro, €sed existimandam dare. Circa causas et initia belli diu commo-€raberis, et etiam ea quae nobis absentibus male gesta sunt. Tarde €ad nostra venies. Porro necessarium puto, quanto ante meum ad-€ventum superiores Parthi fuerint, dilucere, ut quantum nos egeri-€mus appareat. An igitur debeas, quo modo $PENTHKONTAETI/AN €$*QOUKUDI/DHS& explicuit, illa omnia corripere, an vero paulo altius €dicere, nec tamen ita ut mox nostra dispandere, ipse dispicies. @@In summa meae res gestae tantae sunt, quantae sunt scilicet, €quoiquoi modi sunt: tantae autem videbuntur, quantas tu eas €videri voles.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Vero Augusto& ‘@@Quamquam me diu cum ista valetudine vivere iam pridem pigeat @1 €taedeatque, tamen ubi te tanta gloria per virtutem parta reducem €videro, neque in cassum vixero neque invitus quantum vitae dabi-€tur vivam. €@@Vale, domine desiderantissime. Socrum et liberos vestros saluta.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Quidni ego gaudium tuum mihi repraesentaverim, mi magister €carissime? Equidem videre me et arte complecti et multum exos-€culari videor mihi toto * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Vero Augusto&]2 ‘* * * animi mei perturbatione non possem. Sed €acceptis litteris tuis ea re iam primum bona spes mihi ostentata €est, quod tua manu scripseras; deinde quod post apstinentiam tri-€dui et sanguinem satis strenue et prompte demissum, liberatum €esse te periculo inpendentis valetudinis nuntiabas. Respiravi igitur €et revalui et apud omnis foculos aras lucos sacros arbores sacratas €(nam rure agebam) supplicavi. Et nunc expecto cognoscere ex €tuis litteris, quantum mediei isti dies promoverint ad vires refi-€ciendas. Enim vero nunc maiore multo cura diligentiaque opus €est, ut paulatim temet compleas, nec properes ad detrimenta €virium resarcienda. Nam id quidem omnium opinione compertum €et traditum est sanguinem, ubi abundet, incursim detrahendum, €postea pedetemptim esse reparandum. @@Fac, oro te et obsecro, domine, quod tuo egregio ingenio €decet, temperes et reparcas et modificeris desideriis omnibus, quae þ²´¸ÿï°°³ÿï‚ÖåòÿïƒÆòïÿ²¦’ƒnunc acriora solito et procaciora existere necesse est post apsti-€nentiam, qua necessario in tempore usus es. @@Fratrem dominum saluta, quem salvom habebis, si tu salvus €eris. Vale, domine dulcissime. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Vero Augusto domino meo& ‘@@Quanta et quam vetus familiaritas mihi intercedat cum Gavio €Claro, meminisse te, domine, arbitror. Ita saepe de eo apud te ex €animi mei sententia sum fabulatus. Nec ab re esse puto memorem €te tamen admonere. @@A prima aetate sua me curavit Gavius Clarus familiariter €non modo iis officiis, quibus senator aetate et loco minor maiorem €gradu atque natu senatorem probe colit ac promeretur; sed pau-€latim amicitia nostra eo processit ut neque illum pigeret neque €me puderet ea illum oboedire mihi, quae clientes, quae liberti €fideles ac laboriosi obsequuntur; nulla hoc aut mea insolentia aut €illius adulatione, sed mutua caritas nostra et amor verus ademit €utrique nostrum in officiis moderandis omnem detrectationem. @@Quid ego memorem negotia in foro nostra minima maxima-€que ab eo curata? Aut domi quod uspiam recte clausum aut op-€signatum aut curatum aut confectum quid vellem, me uni huic €mandasse et concredidisse? @@Sed quod alumnus meus aegre toleraret, valetudini meae €curandae ita semper studuit, tantam omni tempore etiam operam €dedit, ut excubaret etiam aegro mihi et, ubi meis ego uti manibus €per valetudinem non possem, manu sua cibos ad os meum adferret. €Postremo, si quid humanitus absente Victorino et domino fratre €meo mihi accidisset, huic iusta corpori meo curanda mandavi. €Praesentibus etiam illis ab hoc potissimum corpus meum contrec-€tari volui, quo minus doloris ad fratrem et generum meum ex €contactu u[2llo]2 corporis mei perveniret. @@Haec mihi cum Gavio Claro iura sunt. Iam ego, si res €familiaris mihi largior esset, ne quid ad senatoris munia facile €toleranda deesset, omni ope subvenirem neque [2umqu]2am ego €huius negotii causa eum trans mare proficisci paterer. Nunc et €nostrae res haud copiosae et huius paupertas artior me compu- @1 €lerunt ut eum invitum expellerem in Suriam ad legata, quae ei €in testamento hominis amicissimi obvenerunt, persequenda. @@Quae paupertas Claro meo nulla ipsius culpa optigit, sed €neque paterna ulla neque materna bona fruenda percepit: eaque €fine heres patri fuit, ut creditoribus paternis aegre satis faceret. €Ceterum parsimonia et officiis et frugalitate onera quaestoria et €aedilicia et praetoria perfunctus est. Cui quidem per apsentiam €eius divus pater vester sumptum praeturae de fisco vestro cum €expendisset, ubi preimum in urbem Clarus reconciliata sibi vale-€tudine rediit, omne fisco vestro persolvit. @@Nihil isto homine officiosius est, nihil modestius, nihil vere-€cundius. Liberalis etiam, si quid mihi credis, et in tanta tenuitate, €quantum res patitur, largus. Simplicitas, castitas, veritas, fides €Romana plane, $FILOSTORGI/A& vero nescio an Romana; quippe qui €nihil minus in tota mea vita Romae repperi quam hominem sincere €$FILO/STORGON&: ut putem, quia reapse nemo sit Romae $FILO/STORGOS&, €ne nomen quidem huic virtuti esse Romanum. @@Hunc tibi, domine, quantis possum precibus commendo. Si €umquam me amasti sive amaturus umquam es, hunc a me fidei €tuae atque opi traditum tuearis peto. Quaeras fortasse quid pro €eo * * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Vero Augusto domino meo&]2 ‘* * * desideretur is honor, quo pariter quisque €expetit, si quid honoris aliis impertitum videat. Probasti me lau-€dastique consilium, neque tamen triduo amplius vel quadriduo id €a te optinere potuisti, ut mihi verbo 'salutem' responderes; sed €ita excogitasti: primum me intromitti in cubiculum iubebas, ita €sine cuiusquam invidia osculum dabas, credo ita quom animo tuo €reputans, mihi cui curam cultumque tradidisses oris atque ora- @1 €tionis tuae, ius [2quo]2que osculi habendum omnisque eloquenti-€[2ae]2 magistros sui lege fructum cape[2re]2 sa..... in vocis €aditu locato. Morem denique saviandi arbitror honori eloquentiae €datum. Nam cur os potius salutantes ori admovemus quam oculos €oculis aut frontes frontibus aut, quibus plurimum valemus, manus €manibus, nisi quod honorem orationi impertimus? Muta denique €animalia oratione carentia etiam osculis carent. Hunc ego honorem €mihi a te habitum [2t]2axo maximo et gravissimo pondere. @@Plurima praeterea tua erga me summo cum meo honore et €dicta et facta percepi. Quotiens tu me manibus tuis sustinuisti, €adlevasti aegre adsurgentem aut difficile progredientem per vale-€tudinem corporis paene portasti? Quam hilari voltu semper et €pla[2cato tu nos]2adfatus es? Quam libenter conseruisti sermonem, €quam diu produxisti, quam invitus terminasti! Quae ego pro €maximis duco. Sicut in extis inspicienti diffis[2s]2a plerumque €minima et tenuissima maximas prosperitates significant deque €formicarum et apicularum ostentis res maximae portenduntur, €item vel minimis et levissimis ab uno et vero principe habitis of-€ficii et bonae volentiae signis significari arbitror ea quae amplissima €inter homines et exoptatissima sunt, amor honorque. Igitur €quaecumque a domino meo tuo fratre petenda fuerunt, per te €petita atque impetrata omnia malui.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Vero Augusto& ‘@@Fatigatum me valetudine diutina et praeter solitum gravi €ac gravissimis etiam luctibus paene continuis adflictum, nam in @1 €paucissimis mensibus et uxorem carissimam et nepotem trimulum €amisi, sed his plerisque me malis perculsum, relevatum tamen €aliquantum fateor, quod te meminisse nostri et quaedam nostra €desiderasse cognovi. Misi igitur quae dominus meus frater tuus €litteris tuis admonitus mittenda censuit. Adiunxi praeterea ora-€tionem pro Demostrato, quam cum fratri tuo primum optuli, €didici ex eo Asclepiodotum, qui oratione ista compelletur, a te non €improbari. Quod ego ubi comperi, cupivi equidem abolere orationem, €sed iam pervaserat in manus plurium quam ut abolere possem. Quid €igit[2ur q]2uid igitur, inquam, probabis? Asclepiodotum, cum €a te probetur, mihi quoque fieri amicissimum, tam Hercule quam €est Herodes summus nunc meus, quamquam extet oratio. @@Egit praeterea mecum frater tuus inpense, quod ego multo €inpensius adgredi cupio, et ubi primum commentarium miseris, €adgrediar ex summis voluntatis opibus, nam de facultate tute €videbis, qui me idoneum censuisti.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Certum esse te, mi magister carissime, etiam si reticeam, nihil €dubito, quantae mihi acerbitatis sit tua omnis vel minima tristitia. €Enim vero cum et uxorem per tot annos caram et nepotem dul-€cissimum paene simul amiseris maximam miser[2icordiam]2 .... €.......................................................... €...................................................... per-€nostique graviora mala quam ut magistrum doctis dictis consolari €audeam; sed patris est pectus amoris pietatisque plenum effundere €* * * delibera * * * @@Nunc ad reliqua litterarum tuarum convertar delectatus * * * €ua th * * * mem * * * in grav * * * rit * * * veri * * * quid [2or]2as, mi €magister? * * * nisi qui * * * a me munus aut no * * * mus defendisset, €qua si deficis * * * quid aliud ego doctior quicquam aut expeto aut €somnio * * * fratris acta et scripta cum inedit[2is]2 aliis fratris ad-€quisita trans[2mittam]2 * * * €* * * @1 ï°°´ÿï‚ÁõòÅìïñÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1CORPUS EPISTULARUM ACEPHALUM AD M. €@@@@ANTONINUM IMP. SCRIPTARUM}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * hoc * * * €* * * [2in]2genio discrepanti €iuberesne me niti contra naturam adverso, quod aiunt, flumine? €Quid, si quis postularet, ut Phidias ludicra a[2u]2t Canachus €deum [2sim]2ulacra fi[2ng]2eret, aut Calamis lepturga aut €Polycletus chirurga? Quid, si Parrhasium versicolora pingere iube-€ret aut Apellen unicolora aut Nealcen magnifica aut Protogenen €minuta aut Nician obscura aut Dionysium inlustria aut lascivia €Euphranorem aut Pausiam t[2ristiti]2a sa[2tura]2? @@In poetis [2aut]2em quis ignorat ut gracilis sit Lucilius, €Albucius aridus, sublimis Lucretius, mediocris Pacuvius, inae-€qualis Accius, Ennius multiformis? Historiam quoque scripsere @1 €Sallustius structe, Pictor incondite, Claudius lepide, Antias in-þ²´¸ÿï°°´ÿï‚ÁõòÅìïñÿïƒÆòïÿ¡’…venuste, Seisenna longinque, verbis Cato multiiugis, Coelius sin-€gulis. Contionatur autem Cato infeste, Gracchus turbulente, €Tullius copiose. Iam in iudiciis saevit idem Cato, triumphat €Cicero, tumultuatur Gracchus, Calvus rixatur. @@Sed haec exempla fortas[2se]2 contemnas. Quid? Philoso-€phi ipsi nonne diverso genere orationis usi sunt? Zeno ad do-€cendum planissimus, Socrates ad coarguendum captiosissimus, €Diogenes ad exprobrandum promptissimus, Heraclitus obscurus €involvere omnia, Pythagora mirificus clandestinis signis sancire €omnia, Clitomachus anceps in dubium vocare omnia. Quidnam €igitur agerent isti ipsi sapientissimi viri, si de suo quisque more €atque instituto deducerentur? Socrates ne coargueret, Zeno ne €disceptaret, Diogenes ne increparet, ne quid Pythagora sanciret, €ne quid Heraclitus absconderet, ne quid Clitomachus ambigeret? @@Sed ne in prima ista parte diutius quam epistulae modus postulat €commoremur, tempus est de verbis primum quid censeas conside-€rare. Dic sodes hoc mihi, utrumne, tametsi sine ullo labore ac €studio meo verba mihi elegantiora ultro o[2c]2cur[2re]2rent, €spernenda censes ac repudianda? An cum labore quidem et studio €investigare verba elegantia prohibes, eadem vero, si ultro, si ini-€ussu atque invocatu meo venerint, ut Menelaum ad epulas quidem, €recipi iubes? Nam istud quidem vetare durum prosus atque in-€humanum est: consimile ut si ab hospite, qui te Falerno accipiat, €quod rure eius natum domi superfiat, Cretense postules vel Sa-€guntinum, quod, malum!, foris quaerendum sibi atque mercandum @1 €sit. Quid .................................................. €.......................................................... €.......................................................... €.......................................... Haud igitur in-€dicarent ea si ............................................ €........................................................ €........................................................ €............... Quid nostra memoria Euphrates, Dio, Timo-€crates, Athenodotus? Quid horum magister Musonius? Nonne €summa facundia praediti neque minus sapientiae quam eloquentiae €gloria incluti exstiterunt? An tu ........... consulto verbis €usum ..................................................... €........................................... ne pallium quidem €sordibus obsitum candido et pure lauto praetulisset. Nisi forte €eum tu arbitrare claudum quoque consulto factum et servum €consulto natum. Quid igitur est? Tam facile ille * * * €* * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * [2verborum loca]2, gradus, €pondera, aetates dignitatesque dinoscere ne in oratione praepostere €ut in temulento ac perturbato convivio conlocentur; quae ratio €sit verba geminandi et interdum trigeminandi, non numquam €quadriplicia, saepe quinquies aut eo amplius superlata ponendi; @1 €ne frustra neve temere verborum strues acerventur, sed ut certo €ac sollerti termino uniantur. @@Post ista omnia investigata examinata distincta finita cog-€nita, verborum omnium, ut ita dixerim, [2de]2 populo, sicut in €bello ubi opus sit legionem conscribere, non tantum voluntarios €legimus, sed etiam latentis militari aetate conquirimus, ita ubi €verborum praesidiis opus sit, non voluntariis tantum quae ultro €obvenerint utemur, sed latentia eliciemus atque ad imperandum €indagabimus. @@Hic illud etiam, ut ego arbitror, scite a nobis conventum, €quibus rationibus verba quaerantur, ut non hiantes oscitantesque €expectemus, quando verbum ultro in linguam quasi palladium de €caelo defluat; sed ut regiones verborum et saltus noverimus ut, €ubi quaesitis opus sit, ut per viam potius ad vestigandum quam €invio progrediamur. @@Certa igitur loca sunt a vobis * * * €* * * €* * * @1 * * * [2dis]2-€cendae exercendaeque sapientiae; tertiam autem hanc speciem €rei dico ac negotiis solam terminatam, se [2q]2uasi contentam. €Hac officiorum partitione, si tamen aut ille verum aiebat aut €ego olim audita memoria retineo, ut prima homini ad sapientiam €tendenti sint [2moli]2menta quae ad vitam salutemque pertinent €[2conservandam]2. Igitur et prandere et lavari et ungui et cetera €eius modi munera sunt sapientis officia, quamquam neque in bal-€neis quisquam sapientia * * * neque ut circa * * * ad mensam €cenarit, prandio comeso sapientiam ructarit * * * si ederis * * * €nisi vixeris. @@Quid igitur istic admonendus es? Ne tin * * * hoc * * * pran-€dio et mensa situm existimes. Non est sapientiae negotium vesci; €sed sine vita, quae cibo constat, nulla sapientia, studia nulla esse €possunt. Nunc * * * vides igitur * * * officia .................. €.......................................................... €.......................................................... €At non aeque sequentia officia, quae sunt qualitati cuiusque ac- @1 €commodata, possunt omnium esse communia. Aliud prandium €gubernatori commune et aliud pugili de integris tegoribus; aliud €prandendi tempus, alia lavatio, alius somnus, alia pervigilatio. @@Considera igitur an in hac secunda ratione officiorum conti-€neatur eloquentiae studium. Nam Caesarum est in senatu quae €e re sunt suadere, populum de plerisque negotiis in concione appel-€lare, ius iniustum corrigere, per orbem terrae litteras missitare, €reges exterarum gentium compellare, sociorum culpas edictis coer-€cere, bene facta laudare, seditiosos compescere, feroces territare. €Omnia ista profecto verbis sunt ac litteris agenda. Non excoles €igitur id quod tibi totiens tantisque in rebus videas magno usui €futurum? An nihil referre arbitraris qualibus verbis agas, quae non €nisi verbis agi possunt? Erras, si putas pari auctoritate in senatu €fore Thersitae verbis expromptam sententiam et Menelai aut Ulixi €orationem, quorum Homerus et vultus in agendo et habitus et €status et voces [2ca]2noras ac modulationum eloquentiae genera €diversa nondum * * * * * * €* * * @1 €* * * €* * * €fuisse Croesum et Solonem, Periandrum et Polycraten, Alcibiaden €denique et Socraten. @@Quis dubitat sapientem ab insipiente vel praecipue consilio €et delectu rerum et opinione discerni, ut, si sit optio atque electio €divitiarum atque egestatis, quamquam utraque et malitia et vir-€tute careant, tamen electionem laude et culpa non carere? Pro-€prium namque sapientis officium est recte eligere neque perperam €vel postponere vel anteferre. @@Si me interroges concupiscamne bonam valetudinem, ab-€nuam equidem, si sim philosophus: nihil est enim fas concupiscere €sapienti aut adpetere, quod fors fuat an frustra concupiscat; nec €quicquam, quod in manu fortunae situm videat, concupiscet. €Tamen si necessario sit altera res eligenda, Achillei potius pernici-€tatem eligam quam debilitatem Philoctetae. Simile igitur in €eloquentia servandum: non opere nimio concupiscas igitur nec €opere nimio aversere; tum si eligendum sit, longe longeque elo-€quentiam infantiae praeferas. @@Audivi te non numquam ita dicentem: 'at enim cum aliquid @1 €pulchrius elocutus sum, placeo mihi ideoque eloquentiam fugio.' €Quin tu potius illud corrigis ac mederis, ne placeas tibi, non ut €id, propter quod places, repudies? Nam ut nunc facis, alibi tu €medicamenta obligas. Quid tandem? Si tibi placebis quod iuste €iudicaris, iustitiam repudiabis? Si placebis tibi pio aliquo cultu €parentis, pietatem spernabere? Places tibi cum facundus: igitur €verbera te; quid facundiam verberas? @@Tametsi Plato ita diceret itaque te compellaret: 'O iuvenis, €periculosa est tibi praepropera placendi fuga: novissimum nam-€que homini sapientiam colenti amiculum est gloriae cupido; id €novissime exuitur.' Ipsi ipsi, inquam, Platoni in novissimum usque €vitae finem gloria amiculum erit. @@Illud etiam audisse me memini, pleraque sapientes viros €(id inest scitis mentis atque consultis) habere debere, quorum €interdum usu abstineant; itemque interdum non nulla in usu €habere debere, quae dogmatis improbent; neque ubique rationem €sapientiae rectam et usum vitae necessarium congruere. @@Fac te, Caesar, ad sapientiam Cleanthis aut Zenonis posse €pertingere, ingratiis tamen tibi purpureum pallium erit sumendum, þ²´¸ÿï°°´ÿï‚ÁõòÅìïñÿïƒÆòïÿ¢˜Žƒnon pallium soloci lana. Purpureo * * * €* * * @1 €* * * €* * * €* * * * * * immortales seirint comitium et rostra et tribunalia €Catonis et Gracchi et Ciceronis orationibus celebrata hoc potissi-€mum saeculo conticiscere? Orbem terrae, quem vocalem acceperis, €mutum a te fieri? Si linguam quis uni homini exsecet, immanis €habeatur; eloquentia[2m]2 humano generi exsecari mediocre €facinus putas? Non hunc adnumeras Tereo aut Lycurgo? Qui €Lycurgus quid tandem mali facinoris admisit quam vites amputavit? €Multis profecto gentibus ac nationibus profuisset vinum undique €gentium exterminatum. Tamen Lycurgus poenas caesarum vitium €luit. Quare metuendam censeo divinitus poenam eloquentiae exter-€minatae. Nam vinea in unius tutela dei sita; eloquentiam vero €multi in caelo diligunt: Minerva orationis magistra, Mercurius €nuntiis praeditus, Apollo paeanum auctor, Liber dithyramborum €cognitor, Fauni vaticinantium incitatores, magistra Homeri Calli-€opa, magister Enni Homerus et Somnus. @@Tum si studium philosophiae in rebus esset solis occupatum, €minus mirarer, quod tanto opere verba contemneres. Discere te @1 €autem ceratinas et soritas et pseudomenus, verba contorta et €fidicularia, neglegere vero cultum orationis et gravitatem et maie-€statem et gratiam et nitorem, hoc indicat loqui te quam eloqui €malle, murmurare potius et friguttire quam clangere. Diodori €tu et Alexini verba verbis Platonis et Xenophontis et Antisthenis €anteponis, ut si quis histrioni studiosus Tasurci gestu potius quam €Roscii uteretur; ut si in natando, si aeque liceret, ranam potius €quam delphinos aemulari mallet, coturnicum potius pinnis €breviculis quam aquilarum maiestate volitare? @@Ubi illud acumen tuum? Ubi suptilitas? Evigila et adtende, €quid cupiat ipse Chrysippus. Num contentus est docere, rem osten-€dere, definire, explanare? Non est contentus: verum auget in €quantum potest, exaggerat, praemunit, iterat, differt, recurrit, €interrogat, describit, dividit, personas fingit, orationem suam alii €accommodat: $TAU=TA D' E)STI\N AU)/CEIN, DIASKEUA/ZEIN, E)CERGA/ZESQAI, PA/LIN €$LE/GEIN, E)PANAFE/REIN, PARA/PTEIN, PROSW&[2$PO&]2$POIEI=N. @@Videsne ab eo paene omnia oratorum arma tractari? Igitur €si ipse Chrysippus his utendum esse ostendit, quid ego amplius €postulo, nisi ut ne verbis dialectorum, sed potius Platonis * * * €* * * gladio dimicandum esse contra .....re * * * €* * * @1 €* * * [2Pericles]2 * * * €* * * €* * * q.ao......lio caea. de fulmine dis-€putas * * * bere quam * * * quando ............................. €........................ @@..................................................... €........ dialectorum verbis scribat, suspirantem, tussientem im-€mo Iovem scripserit, non tonantem. Para potius orationem dignam €sensibus, quos e philosophia hauries, et quanto honestius sentias, €tanto augustius dicas. Quin erige te et extolle et tortores istos, €qui te ut abietem aut alnum proceram incurvant et ad chamae-€torta detrahunt, valido cacumine tuo excute et tenta an usquam €ab [2honesto]2 discesseris. Sed comitem philosophiae * * * ser- @1 €mones gibberosos retortos ................................ €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €......................................... si tenueris, con-€temnas; quom contempseris, nescias. @@Dic, obsecro, mihi de dialecticis istis ecquid tenes? Ecquid €tenere te gaudes? Nolo mihi dicas; apud te ipse reputa. Ego illud €praedico, quom plurimos amicos in hac disciplina tenueris * * * €* * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * nullius ante, nisi unius Caii Sallusti trita €solo, sensum dictu periculosum et paene opstetricium pulcherrimo €cultu et honestissimo ornatu protulisti. $*EU)/FRANAS, U(PEREU/FRANAS, €$SW/ZEO MOI. @@Quod librari manu epistula scripta est, a labore gravi digitis €consului qui sunt iam in suspicione.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Augusto Fronto& ‘@@Quid * * * scrutetur qua * * * propera * * * minus * * * €Balbuttientium vo[2x]2 his ferme verbis significatur: vox impe-€dita, vox vincta, vox difficilis, vox tr[2unc]2a, vox imperfecta, €vox absona. His contraria quaerenti tibi subvenisse certum habeo: €vox ex[2im]2ia, vox absoluta, vox facilis, vox integra, vox lenis. €Tua vox * * * vere * * * non * * * his omnibus * * * quibus vocabulis ap-€pellentur sirbeni percensio sit. * * * @1 €* * * €* * * @@At vocis modulatae amatores primas audisse feruntur vernas €aves luco opaco concinentes. Visi sunt perdulcia audire, avium mur-€mura prosus sine discrimine prodere, etiam alibi plerique crapula €affecti. Vel pastores suis modulati recens repertis fistulis se atque €pecus oblectabant. Visae fistulae longe avibus modulatiores et €se[2datiores]2. @@Videbaris mihi ridenter declarare ....................... €.......................................................... €.......................................................... €....................... "signum inceptui canere" .......... €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €.... [2Plautus]2 .......................................... €Item pleraque sic explicasse oratione Sallustium ais et hoc exemplo €usus: "Multi murmurantium voculis in luco eloquentiae oblec-€tantur." Ennium deinde et Accium et Lucretium ampliore iam €mugitu personantis tamen tolerant. At ubi Catonis et Sallustii €et Tulli tuba exaudita est, trepidant et pavent et fugam frustra €meditantur. Nam illic quoque in philosophiae disciplinis, ubi tutum €sibi perfugium putant, Platonis fone[2mat]2a erunt audienda. @1 @@Haec in eos fabula competit, qui nulla indole praediti elo-€quentiam desperantes fugitant. Tibi, Caesar, ut cui maxime, su-€blime et excelsum et amplificum ingenium ab dis datum est. Nam €primi tui sensus et incunabula studiorum tuorum mihi cognita €sunt. Elucebat iam tunc nobilitas mentis et dignitas sententiarum, €quibus sola tum deerant verborum lumina; ea quoque variis €exercitationibus instruebamus. @@Ibi tu mihi videre mor[2e iuven]2ali et laboris taedio defessus €eloquentiae studium reliquisse, ad philosophiam devertisse, ubi €nullum prohoemium cum cura excolendum, nulla narratio breviter €et dilucide et callide collocanda, nullae quaestiones partiendae, €nulla argumenta quaerenda, nihil exaggerandum. * * * €* * * mutilum perficere, hiul-€cum explere, asperum levigare * * * * * * Nonne omnis oratorum co-€pias sectabare, refutandi sollertiam, augendi facultatem, eludendi €venustatem, permovendi delectandique, deterrendi incitandique, €ornandi, conciliandi, infamandi, laxandi audientium animos aut €alliciendi, rectam quandam in dicendo potentiam ac potestatem? @@Tum si quando tibi negotiis districto perpetuis orationis con-€scribundae tempus deesset, nonne te tumultuaris quibusdam et €lucrativis studiorum solaciis fulciebas, synonymis colligendis, €verbis interdum singularibus requirendis, ut veterum commata, €ut cola synonymorum ratione converteres, ut de volgaribus ele- @1 €gantia, de contaminateis nova redderes, imaginem aliquam ac-€commodares, figuram iniceres, prisco verbo adornares, colorem €vetusculum adpingeres? Haec si propterea contemnis, quia didi-€cisti, philosophiam quoque discendo contemnes. @@Sed non ea sunt ista quae possis contemnere; possis sane non €amare. Ut olim Crassus tristis risum oderat, ut nostra hic me-€moria Crassus lucem fugitabat, ut nostra itidem memoria vir €consularis campos formidabat, Pomptinum cam[2pum]2 * * * €an tibi saepe * * * supersit * * * tamen si dixisses non numquam €* * * satis consuluisses * * * is * * * supra * * * adhuc * * * modum. €Verum etiam saepe vir sapientissimus * * * nescit novo plane modo. @@Sed si ita res tulerunt * * * de puteo quoque. Puteus istic €minus sorderet * * * si ita est * * * ver * * * tum mihi * * * þ²´¸ÿï°°´ÿï‚ÁõòÅìïñÿïƒÆòïÿ¤˜‰ƒ[2senten]2tias inopinatas, aliis * * * tactas. Tanto maius pericu-€lum sententiis inest, nisi figurationibus moderatis temperantur. €Graecis verbis fortasse apertius significabo: $TA\ KAINA\ KAI\ PARA/DOCA €$TW=N E)NQUMHMA/TWN& * * * $EI)& * * * $PE AUTA PLA& * * * $PE H PIQAN& * * * $DE TO OI €* * * $TI KAI& * * * $PEIP& * * * hoc ego anim * * * nullis rationibus * * * liber * * * €misti * * * rarus. Scias igitur in hoc uno eximiam eloquentiam tuam €claudere. @@Moneo igitur Marcum meum etiam atque etiam et ut me-€minerit obsecro, quotienscumque $A)DOCO/TERON E)NQU/MHMA& animo con-€ceperis, volvas illud tumet, diversis et variis figurationibus verses €temptesque et verbis splendidis excolas. Nam quae nova et inopi-€nata audientibus sunt, periculum est, nisi ornentur et figurentur, €ne videantur absurda. @@Cetera omnia tibi in eloquentia expolita et explanata sunt. €Scis verba quaerere, scis reperta recte collocare, scis colorem since- @1 €rem vetustatis appingere, sententiis autem gravissimis et honestis-€simis abun[2das]2 * * * [2pri]2ma conditio est; ubi semel pate-€factae sunt, facile cognitae negleguntur. Contemni denique et €nullo honore esse rhetora videas; observari autem et omnibus offi-€ciis coli dialecticos, quod in eorum rationibus semper obscuri ali-€quid et tortuosi [2sit]2 eoque fit ut magistro discipulus haereat €semper et inserviat, vinctus perpetuis quibusdam vinculis attinea-€tur. @@Dicet aliquis: tu igitur praeter ceteros nimirum verbis pul-€chris et insignibus uteris? Ego immo volgaribus et obsoletis. Quid €igitur est? Nisi istud saltem scirem, deterioribus uterer.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Augusto Fronto& ‘@@Pleraque in oratione recenti tua, quod ad sententias attinet, €animadverto egregia esse; pauca admodum uno tenus verbo corri-€genda; non nihil interdum elocutione novella parum signatum. €Quae melius visum est particulatim scribere, ita enim facilius €perpendes singula et satis temporis ad inspiciendum habebis, ut €qui plurimis negotiis aut agendis occupatus sis aut actis defessus. @@Igitur in prohoemio quae egregie a te dicta putem quaeque €arbitrer corrigenda, scripsi tibi. Scripturum deinceps pro amore €in te meo confide cetera. Prima ergo pars tota mirifica est, multis €et gravibus sententiis referta, in quibus eximiae sunt * * * si €recte * * * quo genere Cato * * * sertes * * * primis * * * et hoc genere €* * * moderatae et * * * non nullo * * * esse. Si parce et cum dignitate €* * * multo deinde gravior et severior subiuncta * * * si nihil * * * €nobis opinionis * * * * * * tralatum tum * * * res ita impule[2rint]2 * * * vincas. Inesse €* * * muni * * * te * * * versum e * * * ent, alterum proprium, 'comes', €alterum translatum, 'opifex'. Neque ulla verbis istis inter se com-€munio inest neque propinquitas. Offendit igitur aures ingruens €diversitas nat[2urae]2 * * * sapere * * * tissim * * * Sallustius * * * @1 €* * * quique "manu ventre pene bona patria laceraverat". Vides quan-€tum similitudine formae verborum adsecutus sit, ut verbum pos-€tremum, quamquam parum pudicum, non indecorum esse videa-€tur; ideo scilicet, quod [2duo]2 verba similia praecedant. Quod €si ita haec verba contra dixisset: quique pene bona patria lace-€raverat, inedita obscenitas verbis appareret * * * trat eis * * * duobus €his verbis 'manu, ventre' adpositis * * * aures tertioque * * * €* * * €* * * $DIASKEUH=|& et $PAREKBA/SEI& carendum. @@Enim vero ad philosophos librum legas; magistro interpre-€tanti tacitus adtendas; intellexisse adnuas; aliis legentibus ipse €plerumque dormites; audias $TI/ TO\ PRW=TON; TI/ TO\ DEU/TERON;& diu €multumque numerari; $EI) H(ME/RA E)STI\N, FW=S E)STI/N& fenestris patenti-€bus laborari. Securus inde abeas, cui nihil per noctem meditandum €aut conscribendum, nihil magistro recitandum, nihil de memoria €pronuntiandum, null[2a verborum]2 indagatio, nullius synonymi €ornatus, nihil de Graeco in nostram linguam [2pariter]2 verten-€dum. In eos quoque meus magister Dionysius Tenuior et [2illam]2 €compositam fabulam protulit de disceptatione vitis et arboris €ilicis: @@Vitis se ante ilicem ferebat, quod suavissimum fructum ho-€minum conviveis et Osiris altaribus crearet, idem dulce esu, idem €haustu iucundum. Tum se maiore cura quam Cleopatram reginam €ornari, comptius quam Laidem formosam. Pampinos suos ita pul-€chros esse, ut necterentur ex eis Libero thyrsi, corona Sileno, @1 €Nymphis Bacchisque redimicula; ilicem esse horridam, infructuo-€sam, inamabilem; creare boni aut amoeni numquam quicquam €praeter glandem * * * €et in lacerata. Item vos * * * €* * * @1 ï°°µÿï‚ÁõòÏòáôÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS AD M. ANTONINUM DE ORATIONIBUS]2}1 Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * pauca subnectam fortasse inepta iniqua, €nam rursus faxo magistrum me experiare. Neque ignoras omnem €hanc magistrorum [2manum]2 vanam prope modum et stolidam €esse: parum eloquentiae [2e]2t sapientiae nihil. Feres profecto €bona venia veterem potestatem et nomen magistri me usurpantem €denuo. @@Fateor enim, quod res est, unam solam posse causam incidere, €qua causa claudat aliquantum amor erga te meus: si eloquentiam €neglegas. Neglegas tamen vero potius censeo quam prave ex-€colas. Confusam eam ego eloquentiam cata[2c]2hannae ritu €partim pineis nucibus Catonis, partim Senecae mollibus et fe-€briculosis prunuleis insitam, subvertendam censeo radicitus, immo €vero %Plautinotrato% verbo "exradicitus". Neque ignoro copiosum €sententiis et redundantem hominem esse; verum "sententias eius €tolutares video nusquam quadripedo concito cursu tenere, nus-€quam pugnare, nusquam [2ma]2iestatem studere", ut Laberius ait, €dictabolaria, immo dicteria, potius eum quam dicta confingere". @1 @@Itane existimas graviores sententias et eadem de re apud €Annaeum istum reperturum te quam apud Sergium? 'Sed non €modulatas aeque'. Fateor. 'Neque ita cordaces'. Ita est. 'Neque €ita tinnulas'. Non nego. Quid vero, si prandium idem utriusque €apponatur, adpositas oleas alter digitis prendat, ad os adferat, ut €manducandi ius fasque est, ita dentibus subiciat; alter autem oleas €suas in altum iaciat, ore aperto excipiat, exceptas ut calculos prae-€strigiator primoribus labris ostentet? Ea re profecto pueri lau-€dent, convivae delectentur, sed alter pudice pranderit, alter labellis €gesticulatus erit. @@'At enim sunt quaedam in libris eius scite dicta, graviter quo-€que non nulla'. Etiam laminae interdum argentiolae cloacis inveni-€untur; eane re cloacas purgandas redimemus? @@Primum illud in isto genere dicendi vitium turpissimum, quod €eandem sententiam milliens alio atque alio amictu indutam €referunt. Ut histriones, quom palliolatim saltant, caudam cycni, €capillum Veneris, Furiae flagellum eodem pallio demonstrant, ita €isti unam eandemque sententiam multimodis faciunt: ventilant €commutant comvertunt, eadem lacinia salutant, refricant eandem €unam sententiam saepius quam puellae olfactoriae sucina. @@Dicendum est de fortuna aliquid? Omnis ibi Fortunas Anti- @1 €atis, Praenestinas, respicientis, balnearum etiam Fortunas omnis €cum pennis cum roteis cum gubernaculis reperias. @@Unum exempli causa poetae prohoemium commemorabo, €poetae eiusdem temporis eiusdemque nominis: fuit aeque Annaeus. €Is initio carminis sui septem primis versibus nihil aliud quam "bella €plus quam civilia" interpretatus est. Nu[2mera]2 replicet quot €sententiis: "Iusque datum sceleri", una sententia est. "In sua €victrici conversum viscera", iam haec altera est. "Cognatasque €acies", tertia haec erit. "In commune nefas", quartam numerat. €"Infestisque obvia signa", [2accumu]2lat quoque quintam. "Sig-€nis, pares aquilas", sexta haec Herculis aerumna. "Et pila mi-€nantia pilis", septima, de Aiacis scuto corium. Annaee, quis finis €erit? Aut si nullus finis nec modus servandus est, cur non addis €'et similes lituos'? Addas licet 'et carmina nota tubarum'. Sed €et loricas et conos et enses et balteos et omnem armorum supellec-€tilem sequere. @@Apollonius autem (non enim Homeri prohoemi[2oru]2m par €[2artificiu]2m est) Apollo[2niu]2s, inquam, qui Argonautas scrip-€sit, quinque rerum capita p[2ro]2hoemio et implor[2ation]2e þ²´¸ÿï°°µÿï‚ÁõòÏòáôÿïƒÆòïÿ˜ˆ„quattuor versibus nar[2rat: "$*PALAIGE&]2$N&[2$E/&]2$WN KLE/A FWTW=N&", viros qui €navigassent; "$OI(\ *PO/NTOIO DIA\ STO/MA&", iter quo navigassent; "$BASILH=OS €$E)FHMOSU/NH| *PELI/AO&", cuius imperio navigassent; "[2$XRU/SEION ME&]2$TA\ €$KW=AS&", cui rei navigassent; "[2$E)U/ZU&]2$GON H)/LASAN *)ARGW/&", navem €qua vecti essent. @1 @@Isti autem tam oratores quam poetae consimile faciunt ut €quae citharoedi solent: unam aliquam vocalem litteram de Inone €vel de Aedone multis et variis accentibus [2can]2tare. @@Quid ego verborum sordes et illuvies? ............... €.......................................... Ibi igitur * * * €et aversantes * * * nare hoc eloquentiae genus * * * rem €laudant * * * quaerit * * * quis istorum * * * pandere * * * apud * * *. * * * 'oculos convenientes' dixisti. Quis clamor iteratur! Ap-€paruit enim utrumque verbum quaesitum et inventum; quod ubi €verbum inve[2ni]2sti, cavere pulchre sciv[2isti]2. Impedita voce €dicuntur qui balbuttiunt, et contrarium est soluta et expedita voce; €multo melius apparuit 'enodata'. Quaesisse te arbitror ex eodem €isto loco quod est $A)PO\ TOU= E)NANTI/OU&, cum inperfecta vox balbuttien-€tium sit, potuisse dici 'perfectam'. Quae ignoras_delicias orationis €'oculos convenientes' dixisti ......... inprobatur hic locus ab €............................ significatione est, Theodorus $A)PO\ €$TOU=& [2$POLL&]2$AXW=S LE/GESQAI& appellat. Nam convenire et decere et aptum €esse et congruere Graeci $H(RMO/SQAI& appellant. @@Non dubito alia item verba percensuisse; nam straboni oculi €dispares sunt; potuisse te pares aut impares dicere; disconcinnos €illos, hos concinnos dici potuisse; 'comvenientes' multo melius. @1 @@Dicas fortasse: quid in orationibus meis novicium, quid €crispulum, quid luscum, quid purpurisso litum aut [2t]2umi-€[2dum aut]2 pollutum? Nondum quicquam; sed vereor ...... €eas promo.................en..................nu........... €.....unt. @@Laudo Censoris factum, qui ludos talarios prohibuit, quod €semet ipsum diceret, cum ea praeteriret, difficile dignitati servire, €quin ad modum crotali aut cymbali pedem poneret. Tum praeterea €multa sunt in isto genere dicendi sinceris similia, nisi quis dili-€genter examinat. "Iusque datum sceleri", M. Annaeus ait; contra €Sallustius: "Omne ius in validioribus esse". @@Gallicanus quidam declamator, cum Macedones deliberarent €Alexandro morbo mortuo, an et Babylonem perverte[2re]2nt: €"Quid si operas conduc[2iti]2s leones?" inquit. Is[2te]2 et super-€be: "Factum est"; eod[2e]2m hoc ve[2r]2bo Enni: "Vobis lustra-€[2tis]2", exclamavit, "factum est, factum est opus inex[2supe]2-€rabile: Tiberis est, Tusce, Tiberis, quem iubes cludi; Tiber amnis €et dominus et fluentium circa regnator undarum". Ennius: "Pos €aquam consistit isti fluvius, qui omnibus princeps, qui sub ovilia", €ait. @1 @@Peritia opus est ut vestem interpolem a sincera discernas. €Itaque tutissimum est lectionibus eius modi abstinere. Facilis ad €lubrica lapsus est. @@Unum edictum tuum memini m[2e]2 animadvertisse, €q[2uo]2 pe[2r]2iculose scripseris [2v]2el indigna defecto aliquo €libro; huius edicti initiu[2m est]2: "Fl[2o]2rere in suis ac[2ti]2-€bus inlibatam iuventutem". Quid hoc est, Marce? Hoc nempe €dicere vis, cupere te Italica oppida frequentari copia iuniorum. €Quid in primo versu et verbo primo facit 'florere'? Quid signi-€ficat 'inlibatam iuventutem'? Quid sibi volunt ambitus isti et €circumitiones? Alia quoque eodem edicto sunt eius modi. Rever-€tere potius ad verba apta et propria et suo suco imbuta. Scabies €porrigo ex eius modi libris concipitur. Monetam illam veterem €sectator. Plumbei nummei et cuiusce modi adulterini in istis re-€centibus nummis saepius inveniuntur quam in vetustis, quibus €signatus est Perperna, arte factis pristina. @@Quid igitur? Non malim mihi nummum Antonini aut Com-€modi aut Pii? Polluta et contaminata et varia et maculosa €maculosioraque quam nutricis pallium. Omni ergo ..et... €opera, si possit ...... linguam communem reddas; verbum ali-€quod adquiras non fictum a te (nam id quidem absurdum est), €sed usurpatum concinnius aut congruentius aut accommodatius. @@"T[2a]2ntum antiquitatis curaeque pro Italica gente maiori- @1 €bus fuit", Sallustius ait. Antiquitatis verbum usitatum, sed nus-€quam isto sensu usurpatum neque ideo probe placitum. Nam volgo €dicitur, quod potius sit, antiquius esse; inde antiquitas a Sallustio €derivata, et quoniam minus clarum quod et minus usitatum ver-€bum est, insequenti verbo interpretatus est: "antiquitatis curae-€que". @@Hoc modo * * * municipes sacrorum * * * actus * * * quid vero €te impulit, ut * * * 'vetustas curaque' iterares? * * * vale * * * poculum * * * €* * * In ore plebis ad hoc pervolgatum est usque hoc genus verborum; €Accius, Plautus, Sallustius saepe numero, etiam raro Tullius €[2adhibet]2. * * * dere rem * * * le [2q]2uae reno * * * de vire * * * @1 ï°°¶ÿï‚ÁäÐéõíÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS EPISTULAE AD ANTONINUM PIUM}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Epistularum €@@@@Ad Antoninum Pium €@@@@Index.}1 ‘@@@Ut meministi, Caesar, cum tibi €@@@@Quanta ........... €@@@@Si evenire posset, imp. €@@@@Carius vitae meae parte €@@@@Cum bene perspectas €@@@@Cum gravitatem €@@@@Omnem operam me €@@@@[2Secretum servabo]2 €@@@@Accepi, Caesar €@@@@Castricius noster €@@@@Legam, fili, libenter €@@@@Fecisti, frater Contucci ¡Ÿóáÿ@@@@&7Imp Antonino Pio Augusto Fronto& ‘@@Ut meministi, Caesar, cum tibi in senatu gratias agerem, de-€siderio quodam * * * quae distuler[2am]2 * * * dicit * * * nere se-€natu frequentior .... sum nam * * * litteras quae [2eo]2 die €recitabantur * * * tes * * * librum * * * dominus * * * bene vale.  Ÿóáÿ@@@@&7M. Frontoni Antoninus Caesar& ‘@@Quanta * * * me tuo * * * Hercule * * * optimo in tam trita et €assidua tibi materia invenire et posse. Sed videlicet valde potens €est, quod summe efficere possis, etiam velle. Nihil istis sensibus €validius, nihil elocutione, salva sanitate ta[2men]2, civilius. Neque €enim hoc [2c]2ommittam, ut te iustissima laude fraudem, dum €metuo ne insolenter laudes meas laudem. Bene igitur accepisti et €rectissimo opere, cui plane seposita materia omnis honor debetur. @1 €Ceterum ad ostentandum mihi animum tuum non multum egit; €nam esse te benignissimum omnium factorum et dictorum meorum €conciliatorem bene noveram. Vale mi Fronto carissime mihi. @@Illa pars orationis tuae circa Faustinae meae honorem gratis-€sime a te adsumpta verior mihi quam disertior visa est. Nam ita €se res habet: mallem meHercule Gyaris cum illa quam sine illa €in Palatio vivere.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Pio Aug. Fronto& ‘@@Si evenire posset, imp., ut amici ac familiares nostri nostris €moribus cuncta agerent, maxime vellem; tum si non moribus, at €saltem ut consiliis ubique nostris uterentur. Sed quoniam suum €cuiusque ingenium vitam gubernat, fateor aegre ferre me, quod €amicus meus Niger Censorius testamento suo, quo me heredem €instituit, parum verbis temperarit. Id ego factum eius improbus €sim, si defendendo purgare postulem; immemor amicitiae, nisi saltem €deprecando sublevem. @@Fuit sine dubio Niger Censorius verborum suorum inpos et €minus consideratus, sed idem multarum rerum frugi vir et fortis €et innocens. Tuae clementiae est, imp., unicam hominis ver-€borum culpam cum ceteris eius recte factis ponderare. @@Ego quidem cum ad amicitiam eius accessi, a.... crem €c....m strenua opera domi bellique promeruerant. Ut ceteros €eius amicos omittam, Turboni Marcio et Erucio Claro erat famili-€arissimus, qui duo egregi viri alter equestris alter senatori ordinis €primari fuerunt. Postea vero ex tuis etiam iudiciis ei plurimum et €honoris et auctoritatis accesserat. Talis ego viri amicitiam adpetivi. @1 @@Haud sciam an qui dicat debuisse me amicitiam cum eo de-€sinere postquam cognoveram gratiam eius apud animum tuum €imminutam. Numquam ita animatus fui, imp., ut coeptas in rebus €prosperis amicitias, si quid adversi increpuisset, desererem. Et €omnino (cur enim non sententiam animi mei expromam?) ego €eum qui te non amabit, hostis numero habebo; quem vero tu minus €amabis, miserum potius quam hostem iudicabo. þ²´¸ÿï°°¶ÿï‚ÁäÐéõíÿïƒÆòïÿ£•@@De................................................... €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €...................................................... €.......................................................... €....ciis et consiliis indigebat. Atque utinam Niger, sicut in pleris-€que mihi post paruit, ita consilium [2meum in]2 testamen[2to €conficiendo ro]2gasset! Haud umquam tantam maculam memoriae €suae inussisset verbis inmoderatis ipsum se potius quam alios €laedentibus. Nec ................. intervallum intercessisset €quo ...................................................... €.......................................................... €.......................................................... €............ virum illo ipso tempore quo offendit; sed amando €ita offendit ut pleraque animalia, quibus abest ars et sedulitas €educandi, ova atque catulos suos unguibus aut dentibus male €contrectant, nec odio sed imperitia nutricandi obterunt. @@Ego certe deos superos inferosque et fidem arcanam humanae €amicitiae testor me semper auctorem fuisse cuius * * * me * * * €animo * * * utraque causas * * * et sane * * * hominem * * * eum @1 €incidisse magis doleas sed fideliter quem * * * in eodem [2agere]2 €velle in quo * * * et sane * * * expectari poterat in eo quem €.....xerat. Nec ....... tanta benignitas et tot beneficia * * * €tri tibi autem non * * * equidem * * * cumque habeat suum finem. €Res autem istas, quas nec [2tacere]2 voluimus nec [2negare]2 €credimus et, si dii aequi sunt, veras et congruentes simplicitati €nostrae amicitiae semper adsequamur.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Caesari& ‘@@Niger Censorius diem suum obiit. Quincuncem bonorum suo-€rum nobis reliquit testamento cetera honesto, quod ad verba vero €adtinet inconsiderato, in quo irae magis quam decori suo consuluit. €Inclementius enim progressus est in Gavium Maximum clarissi-€mum et nobis observandum virum. @@Ob eam rem necessarium visum scribere me domino nostro €patri tuo et ipsi Gavio Maximo difficillimae quidem rationis epi-€stulas; in quibus et factum Nigri mei, quod inprobabam, non €reprehendere nequibam, et tamen amici atque heredis officium, €ut par erat, retinere cupiebam. Haec ego te, ut mea omnia cetera, €scire volui, conatus meHercules ad te quoque de eadem re proli-€xiores litteras scribere: sed recordanti cuncta mihi melius visum €non obtundere te neque a potioribus avocare.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Pio Aug. Fronto& ‘@@Carius vitae meae parte adpicisci cupio ut te complecterer €felicissimo et optatissimo initi imperii die, quem ego diem natalem €salutis dignitatis securitatis meae existimo. Sed dolor umeri gravis, €cervicis vero multo gravissimus ita me adflixit, ut adhuc usque €vix inclinare me vel erigere vel convertere possim: ita immobili €cervice utor. Sed apud Lares, Penates deosque familiares meos €et reddidi et suscepi vota et precatus sum, uti anno insequenti €bis te complecterer ista die, bis pectus tuum et manus exoscularer €praeteriti simul et praesentis anni vicem persequens. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Ab Augusto r&(&7escriptum&) ‘@@Cum bene perspectas habeam sincerissimas in me adfectiones €tuas, tum et ex meo animo non difficile [2c]2r[2e]2do, mi Fronto €carissime, vel praecipue hunc diem, quo me suscipere hanc statio-€nem placuit, a te potissimum vere religioseque celebrari. Et ego €quidem et vota tua et te mente, ut par erat, repraesentavi €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Gavio Maximo salutem&]2 ‘@@[2Cum gravitatem]2 * * * €* * * €* * * €* * * qui non tuum ante reprehenderit. @@Postremo neque ego Nigrum propter te amare coeperam, ut €propter te eundem amare desinerem, neque tu me a Nigro tibi €traditum diligere coepisti. Quam ob rem tecum quaeso, ne quid €obsit amicitia nobis, qui[2a]2 nihil profuit. Iam si dicendum sit, €deos testor me saepe vidisse Nigrum Censorium ubertim flentem €desiderio tui atque huius discidii dolore. @@Sed erit fortasse tempus aliud, quod ego memoriae eius placem €te ac mitigem. Interim, ne quid loci malignis hominibus adversus €me apud aures tuas pateat, ii...oe..oi. perperam .... fidem, €quam quom firmam et sinceram cum Censorio servaverim, multo €magis profecto tecum perpetuam atque incorruptam retinere €conitar. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Pio Augusto Fronto& ‘@@Omnem operam me dedisse, sanctissime imp., et inpenso stu-€dio cupisse fungi proconsulari munere res ipsa testis est. Nam et €de iure sortiendi, quoad incertum fuit, disceptavi et, postquam €iure liberorum prior alius apparuit, eam quae mihi remansit €splendidissimam provinciam pro electa habui. Post illa quae-€[2cumque]2 ad instruendam provinciam adtinerent, quo facilius €a me tanta negotia per amicorum copias obirentur, sedulo prae-€paravi. Propinquos et amicos meos, quorum fidem et integritatem €cognoveram, domo accivi. Alexandriam ad familiares meos scripsi, €ut Athenas festinarent ibique me opperirentur, iisque Graecarum €epistularum curam doctissimis viris detuli. Ex Cilicia etiam splen-€didos viros, quod magna mihi in ea provincia amicorum copia €est, cum publice privatimque semper negotia Cilicum apud te €defenderim, ut venirent hortatus sum. Ex Mauretania quoque €virum amantissimum mihique mutuo carum Iulium Senem ad me €vocavi, cuius non modo fide et diligentia, sed etiam militari in-€dustria circa quaerendos et continendos latrones adiuvarer. @@Haec omnia feci spe fretus posse me victu tenui et aqua €potanda malam valetudinem, qua impedior, si non omnino sedare, €[2cer]2te ad m[2aius]2 intervallum eq[2ui]2de[2m ei]2us impetus €mitigare. Ita evenit ut solito diutius bene valerem et fortis vigerem, €adeo ut etiam duas amicorum causas non minimi laboris apud te €tutatus sim. Ingruit deinde tanta vis valetudinis, quae mihi osten-€deret omnem spem illam * * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Antonino Pio Augusto Fronto&]2 ‘@@[2Accepi, Caesar,]2 * * * @1 €* * * Equitis Romani unius contubernalis mei Sextii Calpurnii €dignitatem rogatu meo exornasti duabus iam procurationibus datis. €Ea ego duarum procurationum beneficia quater numero: bis cum €dedisti procurationes itemque bis cum excusationes recepisti. @@Supplicavi tibi iam per biennium pro Appiano amico meo, €cum quo mihi et vetus consuetudo et studiorum usus prope quo-€tidianus intercedit. Quin ipsum quoque certum habeo et adfirmare €ausim eadem modestia usurum, qua Calpurnius Iulianus meus €usus est. Dignitatis enim suae in senectute ornandae causa, non €ambitione aut procuratoris stipendii cupiditate optat adipisci €hunc honorem. Quom primum pro Appiano petivi, ita benigne €admisisti preces meas, ut sperare deberem. @@Proximo superiore anno petenti mihi propitius multa respon-€disti, illud vero etiam comiter, futurum ut cum Appiano me rogante €procurationem dedisses, causidicorum scatebra exoreretur idem pe-€tentium. Meministi etiam quem de Graecia propitius et ridens nomi-€naveris. Sed multa distant: [2ae]2tas orbitas, cui leniendae s[2ola]2-€ciis opus est. Ausim dicere honestatem quoque et probitatem inter €duos bonos viros non nihil tamen distare; quod propterea facilius €dico, quoniam illum, cui amicum meum antepono, non nominavi. @@Postremo dicam, quo modo simplicitas mea et veritas me €dicere hortantur et fiducia amoris erga te mei, profecto aequius €esse illum quoque propter me impetrare. Memento etiam, domine €imp., cum ille meo exemplo petet, me biennio hoc petisse. Igitur €illi quoque, si videbitur, post biennium dato. Fecerit exemplo €nostro, si ipse quoque se tibi impetraverit excusare. €* * * €* * * €* * * @1 ï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ±¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS [2EPI]2STULA[2RUM]2 AD AMICOS €@@@@[2LIB]2ER PRIMUS}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Ep[2ist]2u[2larum]2 a[2d ami]2cos €@@@@[2l]2ibri pri[2mo]2 ind[2ex]2.}1 ‘@@@@Cl. Se[2vero]2 €@@@@@@Co[2mm]2endandi mos initio €@@@@$*)AP. *)APO&[2$LLWNI/DH|&]2 €@@@@@@$*KORNHLIANO\N *SOU&[2$LPI/KION&]2 €@@@@[2L]2o[2lli]2ano Avito €@@@@@@Montanum Licinium €@@@@Aegrilio Plariano €@@@@@@Iuliom Aquilinum €@@@@Cl. Iuliano €@@@@@@Cuperemus profecto €@@@@Avidio Cassio €@@@@@@Iunius Maximus €@@@@Aufidio Victorino genero þ²´¸ÿï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ±¯éîäÿˆŽ@@@@@@Antonius Aquila €@@@@Passieno Rufo €@@@@@@Aemilius Pius €@@@@Caelio Optato €@@@@@@Sardius Saturninus €@@@@Petronio Mamertino €@@@@@@Sardius Saturninus €@@@@Velio Rufo Seni €@@@@@@Figurae o[2r]2ationis €@@@@Aufidio Victorino genero €@@@@@@Litteras quas domine €@@@@Aufidio Victorino genero €@@@@@@Graviter oculos dolui €@@@@Aufidio Victorino genero €@@@@@@Ad oprusae tempora €@@@@Praecilio Pompeiano €@@@@@@Verum ex me mi Po[2mpeiane]2 €@@@@Praecilio Pompeiano €@@@@@@Lege carissime mihi €@@@@Cl. Iuliano €@@@@@@Habuisti igitur domi €@@@@Cl. Iuliano €@@@@@@Nescio quo pacto fit €@@@@Fulviano €@@@@@@Ego integer epistularum €@@@@Sardio Saturnino @1 €@@@@@@Gravissimum casum €@@@@Iunio Maximo €@@@@@@Humani casus homini €@@@@Praecilio Pomp[2eian]2o €@@@@@@Labris eius labra fovi €@@@@Sardio Saturnino €@@@@@@Hortatus sum constan[2ter]2 €@@@@Iunio Maximo €@@@@@@Per Ulpium nostrum €@@@@Scillae Gallicano €@@@@@@Tibi domine frater ¡Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Cl. Severo salutem& ‘@@Commendandi mos initio dicitur benivolentia ortus, cum suum €quisque amicum ali amico suo demonstratum conciliatumque vel-€let. Paulatim denique iste mos progressus est, ut etiam eos qui €publico vel privato iudicio disceptarent, non tamen inproba res €videretur iudicibus ipsis aut iis, qui consilio adessent, commen-€dare, non, opinor, ad iustitiam iudicis labefactandam vel de vera €sententia deducendam. Sed iste in ipsis iudiciis mos inveteratus €erat causa perorata laudatores adhibere, qui quid [2d]2e reo €existimarent, pro sua opinione cum fide expromerent; item istae €commendantium litterae laudationis munere fungi visae sunt. @@Quorsum hoc tam ex alto prohoemium? Ne me existimasses €parum considerasse gravitatem auctoritatemque tuam commen-€dando Corneliano Sulpicio familiarissimo meo, qui propediem €causam apud vos dicturus est. Sed, ut dixi, veteris instituti exemplo €necessarium meum laudare apud te ausus sum. Industrius vir est, €strenuus, ingenio libero ac liberali, patriae amantissimus, inno-€centia fretus magis quam confidens, litterarum studio et bonarum €artium elegantia mihi ad * * * €* * * €* * * * * * iam * * * qui cum @1 €mi[2hi]2 * * * [2in]2tercedit. Neque forte aut temere necessitudine €ista sumus copulati, nec ultro me amicitiam Corneliani adpetisse €fateor. Nam laus ad me de ingenio eius fama pervaserat, quam €veram ad aures meas accidisse usu didici multisque documentis €expertus sum. Habitavimus una, studuimus una, iocum seriumque €participavimus, fidei cons[2ili]2i[2que pericu]2lum fecimus, om-€nibus modis amicitia nostra et voluptati nobis et usui fuit. @@Quam ob rem quantum plurimum possum, tantum quae[2so]2 €ut carissimo mihi homini in causa faveas .................... €...................................... citaret ad accusatio-€nem nostri ordinis virum. Sed lectis concilii commentaris ta * * * €plane * * * facit * * * [2propul]2sare conisus est. Sollicitudo [2animi]2 €me a[2git mul]2tis eum verbis commendare, sed fidum amorem €nostri spondet ............. quid postulem, orationem vobis €unum meum verbum visum iri. @1 £Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Lolliano Avito salutem& ‘@@Montanum Licinium (ita te reducem complectar, quo iure €iurando mea tuaque salus aeque continetur) sic diligo ut non te-€mere quemquam eorum, quiscum mihi hospitii iura sunt, Montano €meo anteponam. Quotiensquomque Romam venit, in meo contu-€bernio fuit, meis aedibus usus est; una nobis mensa semper; post-€remo omnium paene rerum consiliorumque communicatio et so-€cietas fuit. @@Huic tantum honorem haberi a te velim, quantum tuo hospiti €contubernali consiliari tributum [2ab al]2tero postulares.o.... €............... bonarum artium sectator est meus Montanus, €tum doctrina et facundia est eleganti. Etsi sentio me meo arti-€ficio nimium favere ei, quod ipse nihil s[2tu]2d[2io]2 eloquen-€tiae antetulerit * * * * * * ex €summis benignitatis opibus tribuas * * * €* * * * * * Is adeo postulat asylum in €ora, denique iustas res istas. Igitur non maris, sed aurae cupidus €[2est]2 .................................................... €.......................................................... €.......................................................... €....................................................... @1 €.......................................................... €.......................................................... €..................... let. @@Cavillantes eundem audio aegre abstractum tristem contu-€bernio meo, quod pectoris valetudine correptus laetissimo caelo €posse redire ab Cirta patria serio videatur, quod ut fiat optes. Cum €eum inter paucissimos ultro amem, fac mihi caro fruaris, eum €praesentem accipias et propitia cura ambias et auxilium summum €ei amicis consiliis [2fera]2s. Post hospitis salutem corpusque exa-€mines saepius cupio * * * ita celebratus es * * *  Ÿóáÿ@@@@&7Egrilio Plariano salutem& ‘@@Iulium Aquilinum virum, si quid mihi credis, doctissimum, €facundissimum, philosophiae disciplinis ad optimas artis, elo-€quentiae studiis ad egregiam facundiam ex iure eruditum, com-€mendo tibi quam possum studiosissime. Decet a te gravissimo et €sapientissimo viro tam doctum tamque elegantem virum non modo €protegi, sed etiam provehi et inlustrari. Est etiam, si quid mihi €credes, Aquilinus eius modi vir ut in tui ornamentis ae[2que ac]2 €nostri merito numerandus sit. Non dubitabis ita esse ut dico, si €eum audire [2dispu]2tantem de Platonicis disciplinis dignatus €fueris. Perspicies pro tua prudentia intelligentiaque summa [2non]2 €minorem fama, luculentissimum verborum apparatu, maxima €frequentia sententiarum. @@Quom haec ita esse deprehenderis, scito amplius esse in ho-€minis moribus, tanta probitate est et verecundia. Maximi concursus €ad audiendum eum Romae saepe facti sunt. Plurimi nostri or-€dinis viri facundiam eius non modo probant, sed etiam admirantur. €Officio necessario inductus est ut [2hinc]2 proficisceretur ad con-€solandam consobrinam suam casu gravi adflictam. Quantumcum-€que Aquilino meo honoris tribueris, id te mihi tribuere existimato. @1  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Cl. Iuliano salutem& ‘@@Cuperemus profecto, mi Naucelli carissime, eo nos fato prae-€ditos ut, si mihi liberi etiam virilis sexus nati fuissent eorumque €aetas hoc potissimum tempore ad munia militiae fungenda adoles-€ceret, quo tempore tu provinciam cum exercitu administrares, €uti sub te mei liberi stipendia mererent. @@Non longe aberit quin hoc, quod uterque cuperemus, evenerit. €Nam Faustinianum Stati[2a]2ni mei filium non minus diligo neque €minus eum diligi cupio quam si ex me genitus esset. Is nunc sub €te merebit. Tu [2st]2udium meliore bono an...... Quantum ex €tua benivolentia Faustinianus ornamenti adsequetur, tantum tu €voluptatis ex Faustiniani elegantia capies. Quam doctus sit, mihi €crede; quam rei militaris peritus, praedicant omnes sub quibus €meruit. Sed tum demum doctrinae industriaeque suae fructum €sese percepisse putabit, ubi se tibi probarit. Fac periculum in €militiae muneribus, fac periculum in consiliis iudiciaris, fac peri-€culum in litteris, omni denique prudentiae et facilitatis usu vel €serio vel remisso, semper et ubique eum parem sui invenies. @@Patrem vero eius egregium virum, nisi tute nosses, satis €ego laudare non possem. Quin aliquanto minus dixerim, tametsi €plurimum dixero. Prosus ego Statiani mei filium qualemcumque €diligerem, tam Hercule quam Faustiniani mei patrem qualemcumque €carum haberem. Nunc vero uter utri plus apud me gratiae conciliet €ignoro; nisi quod utrumque impensius alterum alterius gratia €diligo.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Avidio Cassio salutem& ‘@@Iunius Maximus tribunus, qui laureatas Romam adtulit €litteras, non publico tantum munere strenue, sed privato etiam €erga te officio amice functus est; ita de laboribus et consiliis tuis @1 €et industria et vigilantia praedicator ubique frequentissimus ex-€titit. Ad me quidem minus valentem cum in suburbanam villam €venisset, numquam cessavit in vesperum usque fabulas nectere €itinerum tuorum et disciplinae ad priscum morem institutae ac €retentae; tum in agmine ducendo et manu conserenda strenuis-€simi vigoris tui et consultissimae opportunitatis; prorsus ut nullus þ²´¸ÿï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ±¦ˆŠmiles Plautinus de suis quam hic de tuis virtutibus gloriose prae-€dicaret, nisi quod Plautus de suo milite cum lepore, hic de te €cum amore et cum summa fide. @@Dignus est quem diligas et suffragiis tuis ornes. Tuae pro-€priae gloriae addideris, quantum dignitati praedicatoris tui ad-€struxeris.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Aufidio Victorino salutem& ‘@@Antoninus Aquila vir doctus est et facundus. Quod tu dicas, €'Audistine eum declamitantem?' non me dius fidius ipse audivi, €sed credidi adfirmantibus id doctissimis et honestissimis et mihi €carissimis viris, quos et iudicare recte posse et ex animi sententia €testimonium perhibere certo scio. @@Velim, domine, ut adiuves eum, quo facilius in civitate ali-€qua istius provinciae publice instituendis adulescentibus adscis-€catur. Impense istud a te peto: factum enim Aquilae volo honoris €eorum causa, qui pro eo studiose laborant; nec ita ei studerent €profecto, nisi dignum tanto studio arbitrarentur; nec nisi facun-€diam eius magnopere probarent, tibi eum commendare tantopere €postularent, quom te gravissimum et prudentissimum iudicem €cum aliarum rerum tum vel praecipue eloquentiae sciant. Ego €vero etiam nomine hominis faveo, ut sit $R(HTO/RWN A)/RISTOS&, quo-€niam quidem Aquila appellatur.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Passieno Rufo salutem& ‘@@Aemilius Pius cum studiorum elegantia tum morum eximia €probitate mihi carus est. Commendo eum tibi, frater. Nec ignoro €nullum adhuc inter nos scriptitantium usum fuisse, quamquam ego @1 €te optimum virum bonarumque artium sectatorem communium €amicorum fama cognossem, et tu fortasse aliquid de me secundi €rumoris acceperis. Sed nullum pulchrius amicitiae copulandae €reperire potui quam adulescentis optimi conciliandi tibi occasio-€nem. Ama eum, oro te. Cum ipsius causa hoc peto tum mea quoque. €Nam me etiam magis amabis, si cum Pio familiarius egeris. Novit €enim Pius nostra omnia et in primis quam cupidissimus sim ami-€citiarum quom eius modi viris, qualis tu es, copulandarum.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Caelio Optato salutem& ‘@@Sardius Saturninus artissima mihi familiaritate coniunctus est €per filios suos doctissimos iuvenes, quos in contubernio mecum €adsiduos habeo. Magnopere eum tibi, frater, commendo et peto, €si quid negotii eum ad te duxerit, carissimum mihi virum omni €honore dignum iudices et ope tua protegas.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Petronio Mamertino salutem& ‘@@Sardius Saturninus filium habet Sardium Lupum, doctum €et facundum virum, de mea domo meoque contubernio in forum €deductum, ad omnis bonas artis a me institutum, frequentissimum €auditorem tuum et maximum laudatorem carminum tuorum. €Habuit fratrem egregiae indolis iuvenem; adtentus minus paludis €aqua solus mersus in domo mea defunctus est. Me gravissimo dolore €adfecit, ut eo casu gravissimo aucta mihi necessitudo sit cum Sar-€dio Saturnino ................... alias sub Roma, alias Saepiosi €...................... @@Oro quaesoque ut merito honore eum prosequaris et inter €cultores familiae nostrae numeres ac diligas.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Velio Rufo Seni salutem& ‘@@Figurae orationis sunt quae maxime orationem ornant. Duplex €autem genus est figurarum: aut enim verb[2or]2um figurae sunt @1 €aut sententiarum. In figuris verborum est tropos, metaphora. Hac €figura usus sum, cum 'cloacam' dixi de corpore in quo neque [2su-€cus]2 sincerus neque aqua pura neque ullus umor liquidus, sed €ita ut in palude corrupta omnia. Quod autem plerosque [2fugit]2 €te hominem vehementem et cum doctrina tum multo magis natura €validum esse ...... eius modicae ....as aliter * * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Aufidio Victorino salutem&]2 ‘@@[2Litteras quas, domine,]2 * * * €* * * meremur €et mihi filiam et tibi uxorem, ut recte proveniat, favebunt et fa-€miliam nostram liberis ac nepotibus augebunt et eos, qui ex te €geniti sunt eruntque, tui similes praestabunt. @@Cum isto quidem sive Victorino nostro sive Frontone coti-€dianae mihi lites et iurgia intercedunt. Cum tu nullam umquam €mercedem ullius rei agendae dicendaeve a quoquam postularis, €Fronto iste nullum verbum prius neque frequentius congarrit €quam hoc 'da'. Ego contra quod possum aut chartulas ei aut tabel-€las porrigo, quarum rerum petitorem eum esse cupio. Non nulla €tamen et aviti ingeni signa ostendit: uvarum avidissimus est; €primum denique hunc cibum degluttivit nec cessavit per totos paene €dies aut lingua lambere uvam aut labris saviari ac gingivis laces-€sere ac ludificari. Avicularum etiam cupidissimus est: pullis galli-€narum columbarum passerum oblectatur, quo studio me a prima @1 €infantia devinctum fuisse saepe audivi ex his, qui mihi eductores €aut magistri fuerunt. @@Senex etiam quanto perdicum studio tenear, nemo est qui €me leviter noverit quin sciat. Nullum est enim factum meum dic-€tumve quod clam ceteris esse velim; quin cui rei mihimet ipse €conscius sim, ceteros quoque omnes iuxta mecum scire velim €* * *  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto& [2&7Aufidio Vict&]2&7or&[2&7ino salutem&]2 ‘@@Gr[2aviter oculos dolui]2 ................................ €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €... nullus dolor ......... aut .......... lateris aut internati €oriebantur. Internatium Graeci '[2h]2ieron oston', Suetonius €Tranquillus "spinam sacram" appellat. Ego me neque Graecum €neque Latinum vocabulum ullius membri nosse mallem, dum €istius doloris expers vitam degerem. * * * €* * * @1  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Aufidio Victorino salutem&]2 ‘@@[2Ad obrussae tempora]2 * * * €* * * et Varianis alumnis mas-€culis feminisque sestertium deciens singulis reliquit usurarium €propius quam propri[2um]2: nam quinquagena annua ab Augusta €singulis dari iussit. Plerique omnes, qui eam curaverant, frustra €fuerunt. Ne libris quidem singulis ponderati sunt. Ausi tamen sunt €non nulli, navi scilicet et strenui viri, codicillos, quos iam pridem €Matidia inciderat, obsignare, cum illa sine sensu ullo iaceret. Ausi €etiam sunt codicillos istos apud dominum nostrum ut probe ac €recte factos tueri ac defendere. Nec sine metu fui, ne quid philo-€sophia perversi suaderet. Quid ad eum de re scripserim, ut scires, €exemplum litterarum misi tibi. @@In oratione Bithyna, cuius partem legisse te scribis, multa €sunt nova addita, ut arbitror e[2g]2o, [2no]2n inornate, locus €in primis de acta vita, quem tibi placiturum puto, si legeris quid €in simili re M. Tullius pro P. Sylla egregie scriptum reliquit; non €ut par pari compares, sed ut aestimes nostrum mediocre ingenium €quantum ab illo eximiae eloquentiae viro abfuat.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Praecilio Pompeiano salutem& ‘@@Verum ex me, mi Pompeiane, uti res est, audies; velimque €te mihi verum dicenti fidem habere. Orationem istam pro Bithy-€nis ante annum fere in manus sumpseram et corrigere institueram. €Tibi etiam Romae tunc agenti non nihil de ista oratione promiseram. €Et quidem, si recte memini, quom sermo inter nos de partitionibus €orationum ortus esset, dixeram et prae me tuleram satis me dili-€genter in ista oratione co[2n]2iecturam, quae in crimine mandatae €caedis verteretur, divisisse argumentis ac refutasse. @1 @@Interea nervorum dolor solito vehementior me invasit et €diutius ac molestius solito remoratus est. Nec possum ego membris €cruciantibus operam ullam litteris scribendis legendisve impertire; €nec umquam istuc a me postulare ausus sum. Philosophis etiam, €mirificis hominibus, dicentibus sapientem virum etiam in Phala-€ridi[2s]2 tauro inclusum beatum nihilo minus fore, facilius cre-€diderim beatum eum fore quam posse tantisper amburenti in aheno €prohoemium meditari aut epigrammata scribere. @@Reconciliata deinde mihi longo post tempore commoda vale-€tudine alias egi res potius: adversus istam orationem alienato animo €fui nec pudebit me fateri odium ac simultatem * * * €* * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Praecilio Pompeiano salutem&]2 ‘@@[2Lege carissime mihi]2 * * * €* * * das curare. Rescribit mihi litteras €se nullas accepisse. Tu certum * * * loquar * * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Cl. Iuliano salutem&]2 ‘@@[2Habuisti igitur domi]2 * * * @1 þ²´¸ÿï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ±¨’Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Victorino genero salutem& ‘@@Has saltem epistulas ..................................... €......................................  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Cl. Iuliano salutem& ‘@@Non agnovi ista mea ab Gellio pessime quaeri: credideris ad-€monuisse se edere. Ego epistulas invitissime scribo. Aetate sic €asp[2er]2a mea senis cupere tan[2t]2um est; eo pervenit ut non €tantum mi[2hi]2 carissimus sis, sed etia[2m]2 paene solus, ita €solitario uteris. * * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Cl&. &7Iuliano salutem&]2 ‘@@[2Nescio quo pacto fit]2 * * * omnes provinciales €loqui multa etiam laboriosius facere te quam ipsa res postulat: €acta cognitionum, epistulas omnis denique ad provinciam adti-€nentes. Te iuvabunt tuisque optatis consiliis certantes obsequentur €adsidue: propere munera obire permittes, pro honore provinciales €tractare, ut verum sit quod antiqui veteres dixerant: $TOU= AU)TOU= €$EI)=NAI KAI\ PAI/ZEIN KAI\ SPOUDA/ZEIN.& Hoc Valeriani magistri dicto of-€fenderis malos, defenderis bonos; [2qui quidem recte]2 iterum €ait: $KAI\ PAI/ZEIN A)NAGKAI=ON.& [2Idem faciunt vel ii]2 qui exercent €sacerdotium neque obtecta studebam conclusus nec me Valerianus €noster videre potuit. @@A dominis nostris imperatoribus non propter aliud adamari €me opto quam ut te quoque participem mei corporis et animi €diligant, et propter bonitatem tam certus tu fueris quam ego €sum ita fore. @1 @@Quom tibi scriberem, paulo commodius valebam. Adhuc €quoque aeger eo tempore eram ex longissima mea valetudine, quam €contra curam .................... aeque ................... €.......................................................... €........................................................ €.................................. male mulcavit, recitavi in €senatu satis ...................................... repeterem, €postularetur. @@Fac, mi Naucelli, valetudinis tuae curam agas, ut fortis ad €nos venias. Di praestabunt ut me quoque forticulum invenias. @@Valerianus noster magnas ad te plagas rettulit, quas ab om-€nibus ........................................ gravius eum €tractavi quam Stratonabian aut Pyrallum. Stragula mihi linea €sculpta quae germani * * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Fulviano salutem&]2 ‘@@[2Ego integer epistularum]2 * * * Munus hoc ab ineunte €aetate infrequens habui et paene neglectum; nec quisquam est €hominum, nisi me fa[2l]2lo, qui rarius quam ego scripserit ad €amicos aut rescripserit, nec quisquam de * * * quam * * * noscitur €* * * den * * * ultro citroque * * * tibi * * * tas est * * * te * * * €tamen * * * amicis et comitibus * * * hi * * * possi * * * quod * * * €non * * * post * * * quae * * * neque duco neque umquam querar. @@Quid igitur? Non[2ne]2 illud quoque evenire solet, ut is, €qui [2diu]2 amaverit quem[2piam]2, subito vel levitate morum €vel copia novorum amicorum desinat amare? Scis saepe numero €hoc saepe multis usu venisse, sed non nostrae mensurae hominibus @1 €* * * hoc * * * alias * * * amicis * * * dilige[2ntiae]2 ...... nostrae medi-€ocritas retinet.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Sardio Saturnino salutem& ‘@@Gravissimum casum tuum recenti malo consolari nequivi €periculosa valetudine ipse et in hoc usque tempus comflictatus, €cum quidem mihi languore fesso plurium aegritudinum [2venit]2 €nuntius amissi iuvenis nostri, quem tibi optimum filium fors iniqua €abstulit, mihi iucundissimum contubernalem. Quam ob rem, €quamquam recuperata sit commoda valetudo, tristitia tamen in-€haeret animo meo magisque in dies augetur maerore Lupi nostri €fratrem optimum misere desiderantis. Quom praesentem ac lo-€quentem vix consolarer, sentio quam difficile [2sit]2 te absentem €per litteras consolari. Neque postulo ut maerere desinas (id enim €frustra postulabo) sed ut mode[2ratius]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Iunio Maximo salutem&]2 ‘@@[2Humani casus homini]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Praecilio Pompeiano salutem&]2 ‘@@[2Labris eius labra fovi]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Sardio Saturnino salutem&]2 ‘@@[2Hortatus sum constanter]2 * * * €* * * @1  Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Iunio Maximo salutem&]2 ‘@@[2Per Ulpium nostrum]2 * * * €[2ho]2nestatis gravitatisque tuae praedicatorem, quem cu-€pio ad me celeriter remittas. Neque enim cum alio ullo tanta fami-€liaritas est aut tantus usus studiorum bonarumque artium com-€municandi. Multo etiam mihi iucundior erit, quom sermones de €te mutuo recolemus ac recensebimus.  Ÿóáÿ@@@@&7Fronto Squillae Gallicano salutem& ‘@@Tibi, domine frater, commodius evenit, qui pro filio nostro €praesens trepidaveris, quam mihi, qui trepidaverim absens. Nam €tua trepidatio pro eventu actionis facile sedata est; ego quoad €mihi ab omnibus contubernalibus nuntiatum est, quo successu €noster orator egisset, trepidare non destiti. Et tu quidem ad sin-€gulos orationis successus, prout quaeque sententia laudem meruerit, €gaudio fruebare; at ego domi sedens perpetua sollicitudine angebar, €ut qui periculum actoris recordarer, laudibus actionis non interes-€sem. Tum praeterea multiplicis tu fructus abstulisti: non enim €audisti tantum, sed et vidisti agentem; nec eloquentia sola, sed €etiam vultu eius et gestu laetatus es. Ego tametsi quid dixerit €scio, tamen ignoro quem ad modum dixerit. @@Postremo * * * cui Callistus lacrimas * * * patrem * * * adeptus es €* * * quia * * * gaudeo * * * esse si hodie * * * mens * * * @1 °¯ôÿ@@@@{1FRONTONIS EPISTULARUM LIB. II.}1 ¯éîäÿŸôÿ@@@@{1Epistularum ad Amicos libri II Index}1 ‘@@@@Volumnio Quadrato €@@@@@@Secreto habebo €@@@@Volumnio Quadrato €@@@@@@Castricius noster €@@@@Volumnio Quadrato €@@@@@@Legam, fili €@@@@Cornelio Repentino €@@@@@@Fecisti, frater Contucci €@@@@[2Cavio]2 Maximo €@@@@@@[2Cum gravitatem]2 €@@@@Arrio Antonino €@@@@@@Multum amicorum €@@@@Arrio Antonino €@@@@@@Sicut eos qui €@@@@Arrio Antonino €@@@@@@Gratul[2or mihi]2 plerosque €@@@@Arrio Antonino €@@@@@@Valerianus Clitianus €@@@@IIIViris et decurionibus €@@@@@@Meae gloriae totius €@@@@IIIViris et decurionibus €@@@@@@Quantae mihi curae ¡Ÿóáÿ@@@@&7Volumnio Quadrato& ‘@@Secretum servabo ita ut vis. Legam libenter itaque ut soleo cor-€rigam, quantum manus, quae infirmissimae sunt, tolerare poterunt. €Ex voto studiorum cultum teneto; et si quid vacui temporis detur, €exercendo ingenio occupare.  Ÿóáÿ@@@@&7Volumnio Quadrato& ‘@@Castricius noster libellum tuum mihi heri reddidit de balneo @1 €egredienti; peti ut mane ad me veniret ad rescriptum accipiendum. €Per noctem ita vexatus sum tussi et vigiliis, ut necessario in quin-€tam horam dormierim. Ita Castricium nostrum detinui. Ciceronianos €emendatos et distinctos habebis; adnotatos a me leges ipse; in €volgus enim eos exire quare nolim, scribam diligentius.  Ÿóáÿ@@@@&7Volumnio Quadrato& ‘@@Legam, fili, libenter orationem istam, quam misisti mihi et €si quid videbitur corrigendum, corrigam, sed librari manu, nam €mihi manus de[2bi]2lis doloribus non mediocribus. Cum istis tamen €doloribus in circum delatus sum. Rusum [2enim]2 studio cir-€censium teneor * * * quantum * * * tuoque * * * orationis * * * hic cu-€piat * * * aliquantum in studiis artis pro meridie te intellegent ut €asylo recreari * * * non * * * hic libel * * * colat * * * [2perp]2eram com-€posita sit rhetoricotata.  Ÿóáÿ@@@@&7Cornelio Repentino Fronto salutem& ‘@@Fecisti, frater Contucci, pro tua perpetua consuetudine et be-€nignitate, quod Fabianum spectatum in officiis civilibus, frequentem €in forum, meum familiarem ita tutatus es, ut ei existimationem €incolumem conservares. Meritis tibi parem gratiam referundam di €immortales prospe * * * @1 €* * * €neque mox habebis tibi nobiles; teneto potius eos [2sat]2is aperto €odio plenos fuisse .......................................... €.......................................................... €........................................... * * * €* * * ¦Ÿóáÿ@@@@[2&7Fronto Arrio Antonino salutem&]2 ‘@@[2Multum amicorum]2 * * * €* * * ........................ €.......................................................... €................................. eram. Demonstratus est €mihi a doctis et multum mihi familiaribus viris, quorum apud me €voluntas ipsorum merito valet plurimum. Igitur, si me amas, tan-þ²´¸ÿï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ²¦‡tum Volumnio tribue honoris facultatisque amicitiae tuae com-€plectendae; $OI( GA\R FI/LTATOI A)/NDRES& conciliaverunt eum mihi. Igi-€tur tam comi amicitia accipias velim quam ille Me[2no]2et[2iadi]2 €volebat, $ZWRO/TERON DE\ KE/RAIRE& quom imperabat.  Ÿóáÿ@@@@&7Have mi domine fili carissime& ‘@@Sicut eo[2s]2 qui dicta factaque tua [2in]2 administranda €provincia maximis laudibus ferunt, laetus ac libens audio, ita si €quis quid remurmurat aut deprecatur, multo scrupulosius aus-€culto, et quo quicque modo gesseris aut iudicaveris requiro, ut €qui existimationi tuae famaeque iuxta quam meae consultum cu-€piam. @@Volumnius Serenus Concordiensis, si nihil in iis, quae apud @1 €me commemorarunt, verae re[2i]2 dempsit aut addidit, iure €meritoque utetur me apud te vel patrono vel precatore. Quod si €ultra epistulae modum videbor progressus, eo eveniet quod ita €res postulat, ut cum epistula coniuncta sit quaedam causidicatio. @@Rem omnem ita, ut mihi Volumnius exposuit, proponam; €simul et unumquidque verumne sit rogabo. @@Estne lege coloniae Concordiensium cautum, ne quis scribam €faxit nisi eum quem decurionem quoque recte facere possit? @@Fueruntne omnes et sunt adhoc locorum, quibus unquam €scriptus publicus Concordiae latus est, decuriones? @@Factusne est Volumnius decreto ordinis scriba et decurio? €Pensiones plurimas ad quartam usque ob decurionatum dependitne? @@Ususne est per quinque et quadraginta annos omnibus de-€curionum praemis commodisque [2in]2 cenis publicis, in curia, €in spectaculis? Cenavitne, seditne ut decurio, censuitne? @@Si quo usus fuit publice legando, legatusne est Volumnius €saepe numero? Estne Volumnio legato [2sem]2per viaticum pu-€blice decretum? @@Item legationis de re frumentaria gratis a Volumnio susceptae €estne in commentariis publicis scripta commemoratio? @@Si omnia ista, quae supra dixi, ita decreta, ita depensa, ita €gesta sunt, [2qu]2id est cur dubites post quinque et quadraginta €annos sitne decurio, qui scriba fuerit, pecuniam ob decurionatum €intulerit, commoda decurionatus usurpaverit, munia functus €[2sit]2? Et quid est, mi fili, quid est quod ista probari tibi plenius €velis? Quoniam quae * * * €* * * sed pro * * * istum * * * num * * * debet * * * defenderit * * * pro €honore ratis non video qui possit asse[2qui]2 non insitus. @1 @@Quid, quod imperatores nostri in Isidori Lysiae causa ita €constituerunt * * * aut * * * an legatio * * * deres * * * €* * * [2commo]2dis, pecuniam in-€tulerit, munia fecerit. @@Post ista ultro citroque a me rogata atque responsa, nonne €etiam praeiudicium ........................................ €............................................. delatus est €Volumnius quasi in curiam inrumperet, cum ei [2i]2us introeundae €curiae non esset ut relegato, quod neque ante exilium pro decurio-€natu omnem pecuniam neque ullam posterius intulisset. Quae cum €longissimis temporibus forent perorata, Lollius Urbicus causa in-€specta nihil adversus Volumnium statuit; sed loco * * * €* * * €* * * tus * * * simul per * * * ignominia * * * inuritur sem-€piterna * * * @@Plures habet mutos liberos, graviter ut hi acquirant; pluris €respuerunt [2ve]2l e comitibus. Non idem dedecus est homini €solitario ignominia feriri, quantum dedecus est plena liberis ac €nepotibus domo infamia notari, cuius infamiae aspergo inquinat €simul multos et dedecorat. Sicut non eadem clades est in proelio €unum equitem obtruncarei et triremem frangi. Turris ballistis €satis armata facile hostes coercet, cum [2navis ornata]2 remis €denis rudente rudi perierit .................................. €.... @@Leges pleraeque poenas constituerunt ne quis arborem feli-€cem succidisset. Quaenam est arbos arborisque felicitas? Arbor @1 €scilicet fecunda et frugifera bacis pomisque onusta neque erit can-€nam quisquam qui aut harundinem quamvis proceram dixerit €felicem. Atque aequiusne est arboribus honori atque tutelae poma €et bacas esse quam hominibus liberos nepotesque? @@[2Volumnius macula]2 quod dedecoratus erat, globus re €vera in uno homine et forum equitum Romanorum, pars curiae €dehonestatur. Raro umquam tot simul capita de caelo tacta €quam genitorum meorum aetate lucrum et facultates pedibus €manibus petere solebant. Verius est virtutem neglegere iner-€tibus fere senibus esse exitiosum. Tam valide res sudore crescit €quom ille, qui esse quam videri bonus maluit, fortunis parum pros-€peris usus est. Verius immo est eum, qui opinionem virtutis €neglegat, virtutem quoque ipsam neglegere, neque quisquam bonas €artis magno opere studet adipisci, quas adeptus necne sit, non €studet scire. * * * potius * * * post * * * tam voluit existimari. @@Cupio item * * * magis * * * de sententia * * * cumulare * * * €verbum quod in sententia * * * curia * * * qur * * * miror * * * principio €* * * sin Gneus orbari possit, id dubito. Namque id quod longum @1 €sit, posse interdum fieri longius, altum altius, numerosum nume-€rosius. Haec et eius modi verba video admittere aliquod augendi €laxamentum, pleno autem plenius nihil fieri posse. Nam poculum €profecto si plenum sit, magis conpleri frustra postules, [2nisi €effuderis]2. * * * Enim vero quam omnibus negotiis [2a]2rtata €sint tempora * * * tempus alterum * * * coniunctum alterum, reputes €cum animo tuo an in ista causa tempus argumenti probandi careat. @@Antequam decurio * * * per * * * creari debuit * * * creatus est. €Ubi creatus est, usurpare honorem debuit: multifariam usurpavit; €postquam usurpavit, pensionibus inferre pecuniam debuit: quater €intulit; munia decurionatus * * * et * * * esset * * * quidem * * * labrum €* * * sum * * * et tanta re * * * dentas parum valent, quidquid huc ad-€ditum fuerit, frustra abundabit. Nam ubi quae ad fidem sat esse €oportet, satis iudici non sunt, nullus finis est ambiguitatis. Ut €rectam ingressis viam certus itineris est finis ac modus, errantibus €autem peragrare facilius est quam pervenire. * * * minore sis * * * @@Nunc aut * * * alter tentent * * * quantum est, nisi quod * * * €sunt; lenissimum, mansuetissimum, doctissimum, piissimum in €causa non dicam bona (finge enim ambigua) tanto natu senem pro-€hibuisse curia "interim". @@Cui aetati omnium vacatio munerum data est, [2eam]2 @1 €aetatem nulla lex, si sacramento adiguntur ................... €mei tua et aut igno[2minia]2 ................... seni septu-€aginta annos egresso insignem maculam infligis, quando, oro te, €abolendam? Quantulum enim vitae reliquum est ad exuendam in-€famiam et pristinam dignitatem s[2peranda]2m? Hoc quod €vocas "interim" quanti[2sper]2 sperabit? Si tantisper [2dum €spirat]2, paulisper sperabit. Quis segeti torridae messem pro-€crastinat? Nec non quis vindemiam maturam ac destillantem pro-€pellit? [2A]2ut sa[2ne]2 quis tempus prorogat pomis mitibus aut €floribus marcescentibus aut facibus ardentibus? Etiam soli €[2nas]2centi verbum est * * * 'interim', occi[2denti]2 'confestim'. €Vellem sicut tu senem differs, ita aetas quoque differret * * * €adulescentiae iuventuti prolixa vitae curricula data sunt, sicut €diebus et noctibus interdum licet esse longis; senectus crepusculum €est, quod longum esse non potest * * * tes metienda sunt * * * debet. @@Proculus * * * biennium illud * * * est * * * inrogatam * * * €* * * praevertit et quinquennium exsulis in triennium artavit; €prius pugnavit fervidius ter laesus ..........nium facit ....... €... clementer ............................................. €............................... Proculus homo ingenio ad €cetera remisso et delicato, sed in sententiis dicundis ad poeniendum @1 €paulo durior et infensior et infestior * * * Plerique ad cetera visi €[2minime]2 serii, in iudicando tamen asperi fuere; scilicet ut pro €severitate, qua carebant, obtentui saevitiam subornarent. @@Biennium tunc de en... demum Volumnio pro * * * nunc * * * €biennium vita * * * agi a te * * * clementia tua res * * * detrahis igno-€miniam eius liberis, nepotibus, genero, adfinibus, quibus pretia €domi patrem fratresque reliqueris. @@Ig[2i]2tur subleva misericordia aetatem familiarem tibi et €patritam..n.cs.... et rescindas * * * interim distulerat * * * vel þ²´¸ÿï°°·ÿï‚ÁíéãÿïƒÆòïÿ²§˜–ƒtutus * * * eum si vita * * * vel dolor * * * decurio * * * pec * * * te * * * €meum * * * in te * * * neret qui * * * omnem pro decurionatu pecuniam €dependisset sibi * * * ni * * * num, fili * * * ni * * * quae * * * quidem * * * €interdum facias * * *  Ÿóáÿ@@@@&7Arrio Antonino& ‘@@[2Gratulor]2 mihi pleris[2que ho]2minibus ...... esse ... €.......................................................... €esse me a te non secus quam parentem observari. Eo fit, ut ad me €decurrant plurimi, qui tuam gratiam cupiunt. Quos ego non temere €nec sine delectu audio, sed probe petentibus suffragium meum im-€pertio. Iis vero qui parum probe quid a te impetratum velint, €[2ip]2se denego, ut a me potius ill...eretul...m @1 @@Baburiana c.... cil.. oen csr....n sua ... sita ........ €caros mihi viros et magno opere iis obsequi cupiam, ita tamen €ut[2pri]2ma mihi a[2c]2 potissima sit iustitiae tuae ratio habenda €................................ tuae humanitati congruens €videbatur. @@Desiderium Baburianae commendandum [2tibi]2 recepi et €quam possum studiosissime commendo * * * ego per * * * de opere €* * * extruenda * * * extructum videbatur * * * dependi * * * pro-€nuntiasti quid ad * * * quo vot * * * agas quod [2fuit]2 tradendum, €superest quod a te * * * in pauca conferam. @@Sententiae tuae Baburiana non aequo animo sed prompto €etiam et paene diceres .................... Quid igitur postulat, €quod tibi non ambiti[2osum]2 concessu, Baburianae vero [2magno €opere]2 iucundum impetratu fuerit u * * * cunt a * * * [2qu]2ae €de sententia tua usurarum * * * [2im]2penditur o * * * u exstruendo €adiungatur ................................................ €.......................................................... €........................... hone * * * quondam * * * petita. Contu-€lisse * * * infamia multata videtur. Id postulo quoque * * * €* * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Arrio Antonino&]2 ‘@@[2Valerianus Clitianus]2 * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7IIIViris et Decurionibus&]2 ‘@@[2Meae gloriae totius]2 * * * €* * * @1  Ÿóáÿ@@@@[2&7IIIViris et Decurionibus&]2 ‘@@[2Quantae mihi curae]2 * * * €multoque malim patriae nostrae tutelam auctam quam meam €gratiam. Quare suadeo vobis patronos creare et decreta in eam rem €mittere ad eos, qui nunc fori principem locum occupant: Aufidium €Victorinum, quem in numero municipum habetis, si di consilia €mea iuverint, nam filiam meam despondi ei nec melius aut mihi €[2in]2 posteritatem aut meae filiae in omnem vitam consulere €potui quam cum talem mihi generum cum illis moribus tantaque €eloquentia elegi; Servilium quoque Silanum optimum et facundissi-€mum virum iure municipis patronum habebitis, cum sit vicina et €amica civitate Hippone Regio. Postumium Festum et morum et €eloquentiae nomine recte patronum vobis feceritis, et ipsum nostrae €provinciae et civitatis non longinquae. Horum patronorum non €mediocri dote frui gaudebitis. Tres facite ut e meis cognoscitis non €quasi qui familiares essent Liciniae familiae et adesse adversus €rem [2eam]2 noluerint. @@Quae causa per hos tres me ad aliud consilium impulerit, dicam. €Quoad aetas mihi et valetudo integra fuit, negotia nostra ...... €quae .. eum .......... sunt. Sum [2t]2alis [2i]2st[2a]2 aetate .. €......... nostra[2m forensium]2 et iuniorum praesidiis esse fun-€datam. Nec [2ge]2nere quantus .............................. €............................. nostra ...................... €.......................................................... €.......................................................... €.............. virum popularem habeamus et virum consularem €ius publicum respondentem. Ego quoque, ut spero, quoad aetatis €vis viguit, in officiis civilibus non obscure versatus sum. Alii €quoque plurimi sunt in senatu Cirtenses clarissimi viri. Postremus €est honor maximus tres vestri cives ......................... €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... @1 €................................................ sed etiam €suave est ............. uter quo ...... sed vos melius est iam €nunc interdum ...... quantum ............................ €................................................ * * * €* * * €* * * €* * * @1 ï°°¸ÿï‚ÐòéîãÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1PRINCIPIA HISTORIAE}1 ¡Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * des adesse dies * * * €* * * in elogis te .c.n..nime legas €quod ........ magni ...................................... €et fratris tui magnis rebus gestis historia consilio et diligenter €scripta non nihil studii et rumoris auctura sit, sicut ignem quamvis €magnum vel levis aura, si adflaverit, adiuverit. @@Ubi primum frater suarum rerum commentarios miserit, nos €res scribere adgrediemur, si tamen thema quod gustui mittimus €non displicebit ............................................ €.......................................... * * * €* * *  Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Vero Augusto&]2 ‘* * * €* * * reliquum erit, si ve-€nis, visitare, deinque desinere * * * Sallustius * * * Eorum profecto @1 €uberrima ingenia frustra fuissent, ni magnificis sese rebus scriben-€deis occupassent itemque nisi pro magnitudine rerum gestarum €scriptorum quoque ingenia congruerent aut rebus vel adaptaren-€tur * * * et Homeri disperderentur carmina, si pugnae dees-€sent, quod carmine secundo integro, sed primis etiam primi car-€minis versibus declaravit. Certe Xenophon Atheniensis dignus €custos experientiae Graecorum sub Cyro stipendia voluntaria €fecit * * * * * * Enim vero fandi agendique laudibus longe praestan-€tissimus omnium Cato Porcius Censorius * * * €* * * €* * * €* * * €* * * principa * * * cum €pueri * * * dum * * * cum belli sollicitudo * * * et mihi * * * @1 €* * * €* * * comminisci * * * in * * * parem €nam * * * praesen[2ti]2 die minuunt * * * immo non est * * * gens * * * €* * * certum est * * * fratre * * * €* * * €* * * * * * [2direp]2tionibus clades ediderunt, latronum potius €quam hostium numero duco. Soli hominum Parthi adversus po-€pulum Romanum hostile nomen haud umquam contemnendum €gesserunt: id satis demonstrat non Crassi modo clades et Antonii €foeda fuga, sed etiam fortissimi imperatoris Traiani ductu legatus €cum exercitu caesus et principis ad triumphum decedentis haud-€quaquam secura nec incruenta regressio. @1 @@Bella igitur duo maxima a duobus maximis imperatoribus €adversus Parthos nostra memoria pari eventu bellata contendere €inter sese pro copiis cuiusque ducis et temporis pergam: haud ig-€narus fortia facinora viventium gravatius, mortuorum gratius €accipi; faveri praeteritis, invideri praesentibus. Namque invidia €semper a[2d]2 superstitem mordens adit * * * in * * * docebit ut demp-€ta visque [2extra]2 posse [2quo]2 bi * * * an * * * [2ecce]2 * * * visui €* * * * * * ubi primum magnum ducem res publica poposcit, id est €pensis p[2arem]2 propositis, omnibus Arpinati paupertate aut €Nursina duritia ortis ducibus bellicosior extitit * * * orbant €* * * tranquillus * * * oratoribus * * * atque * * * €* * * €* * * €* * * €* * * * * * olim adversus Romanos intentum et infestum et €instructum, bellis exercitatum .... ab insidiis ad ............. €.... dum ................ in.agit ............ratum quod €ad.omne facinus audendum praeceps agebatur nullo iam scelere €quod atrocius auderet reliquo. @@Tum praeterea e.....truend.m......no datum * * * trato €bellum * * * randum * * * ad hoc * * * in bellum profectus est cum €cognitis militibus hostem Parthum contemnentibus, sagittarum €ictus post ingentia Dacorum falcibus inlata volnera despicatui @1 €habentibus. Multos militum imp. suo quemque nomine proprio €atque castrensi cognomine [2et io]2culari appellabat. Pigros * * * €vel corniculo vel aereo vel partim * * * cuiusque * * * herede [2usu]2 €militari pensiones hostium spoliis feroces, quas saepe victor et €triumphos celebrans viris legatis invidisset. @@Lucio Parthis aut delectu novi Quirites sumendi fuerunt aut €fortissimi ex subsignanis deligendi militibus tristi et molli militia €corruptis. Namque post imperatorem Traianum disciplina prope þ²´¸ÿï°°¸ÿï‚ÐòéîãÿïƒÆòïÿ¢˜ˆ„modum exercitus carebant Hadriano et amicis cogundis et fa-€cunde appellandis exercitibus satis inpigro et in summa instru-€mentis bellorum. Quin provincias manu Traiani captas variis bellis €ac novo constituendas omittere maluit quam exercitu retinere. €Eius itinerum monumenta videas per plurimas Asiae atque Europae €urbes sita, cum alia multa tum sepulcra ex saxo formata. @@Non solum in gelosas sed etiam in alias meridionalis sedis €terras profectus est saluti his provinciis, quas trans Euphratis et €Danuvii ripas sitas Traianus spe Moesiae et Asiae provinciae ad-€dere posse se imperio Romano adnexuerat. Has omnino provincias, €Daciam et Parthis omissas partes, ultro restituit. Exercitus in €Asia se pro scutis atque gladiis salibus sub pellibus delectare: €neminem umquam ducem post eius modi vidit. @1 @@A rebus (pari studio pacis) sane iustis retinuisse se fertur, €plane vana apstinendo uni omnium Romanorum principum Numae €regi aequiperandus. Pax * * * €* * * €* * * €* * * €* * * €* * * €* * * €* * * * * * pertum est da * * * his * * * [2rem]2 publicam sibi €administrandam * * * qui * * * sis a patria * * * nec belli adversus Par-€thos instaurandi auctor existens, ita longa desuetudine bellandi €miles Romanus ad ignaviam redactus. Nam cum omnibus vitae €artibus tum praecipue rei militari desidia noxia est. Permultum €etiam interest fortunam variam experiri et gnaviter milites in €campo exercere. @@Corruptissimi vero omnium Syriatici milites, seditiosi, €contumaces, apud signa infrequentes, freti armis, praesidiis vagi, €exploratorum [2mo]2re palantes, de meridie ad posterum temu-€lenti, ne armatu quidem sustinendo adsueti, sed inpatientia la-€boris armis singillatim omittendis in velitum atque funditorum €modum seminudi. Praeter huiusce modi dedecora malis proeliis €ita perculsi fuerunt, ut ad primum Parthorum conspectum terga €verterent, tubas quasi fugae signum canentis audirent. @@Tantam militaris disciplinae labem pro re Lucius coercuit, @1 €industria sua ad militandum exemplo proposita. Primus ipse in €agmine haud saepius equo vehi quam pedibus fatisci; tam solem €torridum facile quam diem serenum ferre; pulverem confertum pro €nebulis pati, sudorem in armis ut in ludicris insuper habere; caput €apertum soli et imbribus et grandini et nivibus neque vel adversus €tela munitum praebere; spectandis in campo militibus operam €dare et aegros intervisere; non incuriose per militum contubernia €transire, sed forte temere Syrorum munditias introspicere, Pan-€noniorum inscitias; de cultu cuiusque ingenium arbitrari. Sero €ipse post decisa negotia lavatus mensa sobria, victu in castris €plebeio [2uti]2, vinum loci, aquam temporis bibere, primam €vigiliam facile vigilare, postremam iam dudum expergitus opperiri, €labore magis quam otio laetari, otio ad laborem abuti, vacua €militaribus tempora civilibus negotiis occupare. In penuria subita €ramis non numquam et frondibus proprie [2pro]2 supellectile usus €est, caespitem interdum ut torum incubans. Somnum cepit labore €paratum, non silentio quaesitum. Graviora [2de]2mum per-€verse facta severe animadvertit, leviora sciens dissimulavit: locum €paenitendi reliquit. Nam delicta sua plerique, dum ignorari pu-€tant, corrigunt; ubi manifesta sciunt, inpudentia obfirmantur. * * * * * * fuga certaminis * * * necessita[2tis]2 * * * visset pro-€videre; per tot provincias, tot obsidionum proeliorum arcium sta-€tionum castellorum excidendorum aperta discrimina curas et con- @1 €silia dispergere, non luxurias, ducenta tametsi profudit spolia * * * €num consentirem * * * gnarus * * * portare * * * €[2lon]2gior mora * * * impe * * * quam ob rem * * * etiam tum €iunioris decere * * * [2qu]2o minus ad trium[2phum]2 * * * habitus €* * * €* * * €* * * spectes. Lucius consiliorum sol-€lertia longe * * * sciret catafractos similes esse beluis piscibus, eas €eludere alto mari cernuantis * * * [2in]2 mag[2nis]2 persultare €campestribus * * * Paucis ante diebus L[2uciu]2s €ad Vologaesum litteras ultro dederat, bellum, si vellet, condici-€onibus poneret; dum oblatam pacem spernit barbarus, male mul-€catus est. @@Ea re dilucide patet, quanta Lucio cura insita sit militum €salutis, qui gloriae suae dispendio redimere cupiverit pacem in-€cruentam. Traiano suam potiorem gloriam in sanguine militum €futuram de ceteris eius studiis multi coniectant; nam saepe Par-€thorum legatos pacem precanteis dismisisse inritos. @@Iustitiae quoque et clementiae fama apud barbaros sancta €de Lucio: Traianus non omnibus aeque purgatus. Regnum for- @1 €tunasque suas in fidem Luci contulisse neminem paenituit; Traiano €caedes Parthamasiri regis supplicis haud satis excusata. Tametsi €ultro ille vim coeptans tumultu orto merito interfectus est, meliore €tamen Romanorum fama impune supplex abisset quam iure sup-€plicium luisset, namque talium facinorum causa facti latet, factum €spectatur, longeque praestat secundo gentium rumore iniuriam €neglegere quam adverso vindicare. @@Bello Parthico utroque consulares viri duo exercitum utri-€que ducentes obtruncati: Severianus quidem Lucio ab urbe nec-€dum etiam tum profecto; Appius Santra vero, cum praesens €Traianus Euphrati et Tigridis portoria equorum et camelorum tri-€bularet, retro ad Balcia Tauri ab Arbace caesus est. @@Illud eti[2am]2 opprobrio ductum bello [2incipiente]2 €histriones ex urbe in Suriam accisse. Sed profecto sicut arborum €altissimas vehementius ventis quati videmus, ita virtutes maximas €invidia criminosius in[2sect]2atur. Ceterum bello an pace clarior €Traianus imp. existimandus sit, in ambiguo equidem pono, nisi €quod armis etiam Spartacus et Viriathus aliquantum potuere, €pacis artibus vix quisquam Traiano ad populum, nescio si qui €adaeque, acceptior fuerit. Ipsa haec cum pri[2o]2r[2is vi]2tae €non nullis detrectationibus lacessunt. Ex summa civili[2s]2 scien-€tiae ratione sumpta videntur, ne histrionum quidem ceterorumque €scaenae aut circi aut harenae artificum indiligentem principem €fuisse, ut qui sciret populum Romanum duabus praecipue rebus, @1 €annona et spectaculis, teneri; imperium non minus ludicreis €quam serieis probari atque maiore damno seria, graviore invidia €ludicra neglegi; minus acribus stimulis congiaria quam spectacula €expeti; congiarieis frumentariam modo plebem singillatim pla-€cari ac nominatim, spectaculis universum * * * * * * quod * * * se oporteat * * * namque ut famen * * * plane Nep-€tunum Martemque mole[2stias]2 illas sibi * * * est arceant non * * * €magis aut * * * aut suovet(aurilibus) * * * quam ludeis spectaculorum-€que caerimonieis placarei. Ei rei pompas et carpenta et tensas et €exuvias a maioribus dicatas, elephantos et in pace, quibus num-€quam populus Romanus in acie usus sit, spectaculeis deservire €nocturnis ................................................. €........................... constrepi aut linguis pluribus omi-€na[2ri]2. Haec a me detrectationis refutandae causa memorata €sunt. @@Ceterum ............................................. €............................... Lucius autem ipse, quoquo €in loco gestum quid foret, ad senatores scripsit litteris diserte ad €significandum rerum statum compositis, ut qui facundiam inpenso €studio restaurar[2e]2 [2cuperet]2 * * * €* * * [2com]2para-€ta si quis leget, seu proavus seu pronepos virtute praestare vide-€bitur, comparationis quidem discrimen in familiae nomine per-€manebit. @1 ï°°¹ÿï‚ÌáõäÆõíÐõìöÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1LAUDES FUMI ET PULVERIS}1 Ÿóáÿ@@@@&7Caesari suo Fronto& ‘@@Plerique legentium forsan rem de titulo contemnant: nihil €serium potuisse fieri de fumo et pulvere; tu pro tuo excellenti €ingenio profecto existimabis lusa sit opera ista an locata. @@Sed res poscere videtur de ratione scribendi pauca praefari, €quod nullum huiusce modi scriptum Romana lingua exstat satis €nobile, nisi quod poetae in comoedis vel Atellanis adtigerunt. Qui €se in eius modi rebus scribendis exercebit, crebras sententias con-€quiret easque dense conlocabit et subtiliter coniunget, neque verba €multa geminata supervacanea inferciet; tum omnem sententiam €breviter et scite concludet. Aliter in orationibus iudiciariis, ubi þ²´¸ÿï°°¹ÿï‚ÌáõäÆõíÐõìöÿïƒÆòïÿ’ˆˆsedulo curamus ut pleraeque sententiae durius interdum et in-€comptius finiantur. Sed contra istic laborandum est, ne quid in-€concinnum vel hiulcum relinquatur, quin omnia ut in tenui veste €oris detexta et revimentis sint cincta. Postremo, ut novissimos in €epigrammatis versus habere oportet aliquid luminis, sententia €clavi aliqua vel fibula terminanda est. @@In primis autem sectanda est suavitas. Namque hoc genus €orationis non capitis defendendi nec suadendae legis nec exercitus €adhortandi nec inflammandae contionis scribitur, sed facetiarum €et voluptatis. Ubique vero ut de re ampla et magnifica loquendum, €parvaeque res magnis adsimulandae comparandaeque. Summa €denique in hoc genere orationis virtus est adseveratio. Fabulae €deum vel heroum tempestive inserendae, item versus congruentes €et proverbia accommodata et non inficete conficta mendacia, dum €id mendacium argumento aliquo lepido iuvetur. @1 @@Cum primis autem difficile est argumenta ita disponere, ut €sit ordo eorum rite conexus. Quod ille Plato Lusiam culpat in €Phaedro, sententiarum ordinem ab eo ita temere permixtum, ut €sine ullo detrimento prima in novissimum locum transferantur et €novissima in primum, eam culpam ita devitabimus, si divisa €generatim argumenta nectemus, non sparsa nec sine discrimine €aggerata, ut [2ea]2 quae per saturam feruntur, sed ut praecedens €sententia in sequentem laciniam aliquam porrigat et oram praeten-€dat; ubi prior sit finita sententia, inde ut sequens ordiatur; ita €enim transgredi potius videbimur quam transilire. @@Verum hi non * * * €* * * est multus €* * * re sic est qui sicuti bene velle ac bene precari, quae €res voce animoque sine opibus perpetrantur. @@Igitur ut quisque se benignissimum praestabit, ita is plurimos €laudabit, nec tantum eos quos alii quoque laudibus ante decora-€verint, verum conquiret deos et homines a ceterorum laudibus re-€lictissimos, ibique signum benignitatis expromet; ut agricola agrum @1 €intactum si conserat, laboriosus est; sacerdos si apud fanum deser-€tum et avium sacrificet, religiosus est. @@Laudabo igitur deos infrequentes quidem a laudibus, verum €in usu cultuque humano frequentissimos, fumum et pulverem, sine €quis neque asae neque foci neque viae, quod volgo aiunt, nec semi-€tae usurpantur. Quod si quis hoc primum a[2m]2bigit, habendusve €sit fumus in numero deorum, cogitet ventos quoque in deum nume-€ro haberi, quaeque sunt fumo simillimae, nebulas nubesque putari €deas et in caelo conspici et, ut poetae ferunt, amiciri deos nubibus, €et Iovi Iunonique cubantibus nubem ab arbitris obstitisse. Quod €[2si]2 nunc divinae naturae proprium est, nec fumum manu pre-€hendere nec solem queas, neque vincire neque verberare neque €detinere neque, vel minimum rimae si deposcat, excludere * * * €* * * ï°±°ÿï‚ÌáõäÎåçìÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1LAUDES NEGLEGENTIAE}1 Ÿóáÿ@@@@[2&7Caesari suo Fronto&]2 ‘* * * €* * * €* * * €* * * €* * * temperantia €coercetur. Volgo etiam laudata indulgentia promptam peccatis @1 €hominum veniam dare: nisi delicta facile intellegas, parum cle-€menter indulgeas. @@Quod autem quis intutam et expositam periculis neglegen-€tiam putet, mihi omne contra videtur: multo multoque diligentiam €magis periculis obnoxiam esse. Namque neglegentiae haud quis-€quam magnopere insidias locat, existimans etiam sine insidiis €semper et ubique et ubi libeat neglegentem hominem in proclivi €fore fallere; adversus diligentis vero et circumspectos et exsultantis €opibus fraudes et captiones et insidiae parantur. Ita ferme negle-€gentia contemptu tutatur, diligentia astu oppugnatur. Et erratis €neglegentia venia paratior datur et be[2ne]2 factis gratiis gratia €habetur. Nam praeter opinionem gratum est ceterarum rerum in-€diligentem bene facere in tempore haud neglexisse. @@Iam illud a poetis saeculum aureum memoratum, si cum ani-€mo reputes, intellegas neglegentiae saeculum fuisse, cum ager €neglectus fructus uberes ferret omniaque utensilia neglegentibus €nullo negotio suppeditaret. Hisce argumentis neglegentia bono €genere nata, deis accepta, sapientibus probata, virtutum parti-€ceps, indulgentiae magistra, tuta ab insidiis grataque bene factis, €excusata in e[2r]2ratis et ad postremum aurea declaratur ..... €.... de Favorini nostri pigmentis fuci quisnam appingere .... €licet. Ut quaeque mulier magis facie freta, ita facilius cutem et €capillum neglegere; plerisque autem, ut sese magnopere exornent, €diffidentia formae diligentiae inlecebras creari. @@Myrtum buxumque ceteraque tonsilia arbusta atque virgulta €summa diligentia et studio radi rigari comi solita, humi reptare @1 €aut ibidem haud procul a solo cacumina erigere: at illas intonsas €abietes neglectasque piceas caput aemulum nubibus addere. @@Non aeque diligentes ad quaerendum victum et comparcen-€dum cibum leones ut formicas esse, texendi vero araneas dili-€gentiores esse quam Penelopam ullam vel Andromacham. Et €omnino tenuibus ingeniis et * * * €* * * €* * * hoc * * * quas * * * neve ob * * * et voluntaris * * * quod €vel praecipuum vero * * * tis amicitias * * * diligentiam interdum €* * * nerent deos * * * cui res * * * non ex pro * * * ex ser * * * €...... statuit quem ad modum ............................ €........................................ Quota, oro te, por-€tio Lucullanae hereditatis ................................... €......................................... castum ......... €.... caesum aureo * * * @1 ï°±±ÿï‚ÐáòôèÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1[2M. FRONTONIS DE BELLO PARTHICO]2}1 Ÿóáÿ@@@@[2&7Domino meo Antonino Augusto Fronto&]2 ‘* * * tam genuit €gentem Romanam, aequo animo patitur fatisci nos interdum et €pelli et volnerari. An cunctetur de militibus nostris Mars pater €illa dicere?: €@@@@"Ego cum genui, tum morituros scivi et ei rei sustuli; €@@@@Praeterea, cum ob terrae orbem misi ob defendendum imperium, €@@@@Scibam me in mortitera bella, non in epulas mittere." €@@Haec verba Telamo Troiano bello de suis liberis semel elocutus €est; Mars de Romanis saepe multisque in bellis hoc carmine usus €est: Gallico bello apud Alliam, Samnitei apud Caudium, Punico €ad Cannas, Hispanico apud Numantiam, Iugurthino apud Cirtam, €Parthico ad Carrhas. Sed semper et ubique aerumnas adoris terro-€resque nostros triumphis commutavit. @@Sed ne nimis vetera alte petam, vestrae familiae exemplis €utar. Traiani proavi vestri ductu auspicioque nonne in Dacia captus €vir consularis? Nonne a Parthis consularis aeque vir in Meso-€potamia trucidatus? Quid? Avo vestro Hadriano imperium op-€tinente quantum militum a Iudaeis, quantum ab Britannis caesum? €Patre etiam vestro imperante, qui omnium principum * * * €* * * @1 €* * * €* * * €* * * €* * * pauculis €diebus in fascis tene[2ntur]2, illi in pannis [2de]2gunt omnem €aetatem. @@Itaque bonus ille imperator * * * venire captivos iubebat * * * €sint ingratiis quid ego, quippe cui * * * sin * * * num me. Piscibus €in caudis est [2virtus]2, avibus in pinnis, anguibus serpendi vi €* * * quod quis * * * et gloriam Romani nominis restituendam et €insidias fraudesque hostium * * * quae comparata * * * vendere nu-€gas i * * * consulta sunt tam * * * con * * * iure meritoque * * * neque * * * €vocent paratos progredi remanere, porro retro, ilic[2o]2 .... €Haudquaquam utile est homini nato res prosperas perpetuo evenire: €fortunae variae magis tutae. @@Est .................................................. €.... opibus et omnium quaecumque intenderat sine offensione €potitus; nihil in aetate agunda duri aut acerbi expertus esse dicitur, €quin sub manus cuncta ........ prosus ............ beatissi-€mus ........ rex Amasis Aegyptius sapiens fortunatissimis% con-€sultus scriptis familiaribus litteris suasit ut semet ipsum volun- @1 €tario aliquo damno sc[2i]2ens multaret eoque dolore .......... €.......................................................... €... [2nihil]2 habebat carius anulo manupretio ........ [2f]2acie €eximia lapidem smaragdu[2m]2 .......... summo ............ €........... Eum Polycrates anulum nave longa in altum pro-€vectus sponte in mare abiecit, unde numquam ........ emergeret. €Tum quod sciens sponteque [2fecisset]2, abiectum [2anulum val-€de]2 dolebat. þ²´¸ÿï°±±ÿï‚ÐáòôèÿïƒÆòïÿ•@@...............co............. saepe piscator [2quidam]2 €nactus indignum duxit ad venalis deferre, sed dignitati parens €regi obtulit. Rex gratum acceptumque habuit, eumque [2sibi]2 €apponi iussit; qui ..da piscique operae i...so contractantes anulum €in alvo repertum ad regem gaudentes detulerunt. Tum Polycrates €litteras ordine de casu et postliminio anuli perscriptas ad regem €Amasim mittit. Amasis magnum et maturum malum Polycrati €coniectans amicitiam hospitiumque renuntiat, ut alieno potius suo €quam hospitei aut amico fortunam commutatam ipse minus aegre €ferret. @@Sed somnium filiae Polycrati iam ante insigne optigerat. €Patrem suum videre sibi visa erat aperto atque edito loco sublimem €ungui et lavi Iovis et Solis manibus. Harioli autem laetam et pin-€guem fortunam portendier somnio interpretati. Sed omne contra €evenit. Nam deceptus ab Oroete Perse Polycrates captusque in €crucem sublatus est. Ita ei crucianti somnium expe[2ditum. @1 €Manibus]2 ................................................. €.............................................. Huius [2fa-€bulae]2 exorsus ......bent ...... interdum ...... non est ex-€sultandum nimia et diutina prosperitate, nec, si quid malae pug-€nae acciderit, defetiscendum; sed victoriam brevi spera, namque €semper in rebus gestis Romanis crebrae fortunarum commutationes €exstiterunt. @@Quis ita ignarus est bellicarum memoriarum, qui ignoret €populum Romanum non minus cadendo quam caedendo imperium €peperisse? Legiones nostras saepe [2fusas fuga]2tasque armis bar-€barorum esse? Quamvis in[2fe]2s[2ti]2 e[2t t]2ruces tauri subigi €iungendo domarique potuere, prae quam nostri exercitus sic sub €iugum missi sunt. Sed eosdem illos, qui sub iugum egerant, paulo €post ante triumphum nostri egere et captivos sub corona vendidere. @@Post Cannensem cladem Poenus imperator anulorum aureorum €quos caesis equitibus Romanis Poeni detraxerant, tres modios €cumulatos misit Carthaginem. Sed non multo post Carthago €capta est: illis, qui anulos detraxerant, catenae inditae sunt. €In ea pugna Scipio quantum hominum Poenorum Afrorumque €cepit aut occidit aut in deditionem accepit! Si eorum linguas €resecari imperasset, navem onustam linguis hostium Romam €inegisset. @@Quod te vix quicquam nisi raptim et furtim legere posse €prae curis praesentibus scripsisti, fac memineris et cum animo €tuo cogites G. Caesarem atrocissimo bello Gallico cum alia multa €militaria tum etiam duos 'De Analogia' libros scrupulosissimos @1 €scripsisse, inter tela volantia de nominibus declinandis, de ver-€borum aspirationibus et rationibus inter classica et tubas. Cur €igitur tu, Marce, non minore ingenio praeditus quam G. Caesar €nec minus ordine insignis nec paucioribus exemplis aut documentis €familiaribus instructus, non vincas negotia et invenias tibimet €tempora non modo ad orationes et poemata et historias et praecepta €sapientium legenda, sed etiam syllogismos, si perpeti potes, re-€solvendos? @@Nunc, ut orationem istam M. Tulli, quam tibi legendam €misi, paucis commendem. Mihi profecto ita videtur neminem um-€quam neque Romana neque Graecorum lingua facundius in con-€tione populi laudatum quam Cn. Pompeius in ista oratione laudatus €est: ut mihi ille videatur non ita suis virtutibus ut Ciceronis laudi-€bus 'Magnus' cognominatus. Tum praeterea multa istic repe-€ries praesentibus consiliis tuis capita apte considerata, de ducibus €exercituum deligendis, de commodis sociorum, tutela provinci-€arum, de.......... tum, quibus artibus praeditos esse oporteat €imperatores [2b]2el[2l]2a et ceter[2a]2 ge[2rentes]2 * * * * * * tractatus * * * quas * * * intentionem * * * consuevi ne * * * €velim ... quia ego intento maiore vel aliquando reprae * * * ar-€bitror profuturas. Velis dumtaxat; et si quis * * * quod inper * * * €neque mihi suscenseas, quod non mea manu tibi rescripserim, €praesertim cum a te tua manu scriptas litteras acceperim. Digitis €admodum invalidis nunc utor et detrectantibus; tum haec epistula @1 €multum verborum ingerebat, mea autem dextera manus hac €tempestate paucarum litterarum. @1 ï°±²ÿï‚ÆåòÁìóÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS DE FERIIS ALSIENSIBUS}1 ¡Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo& ‘@@Ferias apud Alsium quam feriatas egerimus, non scribam tibi, €ne et ipse angaris et me obiurges, mi magister. Lorium autem re-€gressus domnulam meam ....... febricitantem repperi. Medicus €dicit, si cito nobis me * * * tu quoque vi * * * valeas * * * tior sim. €N[2am]2 oculis spero te ...... dem sanis et * * * Vale mi magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Antonino Augusto& ‘@@Ferias Alsienses * * * misi * * * ni * * * in novellae quid cante-€tur vineae atque * * * quid multarum rusticarum. Catonem quo-€que in oratione adversus Lepidum verbum cantari solitum com-€memorasse, cum ait "statuas positas Ochae atque Dionysodoro €effeminatis, qui magiras facerent". Id in * * * meant * * * velint post €redire * * * in ea * * * facit opportune * * * brum * * * rim cantandi lu-€dendique initium capiunt et * * * paravit.  Ÿóáÿ@@@@&7Domino meo Antonino Augusto& ‘@@Quid? Ego ignoro ea te mente Alsium isse, ut animo morem €gereres ibique ludo et ioco et otio libero per quadriduum uni-€versum operam dares? Nec dubito quin te ad ferias in secessu €maritimo fruendas ita compararis: in sole meridiano ut somno €oboedires cubans, deinde Nigrum vocares, libros intro ferre iuberes; €mox, ut te studium legendi incessisset, aut te Plauto expolires aut €Accio expleres aut Lucretio delenires aut Ennio incenderes, in @1 €horam ist[2ic]2 Musarum propriam quintam; re[2dires]2 inde €libris .....eres diss..... mitteres, Ciceronis si sermonis ad te €detulisset, audires; inde vi[2ae]2 quantum pote [2ad]2 litus €pergeres et raucas paludes ambires; [2tum]2 vel, si videretur, €aliquam navem conscenderes vel aethere tranquillo in altum por-€tisculorum et remigum visu audituque oblectares; actutum inde €balneas peteres, corpus ad sudorem uberem commoveres, convi-€vium deinde regium agitares concheis omnium generum, Plautino €"piscatu hamatili, ut ille ait, et saxatili", altilibus veterum sagi-€narum, matteis pomis bellariis crustulis vinis felicibus calicibus €perlucidis sine delatoria nota. @@Quid hoc verbi sit, quaeras fortasse; accipe igitur. Ut homo €ego multum facundus et Senecae Annaei sectator Faustiana €vina de Sullae Fausti cognomento 'felicia' appello; calicem vero €'sine delatoria nota' cum dico, sine puncto dico. Neque enim €me decet, qui sim tam homo doctus, volgi verbis Falernum vinum €aut calicem acentetum appellare. Nam qua te dicam gratia Alsium, €maritimum et voluptarium locum et, ut ait Plautus, "locum lu-€bricum" delegisse, nisei ut bene haberes genio utique verbo vetere €faceres animo "volup"? Qua, malum! "volup"? Immo, si dimi-€diatis verbis verum dicendum est, uti tu animo faceres "vigil" €(vigilias dico) aut ut faceres "labo" aut ut faceres "mole" (labores €et molestias dico). Tu umquam volup? Volpem facilius quis tibi €quam voluptatem conciliaverit. @@Dic, oro te, Marce, idcircone Alsium petisti, ut in prospectu €maris esurires? Quid? Tu Lorii te fame et siti et negotiis agendis €adfligere nequibas? In apopsi * * * iucundiores tibi esse videntur. @1 €Memini me ad [2vos]2 * * * pueros in balneis esse * * * rescribas €* * * liber * * * te non * * * per * * * quis * * * favor * * * ne * * * beat * * * gra-€vi * * * Mare ipsum aiunt, ubi alcedonia sint, fieri feriatum. An al-€cedo cum pullis suis tranquillo otio dignior est quam tu cum tuis €liberis? .................................................. €.................................................. [2v]2e-€ter[2es tyra]2nnos. @@At enim res plane iam postulat, num [2studium]2? num €laborem? num [2vigilias]2? num [2m]2u[2nera]2? Quis arcus €perpetuo intenditus? Quae fides perpetuo substrictae sunt? Oculi €conivendo ................................................. €........ durant, qui uno obnixi obtutu interissent. Hortus qui €crebro pangitur, ope stercoris indiget, herbas et holuscula nihili €procreat; frumento vero et solidis frugibus requietus ager deligitur; €ubertas soli otio paratur. @@Quid maiores vestri, qui rem p. et imperium Romanum mag-þ²´¸ÿï°±²ÿï‚ÆåòÁìóÿïƒÆòïÿ£•‚nis auctibus auxerunt? Proavus vester summus bellator tamen €histrionibus interdum sese delectavit et praeterea potavit satis €strenue; tamen eius opera populus Romanus in triumphis mulsum €saepius bibit. Avom item vestrum, doctum principem et navom @1 €et orbis terrarum non regendi tantum, sed etiam perambulandi €diligentem, modulorum tamen et tibicinum studio devinctum fuisse €scimus et praeterea prandiorum opimorum esorem optimum fuisse. €Iam vero pater vester, divinus ille vir, providentia pudicitia fru-€galitate innocentia pietate sanctimonia omnis omnium principum €virtutes supergressus, tamen et palaestram ingressus et hamum €instruxit et scurras risit. @@Nihil de Caio Caesare dico acerrimo Cleopatrae hoste, nihil €de Augusto Liviae viro. Romulum ipsum urbis huius conditorem, €cum hostium ducem manu comminus conserta obtruncavit cum-€que spolia opima Feretrio vexit, scilicet tenui victu usum putas? €Profecto neque esuriens quisquam neque abstemius animum in-€duxisset virgines adultas de spectaculis rapere. Quid? Numa senex €sanctissimus nonne inter liba et decimas profanandas et suovetau-€rilia mactanda aetatem egit epulorum dictator, cenarum libator, €feriarum promulgator? Saturatum et feriatum dico e[2u]2m. €N[2um tu]2esurialis ferias celebras? Nec Chrysippum tuum €praeteribo, quem quotidie ferunt madescere solitum. Et pleraque €........ [2posci habebo]2 ........... Socratem ............ @1 €.. [2ex Soc]2raticorum sumposiis et dialogis et epistulis existimes €hominem multum scitum et facetum fuisse, Socratem intelleges €Aspasiae discipulum, Alcibiadi magistrum. @@Iam si bellum indixtei ludo otio satietati voluptati, at tu €dormi saltem, quantum libero homini satis est. Intensius ad su-€premam ................. in .......... ad luminis ........ €........... An tandem si ignem de caelo nemo surrupuisset, €sol non esset tibi satis ad iudicandum? Ne cum animo tuo reputes €cotidiano te mendacio adstringi, cum te diem cognitioni dare ais €et nocte cognoscis, tum sive condemnes sive absolvas mendax €futuru[2s]2. Si quempiam condemnas, 'parum cavisse videtur' €ais: istuc quidem, si lucernae removeantur, nihil videri poterit. @@At tu, obsecro, vel ioco vel serio te exorari a me patere, ne €te somno defraudes utique terminos diei et noctis serves. Agere de €finibus [2nondum divisi]2s deos claros et nobiles Vesperum et €Luciferum puta. Utrique demonstrationem sui queique limitis €ostendunt. Horum cognitioni interesse postulat Somnus, nam se €qui[2u]2sque adfinem esse negotio et adtingi iniuria ait. Vellem €autem tantum mihi vigoris aut studii adesse, quantum adfuit cum €illa olim nugalia conscripsi 'Laudem Fumi et Pulveris'. Ne ego €somni laudem ex summis opibus conscripsissem! Nunc quoque, €si tibi fabulam brevem libenti est audire, audi. @@Iovem patrem ferunt, cum res humanas a primordio con-€deret, aevum vi[2tae]2 medium uno ictu percussum in duas partis @1 €undique paris diffidisse: partem alteram luce, alteram tenebris €amicisse, diem noctemque appellasse, noctique otium, diei negotium €tradidisse. Tum Somnus necdum natus erat et omnes pervigiles €aetatem agebant; sed quies nocturna vigilantibus pro somno .... €erat promulgata. Paulatim deinde, ut sunt ingenia hominum €inquieta et agitandi ac turbandi cupida, noctes diesque negotiis €exercebant, horam otio nullam inpertibant. Tum Iovem ferunt, €ubi iam iurgia et vadimonia nocturna sisti et noctes quoque €comperendinari videat, cum corde suo agitasse de suis ger-€manis fratribus unum praeficere, qui nocti atque otio hominum €curaret. Neptunum multas et graves curas maritumas causatum, €ne fluctus terras totas cum montibus obruerent neve coorti venti €cuncta funditus percellerent, silvas et sata radicitus haurirent. €Ditem quoque Patrem causatum multa opera multaque cura tem-€pla infera aegre coerceri, amnibus et paludibus et stagnis Stygiis €Acheruntem aegre commoeniri, canem denique custodem appo-€suisse umbris territandis, quae aufugere ad superos cuperent, ei-€que cani trinas latrandi fauces ac trinos hiatus trina[2s]2que €dentium formidines addidisse. @@Tum Iovem deos alios percontatum animadvertisse gratiam €vigiliae aliquantum pollere; Iunonem plerosque partus nocturnos €ciere; Minervam artium atque artificum magistram multum vi-€gilari velle; Martem nocturnas eruptiones et insidias muta re iu-€vare; Venerem vero et Liberum multo maxime pernoctantibus €favere. Capit tum consilium Iuppiter Somni procreandi eumque €in deum numerum adsciscit, nocti et otio praeficit eique claves €oculorum tradit. Herbarum quoque sucos, quibus corda hominum €Somnus sopiret, suis Iuppiter manibus tempe[2ra]2t: securitatis @1 €et voluptatis herbae de caeli nemore advectae, de Acheruntis au-€tem prateis leti herba petita. Eius leti guttam unam aspersisse €minimam, quanta dissimulantis lacrima esse solet. @@Hoc, inquit, suco soporem hominibus per oculorum repa-€gula inriga: cuncti quibus inrigaris ilico fusi procumbent, artu-€[2bus]2 mortuis immobiles iacebunt. Tum tu ne timeto, nam vivent €et paulo post, ubi evigilaverint, exsurgent. @@Post id Iuppiter alas non ut Mercurio talares, sed ut Amori €umeris exaptas Somno adnexuit: Non enim te solis ac talari €ornatu ad pupulas hominum et palpebras incurrere oportet cur-€ruli strepitu et cum fremitu equestri, sed placide et clementer €pinnis teneris in modum hirundinum advolare nec ut columbae €alis plaudere. @@Ad hoc, quo iucundior hominibus Somnus esset, donat ei €multa somnia amoena, ut, quo studio quisque devinctus esset, €ut histrionem in somnis fautor spectaret, ut tibicinem audiret, €ut aurigae agitandi [2spatium]2 monstraret, milites somn[2i]2o €vincerent, imperatores somnio triumpharent, peregrinantes somnio €redirent. Ea somnia plerumque ad verum convertunt. @@Igitur, Marce, si quo tibi somnio hinc opus est, censeo libens @1 €dormias tantisper dum quod cupis quaque exoptas vigilanti tibi €optingat.  Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘@@Modo recepi epistulam tuam, qua confestim fruar. Nunc €enim imminebant officia $DUSPARAI/THTA&. Interim quod cupis, mi €magister, breviter ut occupatus parvolam nuntio nostram melius €valere et intra cubiculum discurrere. @@Dictatis his legi litteras Alsienses meo tempore, mi magister, €cum alii cenarent, ego cubarem tenui cibo contentus hora noctis €secunda, multum, inquis, cohortatione mea. Multum, mi magister; €nam verbis tuis adquievi saepiusque legam, ut saepius adquiescam. €Ceterum verecundia offici, quam sit res imperiosa, quis te €magis norit? Sed oro te, illud quid est, quod in fine epistulae ma-€num condoluisse dicis? Illatenus dolueris, mi magister, si me com-€potem voti [2di]2 boni faciunt. €@@Vale, mi magister optime, $FILO/STORGE A)/NQRWPE&. @1 ï°±³ÿï‚ÎåðÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1M. FRONTONIS DE NEPOTE AMISSO}1 ¡Ÿóáÿ@@@@&7Magistro meo salutem& ‘@@Modo cognovi de casu. Cum autem in singulis articulorum €tuorum doloribus torqueri soleam, mi magister, quid opinaris me €pati, cum animum doles? Nihil conturbato mihi aliud in mentem €venit quam rogare te ut conserves mihi dulcissimum magistrum, €in quo plura solacia vitae huius habeo [2quam]2 quae tibi tristitiae €istius possunt ab ullo contingere. @@Mea manu non scripsi, quia vesperi loto tremebat etiam €manus. Vale mi iucundissime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7Antonino Augusto Fronto& ‘@@Multis huiusce [2modi]2 maeroribus fortuna me per omnem €vitam meam exercuit. Nam ut alia mea acerba omittam, quinque €amisi liberos miserrima quidem condicione temporum meorum, €nam quinque omnes unumquemque semper unicum amisi, has or-€bitatis vices perpessus, ut numquam mihi nisi orbato filius nas-€ceretur. Ita semper sine ullo solacio residuo liberos amisi, cum €recenti luctu procreavi. @@Verum illos ego luctus toleravi fortius, quibus egomet ipse €solus cruciabar. Namque meus animus me[2o]2met dolori obnixus, €oppositus quasi solitario certamine unus uni, par pari resistebat. €At nunc amisso nepote luctus mihi dolore filiae, dolore generi €multiplicatur: meum motum pertuli, meorum luctum ferre nequeo; €Victorini mei lacrimis tabesco conliquesco. @@Saepe etiam expostulo cum dis immortalibus et fata iurgio com-þ²´¸ÿï°±³ÿï‚ÎåðÿïƒÆòïÿ¢“‚pello. Victorinum pietate mansuetudine veritate innocentia maxima, €omnium denique optimarum artium praecipuum virum acerbissi-€ma morte fili adflictum, hoccine ullo modo aequum aut iustum fuit? €Si providentia res gubernantur, hoc idem recte provisum est? Si €fato cuncta humana decernuntur, hoccine fato decerni [2debuit]2? @1 €Nullum ergo inter bonos ac malos fortunarum discrimen erit? €Nulla deis, nulla fatis diiudicatio est, quali viro filius eripiatur? €Facinerosus aliqui et scelestus mortalis, quem ipsum numquam €nasci melius foret, incolumes liberos educit, in morte sua super-€stites relinquit. Victorinus, vir sanctus, cuius similes quam plurimos €gigni optimum publicum fuerit, carissimo filio privatus est. Quae, €malum, providentia tam inique prospicit? Fata a fando appellata €aiunt: hoccine est recte fari? Poetae autem colus et fila Fatis ad-€signant: nulla profecto tam sit inportuna et insciens lanifica, quae €erili togae solidum [2et]2 nodosum, servilei autem subtile et tenue €subtemen neverit. Bonos viros luctu adfici, malos re familiari in-€columi frui neque mensum neque pensum fatorum lanificum duco. @@Nisi forte alius quidem nos error iactat et ignari rerum, €quae mala sunt quasi prospera concupiscimus, contra quae bona €sunt pro adversis aversamur et mors ip[2sa]2, quae omnibus €luctuosa videtur, pausam laborum adfert et sollicitudinum et €calamitatum miserrimisque corporis vinculis liberatos ad tran-€quilla nos et amoena et omnibus bonis referta animarumque con-€ciliabula travehit. Hoc ego [2i]2ta esse facilius crediderim quam €cuncta humana aut nulla aut iniqua providentia regi. @@Quod si mors gratulanda potius est hominibus quam lamen-€tanda, quanto quisque eam natu minor adeptus est, tanto beatior €et deis acceptior existimandus est, ocius corporis malis exutus, €ocius ad honores liberae animae usurpandos excitus. Quod tamen €verum sit licet, parvi nostra refert, qui desideramus amissos: nec €quicquam nos animarum immortalitas consolatur, qui carissimis €nostris dum vivimus caremus. Istum statum vocem formam ani-€mam liberam quaerimus, [2f]2aciem defunctorum miserandam @1 €maeremus, os obseratum, oculos eversos, colorem undique deletum. €Si maxime esse animas immortalis constet, erit hoc philosophis €disserendi argumentum, non parentibus desiderandi remedium. @@Sed utcumque sunt ista divinitus ordinata, mihi quidem ne €utiquam diutinam adferent sollicitudinem, cui tam propinqua €mors. Sive in aeternum extinguimur, olim cupienti mihi tandem €* * * tu acerbi[2ora]2 * * * neque arborum neque * * * eodem tem-€pore * * * [2h]2eres tuus * * * ad vindemiam * * * isto tempore * * * €aspe[2rius]2 nequivi prae fletu ac dolore. Meus etiam iam hinc €me dulcissimus nepos, quem ipse sinu meo educo, hic est profecto €qui me magis magisque lacerat prorsus et excruciat. Namque in €huius facie illum amissum contemplor, exemplum oris imaginor, €sonum vocis eundem animo fingo. Hanc sibi dolor meus picturam €commentatur; verum defuncti voltum ignorans, dum veri similem €coniecto, maceror. @@Sapiet mea filia; viro suo omnium quantum est hominum €optimo adquiescit; is eam consolabitur pariter lacrimando, pariter €suspirando, [2pariter]2 loquendo, pariter conticiscendo. Senex ego €parens indigne consolabor; dignius enim foret ipsum me ante obisse. €Neque ulla poetarum carmina aut sapientium praecepta tantum €promoverint ad luctum filiae meae sedandum et dolorem leniendum, €quantum mariti v[2o]2x [2ex]2 ore carissimo et pectore iunctissi-€mo profecta. @@Me autem consolatur aetas mea prope iam edita et morti €proxima. Quae cum aderit, si noctis, si lucis id tempus erit, caelum €quidem consalutabo discedens et quae mihi conscius sum protesta-€bor; nihil in longo vitae meae spatio a me admissum, quod €dedecori aut probro aut flagitio foret; nullum in aetate agunda €avarum, nullum perfidum facinus meum extitisse; contraque multa @1 €liberaliter, multa amice, multa fideliter, multa constanter saepe €etiam cum periculo capitis consulta. @@Quom fratre optimo concordissime vixi, quem patris vestri €bonitate summos honores adeptum gaudeo, vestra vero amicitia €satis quietum et multum securum video. Honores quos ipse adeptus €sum, numquam inprobis rationibus concupivi. Animo potius quam €corpori curando operam dedi. Studia doctrinae rei familiari meae €praetuli. Pauperem me quam ope cuiusquam adiutum, postremo €egere quam poscere malui. Sumptu numquam prodigo fui, quaestu €interdum necessario. Verum dixi sedulo, verum audivi libenter. €Potius duxi neglegi quam blandiri, tacere quam fingere, infrequens €amicus esse quam frequens adsen[2t]2ator. Pauca petii, non pauca €merui. Quod cuique potui, pro copia commodavi. Merentibus €promptius, immerentibus audacius opem tuli. Neque me parum €gratus quispiam repertus segniorem effecit ad beneficia quaecumque €possem prompte inpertienda. Neque ego unquam ingratis offensior €fui. @@Eas quid[2em]2 ....... mihi nec obaeratos in re ...... €omnibus cum * * * putavi * * * cuperem equidem * * * male finem * * * €teneo * * * male * * * quam * * * nemini umquam, si vobis carior esset, €invidi * * * operam * * * sentio * * * me proderes * * * quam * * * leto €[2col]2ens et statu mentis.  Ÿóáÿ@@@@&7Ma&[2&7gi&]2&7str&[2&7o Frontoni&]2 &7sa&[2&7l.&]2 ‘@@Doleo, m[2i m]2ag[2ister, v]2e[2re]2; aliud en[2im n]2ih[2il]2 €reperio quod dicam a[2ut]2 pr[2oferam]2 tibi. Mih[2i]2 personam €indu[2e]2re videor, [2si]2 consoler e conexu veritatis nostra[2e]2, €cum ipse indigeam solacio. Dis placeat filiam generum ....... @1 €............ mes ................ domo .................. €........... €@@Vale, o [2mi d]2u[2lc]2issime magister.  Ÿóáÿ@@@@&7D&[2&7omino meo Fron&]2&7to& ‘* * * nunc de €.......................................................... €............ quorum ..................................... €.......................................................... €...................... illo amisso vastitatem [2do]2mus meae €[2timeo]2 * * * €Marce ........ Multum et graviter male valui, mi Marce caris-€sime. Dein casibus miserrimis adflictus sum: uxorem amisi, nepotem €in Germania amisi, miserum me! Decimanum nostrum amisi. €Ferreus si essem, plura scribere non possem isto in tempore. Li-€brum misi tibi quem pro omnibus haberes. @1 ï°±´ÿï‚ÁòÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1M. FRONTONIS ARION}1 ‘@@Arion Lesbius, proinde quod Graecorum memoria est, cithara €et dithyrambo primus, Corintho, ubi frequens incolebat, secundum €quaestum profectus magnis divitiis per oram Siciliae atque Italiae €partis Corinthum Tarento regredi parabat. Socios navalis Corin-€thios potissimum delegit; eorum navem audacter re bona maxime €onerat. Nave [2i]2n altum provecta cognovit soc[2io]2s quae €veherent cupidos potiri, necem sibi machinari. Eos precibus fatigat €aurum omne sibi haberent, unam sibi animam sinerent. Postquam €id frustra orat, aliam tamen veniam impetrat, ut in exitu vitae €quantum possiet cantaret. Id praedones in lucro duxere praeter €spolia summum artificem audire, cuius vocem praeterea nemo um-€quam post illa auscultaret. Ille vestem induit auro intextam item-€que citharam insignem. Tum pro puppi aperto maxime atque €edito loco constitit sociis inde consulto per navem ceteram dis-€persis. Ibi Arion studio inpenso cantare orditur scilicet mari et €caelo artis suae supremum commemoramentum. Carminis fine €cum verbo in mare desilit, delphinus excipit, sub[2l]2imem avehit, €navi praevortit, Taenaro exponit, quantum delphino fas erat, in €extimo litore. @@Arion inde Corinthum proficiscitur, et homo et vestis et €cithara ac vox incolumis. Periandrum regem Corinthium, cui per €artem cognitus acceptusque diu fuerat, accedit; ordine memorat €rem gestam in navi et postea in mari. Rex homini credere, miraculo €addubitare, navem et socios navalis, dum reciperent, opperiri. @1 €Postquam cognovit portum invectos, sine tumultu acciri iubet; €voltu comi, verbis lenibus percontatur, num quidnam super Arione €Lesbio comperissent. Illi facile respondent Tarenti vidisse fortu-€natissimum mortalem secundo rumore pretia quaerere, laete esse, €domi cantare; quo diutius amore atque lucro et laudibus retineri. þ²´¸ÿï°±´ÿï‚ÁòÿïƒÆòïÿ’ˆ‹Cum haec ita [2d]2icerent, Arion inrupit [2ip]2se eodem mo-€mento [2si]2c ut ab puppi steterat aperte veste auro intexta, €cithara insigni. Praedones inopinato visu consternati, cum neque €quicquam post illa negare aut non credere aut deprecari ausi sunt; €delphini facinus mirabantur tale. Amico delphino Taenari salvus €anniti visitur: delphino residens homo parva figura atque rei ar-€gumento magis quam simulacro composita. @1 ï°±µÿï‚ÁääÿïƒÆòïÿ¯ôÿ@@@@{1ADDITAMENTUM EPISTULARUM VARIARUM €@@@@ACEPHALUM}1 §Ÿóáÿ@@@@&7Have mi magister optume& ‘@@Age perge, quantum libet, comminare et argumentorum globis €criminere: numquam tu tamen erasten tuum, me dico, depuleris; €nec ego minus amare me Frontonem praedicabo, minusque amabo, €quo tu tam variis tamque vehementibus sententieis adprobaris €minus amantibus magis opitulandum ac largiendum esse. Ego €Hercule te it[2a]2 amore depereo neque deterreor isto tuo dogmate, €ac si magis eris alieis non amantibus p[2ro]2perus et promptus, €ego tamen ui..aluosque amabo. @1 @@Ceterum quod ad sensuum densitatem, quod ad inventionis €argutiam, quod ad aemulationis tuae felicitatem adtinet, nolo €quicquam dicere, te multo placentis illos sibi et provocantis Atticos €antevenisse, ac tamen nequeo quin dicam. Amo enim et hoc denique €amantibus vere tribuendum esse censeo, quod victoris $TW=N E)RW-€$ME/NWN& magis gaude[2rent. Vi]2cimus igitur, [2vici]2mus, inquam. €Num .................................................... €praestabilius sub laquearibus quam sub platanis, intra pomerium €quam extra murum, sine delicieis quam ipsa proxime adsistente €habitanteve Lai disputari? Nequeo rete iaclari, utra re magis €caveam, quod de Lai ista orator saeculi huius dogma tulerit an €quod magister meus de Platone. @@Illud equidem non temere adiuravero: si quis iste re vera €Phaeder fuit, si umquam is a Socrate afuit, non magis Socratem €Phaedri desiderio quam me per istos dies (dies dico? menses in-€quam!) tui adspectus cupidine arsisse .................... in €.................. amet, nisi confestim tuo amore corripitur. @@Vale mihi maxima res sub caelo, gloria mea. Sufficit talem €magistrum habuisse. Domina mea mater te salutat. @1 ï°±¶ÿï‚æòçÿïƒÆòïÿŸôÿ@@@@{1FRAGMENTA}1 ‘ôÿ@@@@{1EPISTULARUM FRAGMENTA}1 ïãÃèáò® ¦³Ç̦ ±®²²³ËÿáúAdest etiam usquequaque tibi natura [2in]2situs lepos et €venustas. ïãÃèáò® ¦³Ç̦ ±®±¹·ËÿâúSatis abundeque honorum est, quos mihi cottidiano tribuis. ïãÃèáò® ¦³Ç̦ ±®²°¶ËÿãúMale me, Marce, praeteritae vitae meae paenitet. ïãÃèáò® ¦³Ç̦ ±®²²³ËÿäúAt enim vesperi in triduum mittam. ïãÓåòö® ¦³Á®¦ ±®´°¹ÿåúTenemur amicitiis. ïãÃïîóåîô® ¦³Ç̦ µ®³´¹ËÿæúEt illae vestrae Athenae Dorocorthoro. @1 ïãÓåòö® ¦³Á®¦ ·®¶¸¸ÿçúHoc galerum. ôÿïãÿ@@@@{1FRAGMENTA ORATIONUM}1 @@@@[2M. &7Frontonis gratiarum actio in senatu pro& €@@@@&7Carthaginiensibus&]2 €* * * €* * * videatur .. quae ..................... €............. non ............. illae ... quid ............ €........................................ que divisae .... €namque ......................................na aut aliena €maria Carthaginem aut imperium ......................... €................................... ob ................... €.......................................................... €.................... in ............ hac protinus ....... €.......................................................... €.................................................... spatio €...................... Romana ...................... €seditionibus orbi.. magistratibus obsistunt ma ............... €................ domant venant[2ur]2 * * * €* * * Antonius €* * * ................................ €........... domo interroga ...................... €.......................................................... €........................ hoc .. et sine periculo illo et .... €.......................................................... €.......................................................... €... ac pudice ............................................. €.......................................................... €.......................................................... €.......................................................... €............................................... vitam .... @1 €..... hoc sine multa ...................................... €...... delubrium hoc ipso in tempore et in ................. €........................... [2si]2cut Rhodum [2cond]2idis-€ti. Ceteros [2om]2nium populorum [2at]2que omnium [2ur]2bium €deos precor [2qu]2aesoque ut [2sal]2utem tuam, qua [2im]2pe-€rium populi Romani [2n]2ostraque salus et [2p]2rovinciarum et €[2o]2mnium gentium [2ac n]2ationum libertas [2dig]2nitas se-€curitas [2ni]2titur, in longa [2te]2mpora protegant [2et di]2u-€turnius [2te s]2alvom sistant, [2at]2que urbes [2it]2a ut incolumes €[2si]2nt iu...imum ... restituas .. atque praecipuas [2vi]2r-€tutes conservent .. Latini nominis .. ornamentum .. tem .... €nostrarum variarum fortunarum subsidium. ïãÃèáò® ¦³Ç̦ ±®±³¸Ëÿèúˆparentum tuorum. ˜ŒïãÉóéä® ¦³Ïòé箦 ±µ®²®´¶ÿèú‰Et pergraecari potius amoenis locis quam coerceri carcere €viderentur. ôÿïãÿ@@@@{1FRAGMENTA DUBIA ET SPURIA}1 ïãÄéïí® ¦³Ç̦ ±®µ±³ËÿèúŠBacchare, laetare praesente Frontone. ˜ïãÆõìç® ¦³óåòí® áîôéñ®¦ ³µÿèú‹Denique iustitium plebi indicitur. @1 ï°±·ÿï‚ðïåôÿïƒÆòïÿ’ïãÄéïí® ¦³Ç̦ ±®µ±³Ëÿáúlaetare bacchare praesente Frontone ðþ