@@@@{1ARCADIUS RUFINUS}1 𮦠Princeps ingenio, fortunae munere princeps aetatis, Rufine, tuae, cui prospera quaeque admiranda tuis aequabat gloria rebus. Unus amor cunctis et praesidium trepidorum. Principibus quorum viguisti tempore doctus aut calcaria ferre bonis aut frena tyrannis. @1 @@@@{1VALERIUS PROCULUS}1 𮦠Cum primis quos non oneravit gloria patrum ponemus Proculum, vitae morumque decore haud umquam indignum magnorum Publicolarum. Olli semper amor veri et constantia, simplex caelicolum cultus, non illum spernere posses, et quamquam reverendus erat, non inde timeres. @@@@{1ANICIUS IULIANUS}1 𮦠Cuius opes aut nobilitas aut tanta potestas, cedenti cui non praeluxerit Amnius unus? Acer ab ingenio cunctisque adcommodus idem hic et carus erat, conferre iuvare paratus; nam dives, tum celsus honoribus, et tamen illis grandior aeterno complebat nomine Romam. @@@@{1PETRONIUS PROBIANUS}1 𮦠Iactet se Fortuna aliis, quos iudice nullo lucem ad Romuleam sua sola licentia vexit; te, Probiane, pudor, te felix gratia teque Itala simplicitas morum et sollertia iuvit. Adsidue quocirca, Augustis notus et hospes, praemia magnorum tetulisti dignus honorum. @@@@{1VERINUS}1 𮦠Virtutem, Verine, tuam plus mirer in armis, Eoos dux Armenios cum caede domares, an magis eloquium morum vitaeque leporem et_nisi in officiis, quotiens tibi publica curae_ quod vitam innocuis tenuisti laetus in agris? Nullum ultra est virtutis opus, nam si esset, haberes. @1